Het is zondagmorgen 16 november en ik heb een gevoel van “The day after”. We hebben gisteren de uitwedstrijd tegen sv WIK’57 gespeeld. Deze wedstrijd speelde zich vanaf het begin af met de gedachte dat dit voor beide teams een cruciale wedstrijd zou zijn. De wedstrijd was zo heftig, dat je die langer bij zal blijven dan andere wedstrijden. WIK speelde heel fysiek en mocht iedere keer een overtreding maken als ze uitgespeeld werden, met alleen een vrije trap als gevolg en geen gele kaart.
We starten sterk, met levensgrote kansen voor Jordi van S. en Lars, we zijn 2 klassen beter en bij de eerste uitval staan we met 1-0 achter door een van richting veranderd schot. Op dat moment dacht ik terug aan SKNWK uit van vorig jaar (1-0 verlies door een penalty in een vergelijkbaar scenario). In de loop van de 2e helft komen we na kansen over en weer op 1-1 door een kopbal van Jordy S. Aanvoerder Ruben Hollemans maakt een sliding op de bal, waarbij sv WIK’57 trainer Huseyin Dogan zegt dat het op de bal is, Ruben reageert naar de scheidsrechter en krijgt geel. Vanaf dat moment speelt WIK met nog meer overtredingen en kunnen Sam en Alex niet meer van eigen helft komen zonder afgevlagd te worden, dit verpest het voetbalspel. Er worden 100% penalty’s niet gegeven en dit ontsiert de wedstrijd. Ruben zegt daar wat van en kan met een 2e gele kaart vertrekken. Één van de meest correcte mensen die ik ken. Daarna kroont Oktaj zich tot ‘man of the match’ door een weergaloos doelpunt te maken en daarmee zichzelf op een voetstuk zet. Creatieve spelers van ons zoals Jordy S en Kaj zijn enorm op de huid gezeten en hebben veel fysieke tegenstand gehad, ik zie dit als leermoment.
De volgende wedstrijd is tegen vv Patrijzen. Deze typische dorpsclub degradeerde 2 seizoenen terug op doelsaldo uit de 3e klas, toen er een versterkte degradatieregeling gold. Ze vonden het zelf ook onnodig en vorig jaar werden ze middels een walk in the park kampioen onder trainer Adriaan Nieuwenhuise. De aanvoerder is Can Ozgan, een fysiek sterke spits die de topscorer is. Op 28 april dit jaar was hij te gast bij de PZC voetbalpodcast, die iedere maandag verschijnt. Ik heb deze vanochtend nog eens terug geluisterd en daarin verteld hij dat hij met de huidige trainer van Patrijzen, Jordy Heikens, al eens samen heeft gewerkt bij VV Kloetinge B1. Can Ozgan bereikt later het eerste elftal van Kloetinge en wordt door Arie van der Zouwen omgeturnd van verdediger naar spits. Onder Marcel Lourens mist hij het vertrouwen en op de afsluitende BBQ bij Patrijzen drinkt hij bier en wordt overgehaald om naar Patrijzen te komen. Hij belt om 22:30 Marcel Lourens op en zo is het op de laatste dag van de overschrijvingstermijn geregeld.
Patrijzen verloor afgelopen zaterdag met 1-3 van Terneuzen en heeft 2 punten meer dan Seroos op de ranglijst, we kunnen weer een plek stijgen!
Renco Francke.
Pupil van de Week: Abe Simpelaar
