In navolging van de goed ontvangen hapjes van Alex hebben we Edwin van de Ven gevraagd wat zijn favoriete beklimmingen zijn. Edwin tipt voor jullie drie beklimmingen waarvan er eentje bij zit om deze periode eens uit te proberen gezien de locatie.
Edwin wil eerst nog even aftrappen voordat hij zijn top drie bekend maakt: “Allereerst grote dank aan Alex dat ik in deze rubriek iets mag schrijven over wielrennen en bergen. Wandelen in de bergen deed ik al graag, later kwam daar snowboarden en wielrennen bij. De bijnaam die ik van Alex kreeg (Ed Raket) doet vermoeden dat ik in een redelijk tempo naar boven fiets, maar dat is tamelijk overdreven. “Er zijn er altijd die sneller zijn”, zegt Kees Pieter altijd tegen me, waarschijnlijk om de moed er in te houden. Het lijken er echter steeds meer te worden die boven op de top op me moeten wachten. Afijn, ik heb er nog steeds plezier in zullen we maar zeggen.”
- De Mont Ventoux
Wordt ook wel ‘de kale berg’ genoemd, vanwege het maanlandschap boven op de berg. Het is een berg die spreekt tot de verbeelding van menig wielrenner. De Mont Ventoux kun je beklimmen vanuit drie dorpen: Bedoin, Malaucene en Sault. Vanuit Bedoin is de totale klim naar boven 21 kilometer lang en telt ongeveer honderd bochten. De gemiddelde klimtijd bedraagt ongeveer 2 uur en 25 minuten. Snelste tijd ooit: Iban Mayo 55″51’.
Edwin over de Mont Ventoux: “In 2007 heb ik de Mont Ventoux al eens op gefietst, we zaten op een camping in de buurt. Ik was in training voor de kustmarathon, huurde een racefiets bij een plaatselijke fransoos en fietste in hardloop kledij naar boven. Niet aan te raden want zonder zeem in de broek………dit zou mijn sport nooit worden dacht ik nog. In 2018 met coach Alex in mijn kielzog ging het al stukken beter.”
- Gnollhof
Edwin over de Gnollhof: “Ik denk niet dat er veel mensen zijn die deze beklimming kennen, ik vergeet hem zelf nooit meer dus daarom toch in de top 3. Vorig jaar beklommen tijdens een trip met De Driehoek. We fietsten die dag met de Seroos groep en kregen een route mee van 110 km met een viertal beklimmingen. Na 80 km vonden we een leuke pizzeria in een dal waar we bijna allemaal een enorme pizza voorgeschoteld kregen. Bijna allemaal inderdaad, er was één fietser die dacht het te kunnen op een appel en kreeg later de befaamde hongerklop. Na het innemen van de pizza weer op de fiets geklommen. Zomaar iets te veel gegeten en direct die klim, Gnollhof. Beklimming van 4,1 km met een gemiddeld stijgingspercentage van 15%. In deze omstandigheden nauwelijks te doen maar vooral achteraf onder het genot van een stevig biertje, veel om kunnen lachen.”
- Duin strandovergang Valkenisse
De volgende beklimming gaat over de hoogste duinen van Zeeland en was één van de grootste wensen van MTB vereniging de Zeeuwse Kust om overheen te rijden. Hier krijg je een trap voorgeschoteld, niet zomaar een trap maar eentje met 120 treden.
Edwin over strandovergang van Valkenisse: “Een MTB col hoort wat mij betreft ook in dit rijtje thuis. Zelfs de PZC heeft hier weleens een artikel over geschreven, lees hier. Vorig jaar is er een schitterend MTB parcours aangelegd op Walcheren. Deze begint in het Nollebos en als je wil kan je tegenwoordig heel Walcheren rond. Tegenover strandcamping Valkenisse wordt je de strandopgang opgestuurd. In de Strava app (Strava is een website en mobiele applicatie waarmee sportprestaties kunnen worden bijgehouden via GPS, red.) is er een speciaal segment aangemaakt van 380 meter lang: “120 steps to go”. Fiets op de rug, 120 treden klimmen, boven op de trap weer op de fiets, klein stukje technisch werk en dan nog een stuk naar boven stoempen. Heerlijke training voor de conditie.”
Nu het vanwege de Corona maatregelen minder druk wordt in de doe-het-zelf-zaken lijkt me dit het juiste moment om van voetballiefhebber c.q. kenner Wouter Meulenberg de top 3 ontknopingen in de titelrace van de Eredivisie te vernemen.
