De herfst begint langzaamaan echt. Het wordt wat kouder en stormachtiger en de regenbuien wisselen elkaar snel af. Heerlijk weer om even de dorpsapp op stil te zetten en knus met het hele gezin rond de houtrookkachel te kruipen en het verslag van het vijfde te lezen. Zaterdag was het trouwens nog heerlijk zonnig weer, perfect om urenlang in het zonnetje een biertje te drinken met een muziekje erbij. En niet zomaar een muziekje. Onze huis-DJ, DJ Schrob-O’Clock, was er als de kippen bij geweest om Yazzies hit D.P.T. te mixen met de Kabouterdans.
Voor we het verslag beginnen, moeten we even terug naar vorige week. Door het grote aantal gebeurtenissen in het verslag zijn er een paar dingen vergeten. Zo moest degene die de was had (i.v.m. privacy worden er geen namen genoemd) met grote haast richting een wedstrijd van Sparta Rotterdam. Daarom dwong hij Riemens op niet al te subtiele wijze zijn kleren uit te doen. Dit incident is inmiddels gemeld. Of er nog consequenties volgen, leest u in het verslag zodra deze zaak is afgerond. Iemand anders (i.v.m. privacy worden er geen namen genoemd) was in zodanig beschonken toestand bij de Chinees beland, dat hij ineens niet meer in staat was de neckless te doen.
Op vrijdagavond zaten we verlekkerd naar teletekst te kijken hoe SVOD van Terneuzen verloor. Het winnende doelpunt werd gemaakt door een speler die we een paar jaar geleden zelf nog bijna hadden gecontracteerd: Wiebe. Jelle had in de kantine een contract opgesteld op een bierviltje, maar dat werd helaas niet ondertekend. Op ongeveer hetzelfde moment kregen we een bericht dat we zaterdagochtend op de teamfoto moesten. Dat was wat aan de late kant, niet iedereen slaagde erin tijdig een kappersafspraak te maken. We hebben de resultaten nog niet gezien, maar ik vrees het ergste. Gelukkig waren alle zieken van vorige week wel weer hersteld.
Na de vroege teamfoto hadden we nog wat tijd over, dus gingen we naar het derde kijken, met een agressieve Kevin Blom als tegenstander. Toen was het tijd voor een warming-up, maar net als vorige week was er geen veld beschikbaar. Op het tweede veld waren kinders aan het voetballen en scheidsrechter Simon weigerde steeds af te fluiten. Als wraak op hem hebben we nu al drie C-artiesten geboekt voor het etentje met de overige senioren. Dus daarom werd de warming-up maar gedaan op het trapveldje. Tenminste, die van tegenstander MZVC, want van ons deed niemand mee. Behalve Jelle, die twintig minuten lang in zijn eentje tussen de MZVC-spelers vrije trappen in de kruising heeft staan janken. Of dit zich uitbetaalde in de wedstrijd houden we nog even geheim. MZVC heeft op Voetbal.nl trouwens een selectie van 43 man en we kunnen wel stellen dat ze vandaag niet met de sterkste 30 waren gekomen.
De wedstrijd begon alweer classic Seroos 5. Uit een chaotische situatie leek Candy te scoren. De bal rolde richting de doellijn. Ven gaf de bal het beslissende zetje over de lijn, maar hij stond buitenspel. Een 100% doelpunt afgenomen van de Candyman. Niet veel later was het wel raak. Tim scoorde uit een rebound. Toen bleef het lang 1-0, maar in de loop van de eerste helft ging het los. Candy kopte een bal door de handen van de keeper, 2-0. Ven schoot van afstand, waarna Tim de rebound keihard hoog binnen schoot, 3-0. Tim completeerde zijn hattrick met een afstandsschot, 4-0. Hij zou sowieso maar een helftje spelen na zijn blessure van vorige week en omdat hij de dag erna de wandelmarathon moest lopen. Daarna werd Tim diep gestuurd. Een aantal tegenstanders, behalve hun vlagger, vermoedde buitenspel en stopte met lopen. Het was ook geen buitenspel, maar Tim kon dus doorlopen, waarna Ruben scoorde, 5-0. Ruben statpad graag tegen matige tegenstanders en maakte voor de rust ook de 6-0.
Hilariteit alom toen Joost in de rust zijn wisselbriefje kwijt was. Geen idee wie het ontvreemd heeft, maar weer een signaal dat er aan Joost z’n stoelpoten gezaagd wordt. De belangrijkste wissel was Jelle, die weer een hele helft mocht spelen. Waar we er normaal alles aan doen om Jelle te laten scoren, dachten we dat het dit keer wel leuk was om er alles aan te doen om hem níet te laten scoren. Dat is ook een stuk makkelijker trouwens. De arbitrage werkte in ieder geval wel mee, want die keurde een loepzuiver doelpunt van Jelle onterecht af voor buitenspel. Ook een vrije trap, waar hij zo op had geoefend, eindigde naast de ballenvanger. Het hoogtepunt was een rebound van één meter afstand, zonder tegenstander in de buurt, met een keeper die op z’n rug op de grond lag. Jelle schoot recht op de keeper, tot vermaak van alle tegenstanders, teams die nog moesten voetballen, eigen toeschouwers, bezoekende teams en toeschouwers.
Zoals u kunt lezen, stokte de doelpuntenmachine in het begin van de tweede helft even. Op een gegeven moment waren de tegenstanders er ook wel klaar mee, of waren ze te druk met kinderen verschonen. Bij MZVC speelden er trouwens wat oude bekenden, waardoor we denken dat deze wedstrijd het wereldrecord ‘meeste Grijpskerkenaren tegelijkertijd op het veld’ werd verbroken. Om dit te vieren bezochten we ‘s avonds de Gouwe Gheijt om de vaste gamba’s en schnitzels te inspecteren. Uiteindelijk kwam het eind tweede helft weer los, door een corner van Olivier. Olivier had al eerder een corner genomen, omdat hij simpelweg het dichtst bij de cornervlag liep. Dat je denkt: waarom neemt hij nou weer de corner? Laat iemand met goede techniek hem liever nemen. In de tweede helft nam hij een corner vanaf de rechterkant, met rechts. De oplettende lezer merkt op dat dit uitdraaiend is. Dat kan er nooit in één keer in. Ik herinner me alleen beelden van Roberto Carlos die met buitenkant links een corner binnen schoot, maar met buitenkant is het dus eigenlijk alsnog indraaiend. Olivier presteerde het dus wel. Hij schoot gewoon recht, met zijn binnenkant, halfhoog, in één keer in het goal (7-0).
Daarna kwam Candy alleen voor de goal. Hij had kunnen schieten, maar zag Ruben nog meer vrij staan en legde perfect af (8-0). Zo maakte ook hij een hattrick. Toen begon ook Rensch te shinen. Een perfect afgelegd balletje op randje zestien schoof hij precies in het hoekje (9-0). De 10-0 maakte hij met het hoofd, zijn tweede kopgoal van het seizoen. De Bas Dost van Serooskerke, maar dan wat kleiner. Een laatste hoogtepunt was Jelle die tijdens het laatste fluitsignaal een tegenstander omzaagde. Ook bij 10-0 moet je je man even laten voelen dat je er bent. Volgende week moeten we uit in Erremuu, met nog een diepzinnig avondprogramma op de planning. Ik heb er nou al zin in.
