Na de schandalige verliespartij van vorige week dachten we echt in de kelderklasse te zijn beland. 2-3 verliezen, wat een deceptie. Normaal wonnen we gewoon altijd met 1-0. Maar het bleek mee te vallen. Onze 2-3 was de wedstrijd met de minste goals van de hele competitie. Maar deze week volgde een herkansing tegen een andere Vlissingse ploeg: GPC. Wel uit, in de gevarenzone. Gelukkig heeft de burgemeester de omgeving aangewezen als veiligheidsrisicogebied, dus geen wapen of grammetje drugs meer te vinden. Hiermee lijkt het probleem wel te zijn verschoven, want het Vlissings geboefte begint Westkapelle leeg te roven en spontaan gaan er bommen af in Zoutelande. GPC zette wel een geheim wapen in, uit de categorie biochemische oorlogsvoering, maar daarover later meer.

Om een nieuwe blamage te voorkomen hadden we gelukkig een brede selectie. Er moest zelfs nog een extra auto geregeld worden zodat ook de geblesseerde verslaggever mee kon naar de wedstrijd. Alleen toen we verzamelden bleek de spoeling nogal dun. Joost, Ruben en David hadden zich ziek gemeld, waarschijnlijk een veeziekte die via paarden en koeien overgedragen wordt. Verder waren er nog wat blessures en was er iemand afwezig vanwege het verwijderen van dakpannen. Dus toen hadden we ineens een auto over. Jelle heeft iedereen van het derde opgebeld, want die waren vrij, maar die hadden die vrije zaterdag allemaal iets anders gepland. Dus gingen we met 13 man op pad. Vooral op de goal was het een probleem. Yoeri was al licht geblesseerd, Olivier kneusde op de training zijn hand en onze derde keeper Dielefred was weer eens geselecteerd om elders op een bank te zitten.

Dan moet de langste maar op de goal, dus het werd Mark. Die kon na een paar seconden gelijk de bal uit het netje halen. Eén diepe bal en het was weer bingo. Misschien kwam het omdat we door gebrek aan velden maar liefst 7 minuten hadden voor de warming-up. We waren de hele wedstrijd de betere, maar om nou te zeggen dat het goed was. Tim, die na een minuut een zaag te verwerken kreeg en 90 minuten mank liep, gaf een voorzet vanaf de zijlijn. En die viel zomaar binnen over de keeper. Een gelukje, maar een welkome manier om lekker in de wedstrijd te komen. Oh nee, toch niet, even later was het alweer 2-1 voor GPC. Door één domme kapbeweging sprongen twee van onze spelers met een pirouette op, waarna het raak was. Het hoogtepunt van de eerste helft was verder dat er 10 minuten voor de rust al een enorme kan thee gebracht werd. Meer dan genoeg voor de 13 spelers die we hadden, dus op de bank dronken we vast twee halve liters de man. Tot de aanvoerder van GPC halverwege de rust kwam vragen of ze ook thee mochten.

In die rust was het tijd voor crisisoverleg, want het liep nou niet heel lekker. Geluk bij een ongeluk was dat Joost een keer niet aanwezig was om op dictatoriale wijze het wisselbeleid te bepalen. Dit keer werd vanuit het team zelf bepaald waar het tactisch misging. Bovendien hadden we een keer zo weinig spelers dat het fameuze Joost-excelmodel, wat er wekelijks voor zorgt dat iedereen exact evenveel minuten (“Ga eens warmlopen, jij komt er in minuut 62:30 in”) speelt, ook het raam uit kon. We besloten als spelers onderling om het volledig om te zetten van een 4-3-3 naar een 4-4-2 met een aanspeelpunt (Jelle) in de spits en Tim er maar een beetje rond heen draven. Deze tactische wijziging beviel zo goed dat er na de wedstrijd gediscussieerd werd of het nou kwam doordat we jonger en fitter waren dan de tegenstander, of dat we daadwerkelijk verstand van voetbal hebben. Er gingen in ieder geval geluiden om Joost te ontslaan.

Een belangrijk deel van dit tactische masterplan was Jelle in de spits zetten. Normaal wisselt Jelle zichzelf er rond minuut 75 in, als het er de wedstrijd naar is. Alleen hadden we dit keer zo weinig spelers, dat ook hij gewoon een helft moest spelen. En dat leverde ook behoorlijke kansen op. Hij nam een bal mooi mee uit de lucht, perfect om hem binnen te volleyen. Helaas raakte hij de bal te veel met de punt, waardoor de keeper hem kon vangen. Ook werd er nog een aanval afgefloten omdat Jelle gevaarlijk spel zou hebben gespeeld. De scheidsrechter deed als een soort Louis van Gaal voor hoe hoog de karatetrap wel niet was. Wij hadden onze twijfels, zo hoog komt Jelle niet eens. Gelukkig viel de verdiende gelijkmaker toch, door de nog steeds mank lopende Tim.

Die scheids floot sowieso wel dubieus. Een bal werd vanaf de achterlijn teruggelegd op Tim, die zijn hattrick dacht te maken. De assistent had toch het lef om de vlag te hanteren en de scheids ging er zowaar in mee. Als je in een zure bui bent, zou je in het verslag kunnen schrijven dat de scheidsrechter de twaalfde man van GPC was, maar zo zijn we niet. Vooral omdat ze een heel andere twaalfde man hadden, het geheime wapen. Frituurvet uit de naastgelegen kantine. De hele wedstrijd lang hing er een lucht van frituurolie over het veld, je werd er gewoon onpasselijk van. Op zich kan je in Vlissingen nog wel ergere geuren verwachten, om nog maar niet te spreken over de kinders die op fatbikes rond het veld crossten. Door die geur van vet en het late tijdstip is het culinaire rubriekje helaas komen te vervallen. Graag had ik de halal kroket die ik op het menu zag staan getest, ik was wel benieuwd of ie een beetje halal smaakte.

Het verzet bij GPC was toen wel een eind gebroken. We werden ook beter naar mate de wedstrijd vorderde. Syl zorgde voor veel vermaak, vooral bij zijn eigen vader, door na een overtreding op hem 5 minuten lang de maker over het hele veld te achtervolgen om hem aan te pakken. Adriaan was hier zo tevreden over dat hij na de wedstrijd op een krat bier trakteerde. Terwijl wij genoten van dit randvermaak scoorde Ven. Hij kapte mooi naar binnen en schoot, wel van richting veranderd, de bal in de kruising. Daarna scoorde Rens nog en maakte Tim zijn hattrick compleet. In de slotfase kregen we zelfs nog een goal tegen (3-5), door een havenbaron (60+) met een quote-500-notering. Weliswaar hands, maar hij zal de scheids wel omgekocht hebben. Zo maakte GPC uit drie kansen drie goals, daar kunnen onze spitsen nog wat van leren. Ik hoorde trouwens uit betrouwbare bron dat de vedette op de training op penalty’s had geoefend en ze allemaal miste. Verder zitten we met zes tegengoals in twee wedstrijden ongeveer halverwege ons aantal van vorig seizoen. Zijn we nu echt in de kelderklasse beland?

Na de wedstrijd dachten wij even te genieten van een gezellig muziekje. Jelle had speciaal hiervoor de oplader van de box van het eerste gejat. Helaas bleek er nog geen stroom aangelegd te zijn in dat asbesthok. Dat werd gelukkig ingehaald op de terugweg, want van een man in een lange regenjas had ik illegaal een unreleased track van Yazzie ontvangen: Yazzie is back. Dat schijnt Buuze ook altijd te zeggen als ie weer eens vraagt of hij op CAM mag spelen. Een dag later bracht hij wel een nummer uit: D.P.T. Wat dat betekent weten wij ook niet, maar het klinkt weer geweldig. Je merkt dat die uren in de stu met bar le duc, Trippie en Stoef hun vruchten afwerpen. “M’n brother mag m’n bord eten.” Een subtiel eerbetoon aan Biggiedagoe? “Verblijf in het veld, voel me hersteld, doe niks voor de helft.” Een diss naar de trainers van het vierde die hem nooit meer dan een helft laten spelen? “Naar de top en dan blijf ik hier. Verder dan de tijd, toch een oude ziel.” Oprecht geen idee, maar dat gaat ons simpele zielen boven de pet. Desondanks zeker een aanrader, ga het luisteren.