Zaterdag stond alweer de laatste competitiewedstrijd van dit seizoen op het programma en wel uit naar de Geluksvogels uit Zwijndrecht. Meestal is het daar al om 11:15 voetballen en in het donker vertrekken, maar dit keer hadden we geluk en mochten we om 12:30 aftrappen en stond het vertrek gepland op 10:15. Iedereen netjes op tijd in de kantine, interim-leider Dion had voor heerlijk verse bolussen gezorgd (de lat is weer ietsje hoger gelegd voor Henk en Hans) en was klaar voor vertrek, echter ontbrak er één van de busjes. De geblesseerde Jens was even vergeten dat het zijn taak vandaag was om het busje op te halen en te besturen. Met z’n manke enkel liep Jens strompelend naar de Zompe en zodoende hadden wel al 20 minuten vertraging te pakken. Steven was weer eens naar Lissabon en schitterde daardoor door afwezigheid.
Toch nog mooi op tijd kwamen we aan op Sportpark de Noord waar we achter de tralies om konden kleden.
Bij het openen van de was tas ontdekten we nog twee zakken heerlijke éclair toffees van Ria van Schaijk, waarvoor dank (en ook weer voor het wassen dit seizoen)! Ook Jonathan Pleijte was weer iets van zijn spiermassa verloren, waardoor hij nét in zijn shirt paste en fit genoeg was om te voetballen. Op de goal stond Jos die Jens meer dan prima zou vervangen. Vanachter Boyd, Jonathan, Arjen en Niels. Op het middenveld Melvin op 6, er werd alles aan gedaan om Melvin van scoren af te houden. De afgelopen weken is ‘het beest’ ontketend, maar hij zit al op 12 goals en is daarmee goed voor de hoofdprijs van het topscorer klassement. Om hem heen Merijn, Jordi en voor de snelheid en diepgang achter de verdediging Peter. In de spits stonden Ruud en onze ‘kapstok’ Jannick. Kenneth zat wissel en nam tegelijkertijd het vlaggen voor zijn rekening.
VVGZ begon erg wild en probeerde gelijk druk te zetten, dit lukte redelijk en Serooskerke ging mee in het spel van VVGZ. Dit kwam ons eigen spel niet ten goede en leed tot veel onnauwkeurige passes en slordig spel. De eerste kansjes waren voor VVGZ. Daarna kwam Serooskerke iets beter in het spel en hadden we een paar goed verzorgde aanvallen. Bij een van deze aanvallen over rechts kwam Jonathan mee naar voren opgestormd en de verdediger van VVGZ kreeg het zowaar voor elkaar om de Kabel aan de kant te beuken; penalty voor Serooskerke. Een uitgelezen kans om op voorsprong te komen. De man in vorm en trainingsbeest Jannick nam deze taak dan ook op zich en schoot koelbloedig náást de goal. Melvin kreeg uit een corner nog een goede schot kans, maar hij bedacht zich geen moment legde de bal breed in de voeten van een verdediger van VVGZ. Melvin bleef zo op 12 goals staan, goed voor de pot.
De tweede helft begon ook weer slordig en VVGZ kwam al redelijk snel op voorsprong via een aanval over links. Boyd was te laat vanwege lichte hamstring klachten, Jonathan zijn kuiten zaten nog vol van leg-day en Jos werd ongelukkig geklopt in de korte hoek, 1-0 voor VVGZ. Voor de club uit Zwijndrecht een opsteker, want de week er voor werd met 11-0 verloren en ze spelen ook nog in de nacompetitie voor lijfsbehoud. Een goed resultaat was dus gewenst voor het zelfvertrouwen. Na de 1-0 werd Boyd gewisseld voor Kenneth en probeerde Serooskerke wel nog meer te drukken. Achterin kwam er hierdoor wat meer ruimte voor de counters van VVGZ, maar Jos had nog een aantal goede reddingen. Voorin werd het helaas vaak niet goed uitgespeeld door Serooskerke. Ruud had nog de grootste kans maar zijn inzet werd gekeerd door de keeper. Een speler van VVGZ pakte nog twee domme gele kaarten en moest dus gaan douchen. Ook de trainer werd nog achter de omheining gestuurd door de scheidsrechter. In de laatste minuut van de wedstrijd ging Merijn nog een keer goed diep en tikte de bal langs de keeper, 1-1, dit was tevens de eindstand. Een slordige wedstrijd met een terechte uitslag.
Na het kampioenschap van vorig seizoen mag Serooskerke als promovendus trots zijn met een 8eplek in de reserve eerste klasse. Volgend jaar weer de taak aan de mannen van Lieven van Belzen om in deze klasse te blijven. Tot slot wil ik Niels Sanderse nog uitroepen als speler van het jaar; verdedigend wordt hij steeds sterker, je komt hem minimaal 2x tegen, aanvallend ook dreigend met zijn snelheid en bijna iedere wedstrijd een constante factor binnen het elftal. Het schijnt dat Walcheren erg gecharmeerd was van Niels zijn kwaliteiten, maar hij is binnen de club helaas toch weggeplukt door de eerste selectie. Veel succes daar komend seizoen!
Afgelopen zaterdag was ook de jaarlijkse BBQ en slotavond. Er is weer heerlijk gegeten, veel gedronken en lekker gedanst. Kenneth heeft vast nog wat foto’s gemaakt, deze zullen spoedig op de site komen.
De tweede selectie hoopt een ieder volgend seizoen weer langs de lijn te zijn of op de website om onze verslagen te lezen.
