Afgelopen weekend stond de uitwedstrijd tegen Halsteren 2 op het programma. De nieuwkomer in de reserve eerste klasse is het seizoen goed begonnen en lijkt nu al een team dat mee gaat doen om de prijzen dit seizoen. Uit de eerste wedstrijden van dit seizoen blijkt dat Halsteren een ploeg is due het net makkelijk weet te vinden. Zelf lijken we daar soms nog een beetje moeite mee hebben, hoewel vorige week maar liefst 6x gescoord werd in de thuiswedstrijd tegen de Meeuwen.
Aangezien deze uitwedstrijd eindelijk eentje buiten de provincie is stond een bezoekje aan de Raayberg op het programma op de terugweg. Vroeger was dit meer een gewoonte aangezien we toen bijna om de week in de regio van Dordrecht speelden. Daarom zat de stemming er bij sommige jongens goed in en vertrokken we met goede moed naar Halsteren.
Eenmaal aangekomen in Halsteren verscheen de volgende opstelling op het bord van trainer Adrie van Belzen:
Niels “Bambi” Dieleman op de goal, achterin stonden Bjorn Breijer, Roy, Luuk (hij was vorige week jarig en het schijnt dat hij vorige week urenlang is toegezongen op het terras in Middelburg) en Boyd. Het middenveld bestond uit Ruud, Jordi, Steven en Thomas, die beloond werd na zijn goede invalbeurt van vorige week waarin hij twee keer wist te scoren. De twee aanvalsleiders van deze middag waren Peter en Maikel. Op de bank namen Oktaj, Sam en Ramon Dekker plaats. Nu hoor ik u denken: “Waar is Bertje Benzema?” momenteel de topscorer van Seroos 2. Vorige week schoot het aan het einde van de wedstrijd in zijn hamstring en daarom kwam deze wedstrijd net te vroeg voor hem. Iedereen binnen het team weet dat hij het best alweer had kunnen proberen omdat zijn herstel voorspoedig verloopt, maar Bert speelt liever nog niet tegen de goede ploegen omdat hij bang is dat zijn doelpuntengemiddelde per wedstrijd dan omlaag gaat.
Op het kunstgras van Halsteren begonnen we aan de wedstrijd en al gelijk bleek dat Halsteren een ploeg was die vol op de aanval speelt. Een aantal handige spelers die veel bewogen in de voorhoede maakte het de verdediging van Seroos al snel lastig. Niet lang na de aftrap viel de eerste goal al via onze linkerkant. De bal werd in de hoek gespeeld over Boyd heen en de snelle buitenspeler gaf een goede voorzet die bij de eerste paal binnengetikt werd. We wisten dat dit een lastige wedstrijd zou worden maar na zo’n snelle achterstand werd het niet veel makkelijker. Ondanks deze tegengoal liet Seroos de koppen niet hangen en werden er een paar goede aanvallen opgezet waaruit ook flinke kansen gecreëerd werden. Doordat Halsteren vrij hoog speelde ontstond er best wat ruimte achter de verdediging, wat resulteerde in kansen vanuit de omschakeling. In 20 minuten tijd hadden Ruud, Thomas, Peter en Maikel een goede kans gehad, die net op het laatste moment strandde. De ene aanval duurde net te lang, resulteerde in een slecht schot, een goede redding van de keeper of een slechte aanname in de 16. Het laatste kwartier van de wedstrijd kwamen er weer wat meer kansen voor Halsteren en waar Niels met zijn lange benen nog de eerste twee ballen vakkundig uit het doel wist te houden waren de volgende twee schoten onhoudbaar. Beide aanvallen werden door het midden opgezet en over de grond net langs de paal binnengeschoven. De grote smaakmaker bij de tegenstander was de linksbuiten/aanvoerder, die volgens menig speler van onze selectie toch echt een paar niveaus te laag speelde en ook een van deze goals zelf opzetten én binnenschoof.
Zo gingen we met een teleurstellende 3-0 achterstand de rust in. Waar in de kleedkamer gemengde gevoelens overheersten concludeerden we dat deze tegenstander erg goed voetbalde maar dat we zelf toch ook genoeg kansen creëren, waar het grote verschil is dat zij ze wel tegen de touwen schieten en wij niet.
Na de thee betraden dezelfde 11 spelers het veld en begonnen we goed aan het tweede bedrijf. Weer een aantal goede aanvallen resulteerde in gemiste kansen. Dan blijkt als je zelf de kansen mist, ze er bij de tegenstander wel (met wat geluk) ingaan. De 4-0 werd namelijk op het scorebord gezet door een van richting veranderd schot dat net over Niels in het doel viel. Hierna kreeg Peter nog een grote kans na een balletje vanaf links achter de laatste lijn van de tegenstander. Peter zelf dacht dat de keeper het spelletje wel zou lezen en sowieso uit zou komen en koos dus voor een slim lobje over de keeper heen. De keeper bleek niet over dezelfde voetbal intelligentie te beschikken en bleef maar gewoon op zijn doellijn staan, waardoor hij de bal rustig in zijn handen kreeg. De meningen waren verdeeld over deze kans, een leep lobje en pech dat de keeper niet uitkwam of niet goed genoeg het overzicht bewaard, wie zal het zeggen, de waarheid zal ergens in het midden liggen. Hierna viel ook de 5-0 nog en was de eindstand bepaald. Twee kansen van Seroos in de slotfase werden door Ruud en Roy niet verzilverd doordat beide spelers twijfelden over wat ze moesten doen. Ruud twijfelde tussen schieten en voorgeven, wat resulteerde in de middenweg: een balletje voorlangs. Roy kreeg de bal teruggelegd op randje 16 van Boyd en twijfelde tussen ineens uithalen en aannemen. Op het laatste moment besloot hij de bal toch nog een keer goed te leggen en struikelde in zijn twijfel. Dit moment was typerend voor heel de wedstrijd, wat een wedstrijd was waarin de ballen er gewoon niet in wilden. De nederlaag was verdiend door een goed voetballend Halsteren, maar de 5-0 een beetje geflatteerd, een 5-3 was een betere afspiegeling van de wedstrijd geweest.
Waar de ballen er in de wedstrijd niet in wilden gingen de biertjes er na de wedstrijd, ondanks de nederlaag, bij de meeste jongens toch wel weer makkelijk in. De Raayberg is nooit gehaald want een aantal jongens vonden de sfeer in de kantine van Halsteren zo goed dat ze niet weg wilden. Volgende week staat er weer een thuiswedstrijd op het programma tegen Luctor Heinkenszand. Hiervan zal het verslag geschreven worden door Ruud.
