Een verslag van het vuufde. Hoe lang is dat wel niet geleden? Je moet op de website vier pagina’s doorklikken om bij het verslag van onze wedstrijd tegen Kloetinge te komen. In de tussentijd speelden we een wedstrijd tegen SKNWKNK, maar toen kwam de verslaggever niet opdagen. Daarna waren we twee weken vrij, omdat er al voor het seizoen twee teams uit de competitie zijn gestapt, en werden twee wedstrijden door tegenstanders afgelast. Gelukkig speelden we nog wel een doordeweekse bekerwedstrijd onder de vlag van het zesde, zoals u in de PZC Voetbal Podcast heeft kunnen horen. Verder leenden we in de tussentijd wat spelers uit aan andere elftallen, meestal als speler, maar soms ook als scheidsrechter of als toeschouwer/keeper.

Hebben we in de tussentijd dan niks gedaan? Nee, want we waren – zoals Rens zou zeggen – druk. Druk. Echt druk. Het leven wordt met de dag duurder, maar om nou naast werk zwart te gaan bijbeunen is ook weer te veel van het goede. Gelukkig zagen wij op het internet beelden van een clubgenoot van ons. Het blijkt dat je gewoon tien- tot twintigduizend euro per maand kan verdienen door je gedrag te veranderen. Nu zijn wij vooral goed in onszelf mísdragen, dus daar valt zeker nog iets te winnen, maar twintigduizend extra per maand klinkt toch wel te mooi om waar te zijn. Vanuit onze villa’s op Bali hebben wij deze training van drie maanden gevolgd. Ons viel op dat het om twintigduizend euro omzet ging en niet per se om extra winst. Daarom bieden wij deze les u gratis aan in één minuut: Zoals onze favoriete financieel adviseur uit de schoenenretailbranche altijd roept: “DE MARGES MOETEN OMHOOG!!!”

Volgende zaterdag zijn we trouwens ook weer vrij, dus kunnen we ‘s ochtends al beginnen met oefenen (indrinken) voor het sjoeltoernooi. Rens en Mark besloten uitgerekend dit weekend op vakantie te gaan. Mark miste de eerste wedstrijden van het seizoen door een enkelblessure en keepte een deel van een wedstrijd waarvan hij zich niets meer kan herinneren door een hersenschudding. Ook een lekkere seizoensstart. Ik verwacht dat we ergens na de winterstop ook nog op de teamfoto mogen. Dat zal volgens de huidige trend waarschijnlijk met een man of vijf zijn, want ze vallen bij bosjes. Waar het eerste elftal een paar jaar geleden erin slaagde om meer stafleden op en naast de bank te hebben dan gescoorde doelpunten, kunnen wij met een vergelijkbare statistiek komen: Meer geblesseerde spelers dan gespeelde wedstrijden.

Deze zaterdag speelden we uit bij Kapelle (met een K). Twee jaar geleden speelden we hier in de stromende regen een vervelende wedstrijd die in 0-0 eindigde. Dit was ook het laatste wedstrijdverslag dat (deels) door Olivier werd geschreven. Dit kwam omdat het enige hoogtepunt voor de wedstrijd kwam: de barvrouw van Kapelle. Peter was toen druk met het glazuur van het Kapelse porselein te beren en had zodoende dit hoogtepunt gemist. In de voorbereiding op de wedstrijd tegen Kapelle liepen de spanningen in het team hoog op. Jelle was niet blij dat hij op de training bij slechte medespelers was ingedeeld, te weten Peter, Kaj en Sylvano. Hierna speelde dit slechte team het vedetteteam helemaal zoek. Zelf is Jelle namelijk écht goed tegenwoordig. Niet alleen omdat hij tegenwoordig wat gezonder eet en elke week kan komen trainen, maar vooral dankzij zijn nieuwe gripsokken. Drie weken geleden had hij al gripsokken gekocht van het merk Goedkopie. Hier was hij op de eerste beste training uitgescheurd. Maar nu heeft hij goede en zweeft hij als prime Bergkamp over het veld. Na de training werd er ook een revolutionaire ontdekking gedaan in het culinaire snackassortiment: de satébanaan met extra nierstenen.

We begonnen de wedstrijd tegen Kapelle vrij dominant. Peer kon voor het derde jaar op rij zijn eigen award niet aan zichzelf uitreiken, maar dat komt ook doordat we zo dominant spelen. Het is lastig eigen goals maken als je als linksback nauwelijks op de eigen helft komt. Niet dat hij dan wel in het goede doel weet te scoren, maar vandaag was hij erg dichtbij. De keeper redde zijn afstandsschot. De keeper maakte wel meer goede reddingen en had zo veel vertrouwen in zijn eigen kwaliteiten dat hij bij een vrije trap van Maurice geen muur neerzette. Maurice loste een goed schot, maar de keeper tikte de bal uit de rechterhoek. Uiteindelijk moest hij toch een keer het antwoord schuldig blijven. Peer kwam weer op dezelfde positie uit als bij zijn schot en besloot dit keer voor de voorzet te gaan. Ruben kopte de bal door en via de zwaehertjesconnectie kon Tim de bal binnenwerken. De blessurebankje leek deze wedstrijd weer wat leger dan eerst, maar Ven en Didier, die hun rentree maakten na een blessure, vielen in de eerste helft alweer uit.

Na de thee (geen thee, nog steeds boos over) had Kapelle even een betere fase. Ze kregen ineens vertrouwen en creëerden wat kansjes uit dodespelmomenten. In de zestigste minuut scoorde Candy gelukkig de 0-2. Hij werd vrijgespeeld en maakte kundig af. Dat was heel nuttig, want na de zestigste minuut was het uit met de aanvalspret. Peer moest namelijk op linksbuiten gaan lopen. Sinds de transfer van Jacco hebben we namelijk twee linksbenige linksbacks en die kunnen niet allebei tegelijk op linksback spelen. Op linksbuiten liep Peer rond als een olifant in een porseleinkast en wist alle kansen vakkundig om zeep te helpen. Zo wonnen we zakelijk met 0-2. Culinair rubriekje: Behalve de geen thee nog een minpuntje voor Kapelle: Bruine broodjes in plaats van witte. In de kantine van Serooskerke was het weer één groot feest tijdens de uitreiking van de topscorersbekers. Tim ontving als onze topscorer van vorig seizoen de bokaal. Volgende week zijn we er dus wéér niet met een verslag. Om u als lezer toch te vermaken heb ik hier een raadsel waar u twee weken over na kunt denken: Wat is het favoriete pretpark van PartyDJ Bu?