Afgelopen week liep de spanning toch een beetje op bij de spelers van Seroos 2. Er stond een echte kampioenswedstrijd op het programma. Deze wedstrijd werd ook nog eens gespeeld tegen een directe concurrent voor de titel, RCS 2. Afgaande op de eerste wedstrijd tegen deze ploeg wisten we dat ze een relatief goed voetballende ploeg zijn en dat het dus geen gemakkelijke opgave zou worden. Uit werd er na een boeiende wedstrijd met 0-2 aan het langste eind getrokken. Maar een kampioenswedstrijd is natuurlijk een wedstrijd van een hele andere orde. Na een lang seizoen hard werken en wedstrijden winnen kon vandaag de ultieme beloning worden opgehaald door de manschappen van trainer Jacco Nelen: het kampioenschap.
Zoals elke thuiswedstrijd werd er om 13.15 verzameld op sportpark Noordhout. Merijn had de allereerste trein gepakt in de hoop dat hij deze keer binnen zeven uur station Middelburg zou bereiken en bij de wedstrijd aanwezig kon zijn. En ook Peter Gideonse was deze keer op tijd aanwezig. Toch waren we nog niet compleet, want Aloys was nog niet aanwezig. Hij zou iets later komen vanwege een wedstrijd van zijn teampje van JVOZ. Er waren in de bestuurskamer wat strakke kopjes te vinden. Zo gaf de toch ervaren Jasper aan dat hij vrijwel heel de nacht wakker had gelegen en dat hij helemaal strak stond van de spanning. De bespreking duurde zoals dat al maanden het geval is erg kort. Iedereen weet inmiddels wat er van hem verwacht wordt dus er is geen verdere uitleg meer nodig. Voor deze wedstijd waren er nog geblesseerde mensen klaargestoomd om te kunnen spelen. Zo maakte Jens zijn rentree in de goal, omdat hij deze wedstrijd absoluut niet wilde missen. En Dion had een Thaise massage met happy ending genomen om te herstellen nadat hij vorige week op het werk door zijn rug ging na het optillen van een lege kartonnen doos. De opstelling was als volgt: Jens, Jordi, Arjen, Jasper, Niels, Jannick, Merijn, Aloys, Peter, Tiemen en natuurlijk Bert. Een sterke ploeg dus. En de bank was niet veel minder sterk met Steven, Dion, Boyd(2e helft) en Jacco Gideonse. Nu zult u denken Jacco Gideonse, die heeft toch nog geen minuut meegedaan bij het 2e. Dat klopt, maar nu wil het feit dat er deze eeuw nog geen titel is behaald door Seroos 1 of 2 zonder Jacco als mascotte in de selectie bij de kampioenswedstrijd. Trainer Jacco Nelen wist hier niks vanaf. Dus toen op donderdag de selectie bekend werd gemaakt stond Jacco Gideonse er dan ook niet bij. En toen begon hij hem toch wel te knijpen. Hij was bang dat zijn mooie reeks eraan ging. Dus besloot hij Jacco Nelen maar te bellen en smeekte bij hem of hij alsjeblieft mee mocht. Jacco Nelen zei dat iedereen tegen de juiste prijs bij de selectie mocht. Jacco Gideonse pakte hem op zijn zwakke plek en bood aan om een nieuwe windmeter aan te schaffen voor de trainer. En dit resulteerde er dus in dat Jacco Gideonse aan mocht schuiven in de bestuurskamer als mascotte.
Er was nog lichte paniek op donderdag, omdat de geplande scheidsrechter door de KNVB was doorgeschoven. Daardoor was pas op vrijdag zeker wie de wedstrijd ging fluiten. Peter hoopte dat zijn boezemvriend Chris Heijt zo fluiten, maar die moest helaas voor ons het 3e al fluiten. De scheidsrechter die uiteindelijk werd geregeld bleek op hoog niveau jeugdwedstrijden te fluiten. Dat was ook te merken in zijn voorbereiding. Het veld werd samen met Jaap Allaart geïnspecteerd en vooraf werden aan de leiders en de grensrechter uitgebreide instructies gegeven. Om vijf voor half drie moesten we klaar staan en, bij mijn weten voor het eerst bij Seroos 2, betraden we samen met RCS in twee keurige rijtjes het veld. Na de uitgebreide spelerscontrole kon de wedstrijd aanvangen.
Vanwege de kampioenswedstrijd werd er bij opkomst vuurwerk afgestoken en waren er confettikanonnen. Dit werd gedaan door Ruben, Melvin, VKV’er Alwin, Niek en de kinderen van Niek. Dank voor deze mooie opkomst.
Al snel in de wedstrijd werd duidelijk dat we niets cadeau gingen krijgen. RCS kon theoretisch nog kampioen worden en ze gingen er dan ook vol voor. De eerste kans was gelijk voor de mannen uit Souburg. Het antwoord van Seroos liet niet lang op zich wachten. Na 4 minuten passeerde Tiemen de linksback, haalde de achterlijn en legde de bal panklaar bij, de in bloedvorm verkerende, Peter die beheerste afrondde: 1-0. Het was geen toeval dat Peter de score opende, want dit was alweer de 3e wedstrijd op rij dat hij als middenvelder scoorde. In de wandelgangen wordt dat ook gefluisterd dat Peter zijn leermeester, Cees Houtepen, hem naar Axel wilt halen. Als ze er financieel uitkomen zal dit dus voorlopig het laatste seizoen zijn van Peter op sportpark Noordhout. Even daarna was er een lange bal van Jasper op de diepgaande Jannick. Helaas was de keeper er net iets eerder bij anders hadden we al helemaal een droomstart gehad. Maar ook RCS bleef gevaarlijk met onder andere een kopbal uit een corner. Het was een wedstrijd met veel momenten voor de doelen. Uit een voorzet van Tiemen kopte Bert gevaarlijk op doel en uit een mooie aanval via Jannick en Merijn kon Peter net niet tot scoren komen. Aan de andere kant was er even een misverstand bij de eerste paal van Seroos, maar dat liep gelukkig goed af. Een minuut of vijf voor de rust verstuurde Arjen een lange bal op Tiemen. Hij was net iets eerder bij de bal dan zijn tegenstander en op z’n Tiemens werd de verdediger fysiek geparkeerd en kon hij alleen op de keeper af. De 2-0 volgde na een beheerste afronding. Dit zorgde ervoor dat we de rust ingingen met een 2-0 voorsprong. Wat een luxe.
Ook na de rust gaf RCS zich nog niet gewonnen. Toch was de eerste kans voor Seroos. Bij een counter lag Bert “op snelheid” en kon Tiemen op doel schieten. In de 57e minuut was het opnieuw prijs voor Seroos. Na een prima opbouw van achteruit rukte Niels op over links en na een afgemeten voorzet zorgde Tiemen voor 0-3. Gelijk daarna was Alo op weg naar het doel, ontweek enkele tackles maar de keeper bracht redding. Toch was het weer de beurt aan RCS. Ze gingen wat meer risico nemen en dat leverde enkele kansen op: een schot voor langs en zelfs nog een bal op de lat. Maar waar Seroos heerlijk efficiënt was in het afronden lukte het bij RCS niet. Uit een tegenaanval over rechts bezorgde Bert de bal panklaar bij Jannick die de bal zo kon intikken en de 4-0 liet aantekenen. Het verzet van RCS leek nu wel gebroken. Steven kwam als eerste wissel in het veld voor Bert. Hij mocht in de spits gaan spelen in de hoop dat hij zijn aantal goals kon verdubbelen. Hij leek met zijn eerste balcontact direct te gaan scoren, maar voordat hij een voorzet van Tiemen voor open goal kon intikken zat er nog een voetje van RCS tussen. Ook Jasper leek nog de gaan scoren uit een corner, maar uit een vrije kopkans kopte hij de bal keihard recht op de keeper. In de rebound kreeg Jasper een gigantisch grote kans maar deze kreeg hij er tot zijn teleurstelling niet meer in. Uiteindelijk wist RCS toch te scoren. Uit een corner werd het 4-1. Ook Dion en Boyd kwamen nog in het veld. De mooiste goal van de middag viel 5 minuten voor tijd. Seroos kreeg een vrije trap net buiten de zestien. Besloten werd dat Steven deze mocht nemen. Eerst wilde hij niet, maar na wat aandringen besloot hij toch achter de bal te gaan staan, want zo kon hij mooi zijn aantal doelpunten in Seroos 2 verdubbelen. Hij vroeg nog even aan Jannick of hij hem over de muur moest schieten. Waarop een bijstaande speler van RCS aangaf dat hij liever had dat Steven hem in de muur zou plaatsen. Met een werkelijk fenomenale trap draaide hij de bal als een penseelstreek naar de kruising en via de onder kant van de lat in de goal. Mooier zie je ze zelden. Bijna was ook Boyd nog op weg naar een doelpunt, maar dat ging net niet door. Het slot akkoord was voor Dion. Hij scoorde de 6-1 en de dat was ook de verdiende eindstand van een aantrekkelijke wedstrijd.
Jolien Wondergem maakte de foto’s van de wedstrijd. Klik hier voor de galerij.
Het feest kon beginnen. Felicitaties op het veld, bloemen, de elftalfoto en een heuse elftalrush naar de supporters toe. Ook het derde had zijn wedstrijd op veld 2 gewonnen en was daarmee veilig. Uit Klundert kwam het bericht dat Seroos 1 ook had gewonnen. Dat beloofde wat voor de avond. Om zes uur vertrok de kar voor een rondrit over het dorp. Nadat Lars met een takelwagen op de kar was gehesen leken we klaar voor vertrek. Echter onze Parlevinker ontbrak. Korsuuze was tot ieders teleurstelling alweer naar huis gegaan. Bij de ingang van het dorp werd er nog even gewacht op de spelersbus van het eerste zodat er samen een feestje kon worden gevierd en zodat nog een aantal jongens op de kar konden stappen. Ook Jos Tuns mocht op de kar vanwege zijn goede zorg voor de spelers van het 2e gedurende het seizoen, waarvoor dank Jos.
Voor de foto’s van de kampioenstocht op de kar, klik hier.
Bij terugkeer op het sportpark was er de gebruikelijke ontvangst op Noordhout met vuurwerk en veel blauwe rook. Onder leiding van Tis Isimat Buijze werd er een flink feestgevierd op en naast de kar. Opgemerkt moet nog worden dat Quinten voor het eerst van zijn leven in een tractor heeft gezeten. Hier zal binnen de familie nog lang over worden gesproken.
Het feest zette zich voort in de kantine. Er werden eerst nog ongeveer 90 pizza’s besteld. Na het eten ging het ouderwets los op Seroos en werd op nieuw bewezen dat we een geweldige vereniging zijn. Ook waren er veel leden van de KV ONDO die gezellig kwamen meevieren. Nadat Peter Gideonse zijn shirt ruilde met Marijn Koole ontstond er een ware shirtruil invasie in de kantine. Dit resulteerde uiteindelijk in Peter die de blouse van voorzitter Hans van den Broeke aan mocht. Peter is met deze blouse ook nog de stad in geweest. Hij moest de vrouwen van zich afslaan, want iedereen wilde wel wat van die jongen met die blouse.
Het was een hele mooie en onvergetelijke dag met dank aan Adriaan Wouters voor de “platte kar”, Dion die veel heeft geregeld, het eerste voor het feit dat enkele spelers werd gegund om de kampioenswedstrijd te spelen, de sfeervolle ontvangst op Noordhout en tot slot de mensen in de kantine die onder leiding van Rinus en Lia overuren hebben gemaakt.
Het zou mooi zijn als het eerste zich definitief veilig speelt en het vierde ook kampioen wordt. Dan kan op 2 juni tijdens de slotavond het dak er helemaal af. Wij spelen nog één wedstrijd volgende week en dan zal het laatste woord zijn aan de trainer die dan het verslag zal maken.
