In het vorige verslag beloofden we u een groot spektakel voor de wedstrijd tegen Terneuzen. Nou dat kwam er. Gaat u er maar eens even voor zitten. Er werd voor de grap al geschreven over een fantasieopstelling. Daar hadden de leiders alleen geen zin in. Het grote excelbestand van Joost bepaalt namelijk door middel van een algoritme wekelijks de opstelling en ook dat de gebroeders fris altijd samen spelen. Nu wil het toeval dat twee leiders te druk bezig waren met paardje rijden en de derde op vakantie was naar de poolcirkel. Jelle probeerde nog iets van gezag uit te oefenen door Jur aan te wijzen als leider, die dan de opstelling zou moeten doorgeven aan de spelers. Zoals jullie allemaal weten is het gezag van Jelle op zijn spelersgroep niet echt aanwezig. Jur negeerde Jelle en besloot gewoon naar de spelers te luisteren en het lot de opstelling te laten bepalen. Jelle probeerde nog in te grijpen door in de wedstrijdzakenapp Buuze aan te stellen als leider, maar die had als gastspeler al helemaal geen zin om deze taak op zich te nemen.
Nu zijn we sowieso niet vies van een loterij op z’n tijd. De spelerspot is nog steeds rijkelijk gevuld door onze verloting in de thuiswedstrijd tegen Wolfersdiek en in de kantine winnen we regelmatig streekproducten, kaasrotondes, bandenstapelaars, onkruidverdelgers, systeemplafonds, Feyenoordshampoo en bonnen (5 euro) van Erik Intersport. Om nog maar te zwijgen over het online en fysiek gokken. De verloting verving vandaag ook de warming up, want het zat logistiek allemaal niet mee. Er was weer eens gedoe in de tunnel, dus stonden we allemaal gezellig achter elkaar geparkeerd ter hoogte van Ellesdiek. De candyman kwam zelfs pas tijdens de rust binnen. Wie er wel op tijd waren: onze vrienden van de Boasjes. Die dachten alleen dat ze op het sportcomplex van de Terneuzense Boys waren. Helaas, dat is een kwartier lopen verderop, helemaal om die ganzenvijver heen. Tijdens de wedstrijd barstte het trouwens ook van de Meeuwen, maar dan echte.
Het moment waar we allemaal naar uitkeken: de verloting. Tim, normaal rechtsbuiten, mocht keepen. Dat kwam niet verkeerd uit, want hij had bij het vierde donderdag een doodschop ontvangen waardoor hij maar 5 minuten meedeed. Leo vond dat trouwens aanstellerij en liet doorspelen. Peer lootte rechtsback. In principe hetzelfde als normaal, maar dan met z’n verkeerde been, waar hij er gelukkig twee van heeft. David en Rens begonnen centraal achterin, wat ze als ervaren middenvelders best aankonden. Later viel Buuze in als centrale verdediger. Dat ging ook prima, maar het is wel veel lopen als je ook de hele tijd corners (de wind stond goed voor een olimpico) wil nemen. Justin mega pottenbeest stond linksback. Dat was wel even wennen voor iemand die normaal het aanspeelpunt in de spits is. Gelukkig mocht hij in de loop van de tweede helft de oversteek maken naar rechtsback.
Op het middenveld werd het pas echt kermis. Keeper Yoeri stond centraal lekker te stofzuigen. Af en toe blokkeerde hij een pass door als een keeper op een knie te gaan zitten, maar hij had ‘m wel. Naast hem verzorgde Jur de opbouw. Ging ook niet verkeerd, al valt het als middenvelder wel iets meer op als je steeds de verkeerde kant op draait. Ook Riemens deed gewoon zijn ding op het middenveld, nooit heel opvallend. Op de flanken speelden Kaj en Didier, die als centrale verdediger toch al niet vies is van een dribbeltje op zijn tijd. En dan het grote hoogtepunt. Mark, die lange lerp, stond in de spits. Hij is lang, kopsterk en kan op zich prima voetballen. Alleen hadden we onze twijfels, omdat het bij hem het langst duurt voor signalen uit zijn hersenen bij zijn voeten zijn. Verder viel gastspeler Hans nog in op rechtsbuiten en laatkomer Candy mocht het na de rust op linksback proberen.
Zoals u kunt lezen ging het de eerste helft eigenlijk best goed. Iedereen moest even wennen aan de nieuwe positie, maar voerde daarom wel braaf alle basistaken uit in plaats van op eigen initiatief op avontuur te gaan. Er werd goed gecommuniceerd en gecoacht, ondanks dat men in de stad Terneuzen het wereldrecord tüturen aan het verbreken was, misschien een grote Turkse bruiloft? Er gebeurde niet heel veel spectaculairs. We hielden het verdedigend goed dicht. Aan het einde van de eerste helft creëerden we ook wat kansen. Het was kersverse spits Mark die op de goede plaats stond en de 0-1 kon binnenschieten. Deze goal was niet heel spectaculair, maar je moet er toch maar staan. Des te spectaculair was de manier waarop hij even later in de bal kwam en met een prachtig balletje linksbuiten Didier diep stuurde. Die schoot helaas net naast.
Na de rust was het allemaal wat minder. Terneuzen kwam vrij onverwacht op gelijke hoogte door een totaal mislukte voorzet die bij de eerste paal achter Tim langs binnenvloog. Daarna dook Rensch een aantal keer in een kansrijke positie op, maar hij wist van 1 meter de bal op de keeper te volleyen en een aanval later na iedereen uit te kappen een pisballetje te produceren. Gelukkig was daar weer onze nieuwe vaste spits Mark, die voor de tweede keer op de goede plek stond om de 1-2 te scoren. Later in de wedstrijd zette hij goed druk op een verdediger die de bal inleverde, waarna Mark alleen op de keeper afging en zijn hattrick voltooide. Degenen die normaal in de spits staan, spraken van drie makkelijke goals, maar Mark reageerde dat zij bij de derde goal nooit druk hadden gezet. 1-3 voor, niks aan de hand. Alleen werd de aftrap door Terneuzen gelijk diep over onze verdediging gegeven en 0,7 seconden na de 1-3 stond het weer 2-3. Toen werd het nog even flink spannend in de slotfase. Uit een kopie van de vorige aanval werd de 3-3 nog bijna gemaakt, maar uiteindelijk tikte een van onze verdedigers de bal net naast het eigen doel.
Uiteindelijk floot de scheidsrechter, die voor het eerst floot (ging best goed, ik zou de volgende keer alleen geen crocs aandoen, maar schoenen die je niet verliest), af bij een 2-3 eindstand. Zo wonnen we ondanks de grote fantasieopstelling. Dit was onze eerste uitwedstrijd tegen Terneuzen, dus volgt hier weer een gebruikelijke review van voedsel en faciliteiten. VV Terneuzen speelt op sportpark de Vliegende Hollander. Iedereen met een beetje historisch besef snapt dat de legendarische VOC-kapitein de Vliegende Hollander niet met zijn schip uit Terneuzen kwam. Maar Terneuzen heeft hem geclaimd, dus laten we ze deze maar gunnen, de stad heeft verder niets te bieden. Broodje Mexicano was goed. Friet was ook prima. Douches heerlijk warm, alleen duurde één drukje 3 seconden. Als je de gouden regel “maximaal 3 keer drukken” hanteert, is het water nog niet eens bij je voeten voor je weer van onder de douche moet. Volgende week spelen we onze laatste wedstrijd, uit bij Zeelandia. Ik zou jullie hiervoor kunnen uitnodigen, maar ik zou aanraden lekker te gaan indrinken voor de slotavond. Verder willen we natuurlijk onze vrienden van het zesde feliciteren met het kampioenschap. We hebben natuurlijk massaal aan de S-Side Tifosi (doe even normaal) gedoneerd voor vuurwerk, tot grote onvrede van alle bezorgde mensen uit de dorpsapp. Ja mensen, er gebeurt weer eens wat op het dorp. Dat is eens iets anders dan een weggelopen (of gezwommen?) waterschildpad.
