De laatste wedstrijd van dit jaar mocht plaatsvinden in het karakteristieke voorstraatdorp aan de Oosterschelde: Colijnsplaat. Colijn heeft naast een haven, een Solex museum en een Spar van de familie Sturm en dus (voor sommige blijkbaar) ook een voetbalclub. Vele spelers van ‘t vuufde maakten dan ook hun debuut op het sportveld van ‘de Boys’.
Kwart over 1 mochten we verzamelen op het rustige Noordhout wat enkel werd belevend door het klusteam van het nieuwe tolhuisje en de MO17 die zonder te spelen kampioen was geworden (Gefeliciteerd). De koffie was nog maar met doorgelopen of we moesten alweer vertrekken. Bij deze het advies om eerst je koffie op te drinken voordat je met drie man op een schone achterbank gaat zitten. Sorry Melse!
Onze selectie werd versterkt met Boyd en keeper Niels. Boyd wilde graag weer een keer scoren en Niels wilde graag weer een keer de 0 houden. Een uitgelezen mogelijkheid om dit te bewerkstelligen tegen een tegenstander die puntloos laatste staat in de kelderklasse met slechts één doelpunt. Of Boyd en/of Niels hun geluk hebben beproefd leest u nader. Schitterend door afwezigheid waren vandaag cappie Peter “de pen” en reserve-cappie Riemens “ja”. Peter heeft dit verslag dus niet geschreven. Dé kans om een verslag te schrijven dat zonder correcties door de censuurcommissie kan komen. Mark maakte na maanden blessureleed (spitsen koppen en betonplaten vangen) weer zijn rentree en Jelle mocht als Simeone-wannabe zich beperken tot het coach-vak.
Na een uiterst serieuze warming-up met synchrone kruispas en opbouwende 40-60-80-100 sprint mocht de wedstrijd beginnen op het zanderige hoofdveld. We begonnen zoals verwacht goed aan de wedstrijd en creërden al snel meerdere kansen, maar zonder resultaat. Helaas lag in onze eigen strafschopgebied dermate veel zand dat Olivier als een bambi op ijs onderuit gleed bij de eerste beste tegenaanval. De voorzet werd vervolgens femonenaal op de volley afgemaakt waardoor Niels een werelddoelpunt om zijn oren kreeg. Helaas geen nulletje voor koker, 1-0. Daarna volgde een slordige periode waarbij er meer gepingpongd dan gevoetbald werd in een prachtige 5-5 in plaats van 4-3-3 opstelling. Gelukkig maakte Ruben na een mooie combinatie de 1-1, waar we dan ook mee de rust in gingen.
De rust was gezellig. Iedereen was vrolijk, positief en niemand praatte door elkaar heen. Precies zoals je het hebben wilt om bemoedigd aan de tweede helft te beginnen.
Fris uit de kleedkamer gekomen begonnen we gelukkig weer te voetballen. Na 25 minuten zonder beloning aanvallen werd Teun onderuit gegleden in de 16. Broer Joost eiste de bal op en schoot hem koelbloedig de ballenvanger in. Gelukkig voor Joost wist hij enkele minuten later de boel recht te zetten door de 1-2 binnen te koppen. Daarna brak het verzet van de Colijnsplaatse Boys en konden we probleemloos uitbouwen tot een 1-5 einduitslag met doelpunten van wederom Joost, Niels en jaja: Boyd!
Na een bezoek aan de kantine van Colijn (behoorlijke beukers) en Seroos werd de avond voortgezet in de Boeka, waar chateaubriand de voorkeur kreeg boven vegetarische pompoen risotto, om vervolgens de dag af te sluiten in Café Tegel.
Zodoende konden we met een overwinning de winterstop in gaan en staan we tweedes in de achtervolging van het ongeslagen ZSC. ‘t Vuufde wenst iedereen (en onszelf) een voorspoedig en sportief 2026!
