Vorige week ontdekten we dat ons wedstrijdverslag ook door andere clubs wordt gelezen en eindigden we met de culinaire rubriek. Vandaag beginnen we daar mee. We waren nog nauwelijks wakker toen de culinaire tip zich al aandiende. Wie bedenkt dit soort tijdstippen? Elf uur aanwezig? Ook een aanwezige scout van de Meeuwen moest nog ontbijten en was bekend met onze culinaire rubriek. Hij meldde dat het broodje kroket wat hij in onze kantine getest had aan de verwachtingen voldeed. Dus ook van andere clubs: complimenten aan de kantine!
We speelden vandaag thuis tegen RCS. Uit hadden we met een graad of 30 op het Souburgse kunstgras gespeeld, wat voelde als voetballen in een magnetron. Wel met uitzicht op een trein. Vandaag wisselden vieze miezerbuitjes en een heerlijk lentezonnetje elkaar af. Over wisselen gesproken, dat is het hele thema van dit verslag. 1,78 seconden nadat de wedstrijd begon floot Meul alweer af. De vlaggers stonden verkeerd en moesten van kant wisselen.
Afgezien van deze aftrap begonnen we goed. Het halve team moest weer eens zo nodig op zonvakantie naar Edinburgh, geblesseerd zijn of naar een konijnenwedstrijd. Gelukkig hadden we wat versterkingen gekregen uit het derde, dus werd er aardig gevoetbald. RCS liet veel ruimte op de flanken, waardoor Kaj steeds vrij kwam te staan in de zestienmeter. De echte kenners weten dat Kaj een goal per jaar scoort, liefst met een pegel via onderkant lat. 1 op 1 met de keeper is dus niet zijn specialiteit. De keeper redde twee keer goed op zijn pogingen. Met deze keeper was iets vreemds aan de hand. De vorige wedstrijd was hij centrale verdediger en aanvoerder. Dit keer viel hij op door bij vrije trappen achter de muur te gaan staan. Hij duwde de muur vooruit, zo’n twee meter voor de bal, en daarna duwde hij de muur opzij zodat het goal goed afgeschermd was. Hierna moest de muur alsnog zelf weer op de goede afstand gaan staan van de scheidsrechter. Ondanks deze capriolen hield deze keeper veel schoten tegen.
Wie daar geen boodschap aan heeft, is de candyman. Niels nam een bal aan in de zestienmeter, draaide goed weg en schoof de bal binnen. De keeper besefte dat er nu gescoord moest worden. Omdat hij zelf de beste voetballer was, werd het tijd voor een wissel. Hij trok een shirt en broekje aan en werd veldspeler. Wel had hij nog verkeerde sokken aan, maar daar doen we niet moeilijk over. Ondertussen ging het spel gewoon verder en moest een ander snel een keeperstenue aandoen. Hij had zijn handschoenen nog niet aan toen Kaj een enorme kans door zijn benen net naast schoot.
Het bleek wel dat deze keeper eigenlijk geen keeper was. Hij was wat angstig bij hoge ballen, ondanks zijn lengte. Een bal viel precies tussen hem en Justin in. In plaats van de bal en Justin weg te boksen hield hij in, waardoor Justin de bal over hem heen kon koppen. 2-0. Verder stonden we zelf goed, de tegenstander creëerde niets. Alleen hadden we buiten de gebroeders Dieleman gerekend. Rensch is normaal een aanvallend ingestelde middenvelder die na de wedstrijd zijn broekje schoon inlevert, maar vandaag was zijn motto: Brexit means Brexit, en hanteerde hij de zaag van achter. Het gevolg was een vrije trap.
Broertje Dielefred had nog een kater van een incident het weekend ervoor. Tijdens de warming up liet hij de simpelste ballen door en bij het eerste schot op goal was het direct raak. De vrije trap werd wel redelijk ingeschoten, maar wel in de hoek van de keeper. Een zuur moment voor een tegengoal, vlak voor rust. Verder blonk Dieleman jr. uit door bij doeltrappen naar Candy te roepen dat hij naar rechts moest, om daarna de bal links op de helft van de tegenstander diep te schieten. Maar goed, het schijnt dat hij de laatste tijd wel vaker het spoor bijster is.
In de rust was het weer tijd voor gewissel. Toen we weer speelden bleek dat de keeper die veldspeler werd van sokken had gewisseld, zodat hij weer een echte veldspeler was. Ondertussen stond er weer een andere keeper op de goal. Oelie ging maar eens informeren wat er aan de hand was. Het bleek dat de eerste drie keepers allemaal ziek op bed lagen. De tweede helft was nog maar net begonnen of de 2-2 lag alweer in het netje dankzij een mooi afstandsschot. Na een geweldige aanval maakten we zelf weer de 3-2. Candy stond weer eens op de goede plek om af te ronden.
Altijd lekker het bakje thee in de rust. Beetje suiker erbij voor de extra energie. Helaas zijn de plastic roerstaafjes vervangen voor nieuwe. Een goede uitvinding voor het milieu maar minder voor de smaak. We hebben het natuurlijk over de houten roerstaafjes. We willen een ieder ander dus een tip mee geven voor in de kleedkamers maar ook in de kantine. Voeg de suiker en of melk toe. Roer de klonten eruit en dan gelijk het staafje uit je bekertje halen!
Er leek niets aan de hand, maar we deden alles om alsnog de gelijkmaker te incasseren. Gelukkig was onze keeper eindelijk wakker, en dit keer niet in andermans tuin. Uiteindelijk viel de gelijkmaker alsnog. Alleen stak Bart zijn vlag omhoog voor buitenspel. Dit was wat dubieus, dus kwam Meul verhaal halen bij zijn grensrechter. Bart verklaarde dat het écht buitenspel was, dus werd de goal afgekeurd. We hebben zo onze twijfels, maar goed, een goede grens pakt 6 punten per seizoen. Even later kregen we bij het eerste trouwens een voorbeeld hoe zoiets niet moet. De vlagger van Veere gaf in het eerste kwartier zeven keer onterecht buitenspel, waarna hij ruzie met de scheidsrechter kreeg. Zo wonnen we uiteindelijk toch met 3-2, maar ontvangt RCS de wisselbeker.
Ten slotte hebben we nog een muzikale tip. Het blijkt dat het volledige oeuvre van Henk Wijngaard onder de naam Henk Weingard in het Duits op Spotify staat. Of er ook nummers over vrachtwagens bij zitten is nog niet bekend.
