De mannen van Seroos 1 hebben tot nu toe een wisselvallig seizoen. Het lijkt alsof we van iedereen kunnen winnen en van iedereen kunnen verliezen. Tegenstanders die op papier te kloppen moeten zijn, zijn maar al te vaak een sta in de weg gebleken en anderzijds kunnen we van de teams die boven ons staan onverwachts winnen. Waar we MZC, de huidige nummer drie van de tweede klasse, in een oefenwedstrijd op dinsdagavond van het kastje naar de muur sturen, verliezen we vervolgens op zaterdag glansloos en zonder energie van RCS.

In de kantine hoor je de vraag regelmatig langskomen: “Hoe kan dat nou toch, die wisselvalligheid?” Het antwoord blijven we schuldig. Wellicht hebben we dit seizoen nodig om te groeien naar meer stabiliteit.

Enfin… Regen of zonneschijn, we staan elke zaterdag te popelen om het veld weer te mogen betreden. Vandaag thuis tegen Zeelandia Middelburg. Het voelt goed om thuis te spelen. De wedstrijden die we tot nu toe op Noordhout hebben gespeeld zijn zo goed als allemaal winnend of met een gelijkspel afgesloten. Na in de afgelopen weken eerst een wedstrijd op ons nieuwe kunstgras en daarna twee weken uit te hebben gespeeld (winst bij Kapelle, verlies in Axel), mogen we eindelijk weer met een lekker zonnetje op veld één aantreden. Het publiek erachter, en de zachte stem van Jeroen Vos op de achtergrond. Heerlijk.

Als zowel ZM als Seroos klaar staan om te beginnen, doen we een onhandige ontdekking. De lijnen van beide zestien meters zijn verkeerd gekrijt. De lijn aan de kant van de N57, ligt een meter of twee te veel naar buiten. Waar ze in het betaald voetbal zo nu en dan met twaalf man op het veld staan, maken de vrijwilligers op Seroos ook wel eens een zeldzame blunder. “Misschien voortaan eerst krijten en dan pas het 11’ uurtje in plaats van andersom.” grapt Jeffry Poppe, die voor het eerst in lange tijd de spinnenwebben van zijn voetbalschoenen heeft geveegd omdat we vandaag veel potentiële blessuregevallen hebben.

Om één minuut voor half drie wordt snel een nieuwe lijn getrokken en de oude lijn zo goed als mogelijk gewist. Trainer Cees begint bij de gedachte aan een paar extra minuten wachten alweer van het ene been op het andere te stuiteren. Een voor ons maar al te bekend gezicht.

We beginnen enigszins verrassend met een vrij complete selectie. Twijfelgevallen Ruben en Beaudoin kunnen gelukkig gewoon spelen en ook Wessel, die donderdag nog bij hersteltrainer Jorden aan de slag ging, kan aan de aftrap verschijnen.

De opstelling:

Tygo

Wessel, Tom, Jeffrey, Schaik Ruben, Beaudoin, Sil

Jordy, Alex, Lars

De eerste helft gaat op en neer. Het is lastig voetballen op het hobbelige veld en beide ploegen geven weinig ruimte weg, wat zorgt voor veel balverlies. De duels worden vooral op het middenveld rondom Ruben uitgevochten. Vanaf de keeper opbouwend voetballen is op dit soort velden altijd een risico, dus zoekt Zeelandia voornamelijk de kopsterke nummer 9 met de lange bal. Waar Serooskerke niet echt tot complete aanvallen komt, laten de buitenspelers van Zeelandia zien dat ze technisch vaardig zijn. Ook zij hebben echter veel last van het veld en kunnen geen potten breken. Jordy Sinke krijgt de grootste kans als hij

één op één wordt gezet met de keeper van ZM. Helaas legt de bescheiden Sinke de bal af op de inlopende Alex Jobse die op de voet gevolgd wordt door zijn mandekker. Alex kan de bal niet meenemen, waardoor de kans om zeep wordt geholpen. Zeelandia wordt op zijn beurt ook eenmalig gevaarlijk en weet een aanval vanaf rechts via een kluts op de buitenkant van de paal te krijgen. Een terechte brilstand is het resultaat in de rust.

Na een kwartier rusten komt Serooskerke fris en fel uit de kleedkamer. De duels zijn hard maar fair. Langzaam begint het geloof te groeien en we spelen veelvuldig op de helft van Zeelandia, maar echte kansen blijven uit. Gelukkig hebben we ons goudhaantje Alex terug van vakantie. Een paar kilo zwaarder en met frisse energie weet hij Seroos bij de hand te nemen. Na goed wegdraaien van Ruben bij een ingooi, wordt de vrije Lex gevonden. Het lijkt of hij de bal mee kan geven aan de lopende Lars, maar Alex zou Alex niet zijn als hij zijn geluk niet beproefde. Van buiten de zestien schiet hij de 1-0 in de linkerhoek. Een bevrijdende goal die veel losmaakt bij de ploeg en de supporters.

Het resterende gedeelte van de wedstrijd is vergelijkbaar met de eerste helft. Veel duels en weinig mooi voetbal. Gelukkig ontbreekt het vandaag niet (zoals vorige week) aan inzet en energie. In de video van de wedstrijd, gemaakt door Zeelandia, kun je zien hoe bijvoorbeeld Sinke tot aan de 90+ minuten loopt te sleuren en te slepen alsof zijn leven ervan af hangt.

Hij is hierin zeker niet de enige. Mede door deze strijd op het veld en een fantastische redding van Tygo blijft de 1-0 staan. De meer dan tien minuten blessuretijd helpen Zeelandia ook niet verder. In het slot van de wedstrijd zorgen de ingevallen Jeffry Poppe en Oktai voor een laatste reusachtige kans. Helaas voor Okkie, mag hij vandaag zijn celebration (Wokkie) niet doen, want de keeper brengt redding.

Met de 3 overwinningspunten stijgt Serooskerke weer een beetje op de ranglijst. We staan nu vijfde, op twee punten afstand van Arendskerke, onze tegenstander komende zaterdag. Uitwedstrijden zijn tot nu toe erg lastig, maar het zou fantastisch zijn om volgende week een goed resultaat neer te kunnen zetten. Voor nu even nagenieten van drie prachtige punten.

Irene Overbeeke maakte foto’s van de wedstrijd. Deze zijn ook te bekijken via onze Facebookpagina.