Na de derby tegen Veere stond vandaag de lastige wedstrijd tegen Vlissingen op het programma. Vlissingen wordt toch ook beschouwd als één van de kanshebbers voor de titel. Tijdens de voorbereiding werd in Vlissingen nog met 4-1 verloren. Dat Vlissingen een geduchte tegenstander is, was bekend. Het elftal is technisch begaafd en herbergt veel zaalvoetbalspelers.
Toch trok Seroos vanaf het begin het initiatief naar zich toe en had het zich voor de rust al verschillende malen kunnen belonen. Pas net voor de rust kwam die voor Vlissingen oervervelende en voor Seroos o zo prettige minuut. Een prachtige voorzet van Wessel werd koelbloedig binnen geschoten door Ruben.
Ook na de rust bleef Seroos de betere ploeg en na een overtreding op Aron in het strafschopgebied mocht Alex het buitenkansje vanaf de strafschopstip benutten. Helaas ging de bal via de lat over. Het was uitstel van executie voor Vlissingen want even later viel toch de 2-0.
Kaj veroverde de bal op het middenveld en stelde Aron met een mooie crossbal in staat alleen op de keeper af te gaan. Hoewel het bij Aron in zijn hamstring schoot wist hij de bal nog knap voorbij de Vlissingen-goalie te krijgen.
Het doelpunt leek een opmaat naar meer, bij de soms rammelende verdediging van Vlissingen, maar een slippertje van Jordi stelde Vlissingen in staat de 2-1 aan te tekenen. Na de 2-1 werd het rommelig en Vlissingen probeerde nog de gelijkmaker te forceren. De overwinning kwam echter niet echt meer in gevaar.
4 wedstrijden, 4 overwinningen, een mooie start!
Het besef moet echter blijven dat “één zwaluw geen zomer maakt” en de competitie nog lang is. Over twee weken ontmoeten we een andere titelkandidaat en zullen we er opnieuw moeten staan. Ik geef de pen voor het volgende verslag door aan Alex.
