Het heeft wederom weer even geduurd, maar hier dan weer een update. Bert maakt zijn excuses voor het lange wachten, maar gaf aan bij de redactie even een weekje ertussenuit geweest te zijn om zijn wielercarrière een boost te geven in Valkenburg. Hier heeft hij naar eigen zeggen een persoonlijk record gezet en geeft aan al klaar te zijn voor het nieuwe seizoen
Om te beginnen eerst een korte terugblik op de vorige uitverkorene, Tjeerd Maljaars, van deze rubriek: “Voor de volgende top drie geef ik het stokje door aan vriend, medeorganisator en niet te vergeten superspits Bert Francke! Bert, beschrijf de drie meest memorabele momenten, op welk gebied dan ook, die jij hebt meegemaakt met Seroos.”
Tjeerd, vriend! Hartelijk dank voor de nominatie van de top 3. Leuk dat je mij nomineert, dit zag ik echt niet aankomen. Ik wil je echt bedanken, want ik vind het een eer om na jou een stukje te mogen schrijven. Je bent een voorbeeld voor de club, een vriend en ik hoop dat wij samen nog vele jaren leuke evenementen mogen organiseren. Je stukje over “de drie redenen waarom iemand bij Seroos moet gaan voetballen”, vond ik niet heel slecht, maar moet eerlijk zeggen dat de eigenschappen: ‘Sociaal, Gemoedelijk en Plezier’ als eerste op een CV verschijnen bij een 14e jarige die een nieuwe stageplek zoekt. Beetje makkelijk dus, maar oké ik snap wat je bedoelt en je hebt wel helemaal gelijk!
“De drie meest memorabele momenten, op welk gebied dan ook die ik heb meegemaakt met Seroos.” Nou, dat vind ik niet zo makkelijk eigenlijk. In mijn 24 jaar dat ik actief ben binnen de vereniging heb ik al heel wat memorabele dingen meegemaakt moet ik zeggen. “Memorabel” is iets wat zoveel indruk heeft gemaakt dat het je hele leven bij blijft. Er zijn ontzettend veel memorabele momenten die ik heb mee mogen maken op Seroos. Zowel positief als negatief. Ik heb mijn best gedaan om een top 3 te vormen van de meest memorabele momenten die ik heb meegemaakt. Er zijn er nogmaals nog wel tientallen, maar hierover kunnen we het altijd in de kantine nog eens hebben onder het genot van een pilsje.
3. Dé gemiste kans tegen Erremuu in 2016
Bert over nummer 3:
Ik denk dat veel mensen direct weten wat ik bedoel. En dat maakt het ook behoorlijk memorabel. Han Wondergem benoemde deze beladen wedstrijd al eens kort in zijn rubriek en daarbij wil hier nog even op verder gaan. Het was 19 maart 2016. Ik zat in de eerste selectie, maar omdat ik Breda woonde trainde ik weinig. (behalve voor mezelf natuurlijk). Ik fungeerde dat seizoen regelmatig als Pinch-hitter om zo de laatste minuten nog wat te forceren in de spits.. Deze dag stond de topper tegen Erremuu op het programma en Cees Houtepen wilde me graag op de bank hebben. Als deze wedstrijd werd gewonnen, werd er een grote stap gezet richting het kampioenschap in de 3e klasse. De lijnen stonden afgeladen vol en Omroep Zeeland was voor deze topper met alle camera’s uitgerukt. Het stond 0-0 en ik kwam er zo rond de 75e minuut in om wat te forceren voor de goal. Ik weet nog dat ik zelf zo rond de 88e minuut een prachtige aanval opzette. Uiteindelijk belande de bal bij Alex die hem vervolgens later weer voorgaf op mij. (ik was keihard doorgesprint wat op de beelden ook te zien is). Hij legde hem voor en ik hoefde nog maar één tikje te geven en ik was de held van de dag. (overigens geen beste voorzet van Alex). Helaas miste ik en schoot hem over. Ik zakte naar de grond en kon het niet geloven, wat een misser! Ik word hier nog steeds aan herinnerd door mijn vrienden en dat maakt het dus memorabel. Ook ikzelf zal dit moment nooit vergeten. Uiteindelijk is er eigenlijk maar één reden waarom ik die bal er niet in schoot en dat wil ik nu toch met iedereen delen. Ik was namelijk bang dat we kampioen zouden worden op de dag dat Surrender Hrieps werd gehouden. Dit wilde ik tegengaan, omdat ik dit vanzelfsprekend niet wilden missen. Achteraf bleek dat ik hem er toch wel in had kunnen schieten, omdat de beslissing uiteindelijk pas viel op de laatste speeldag op 14 mei tegen uit bij Veere. Dit kwam ook mede door de goede resultaten van Yrseke. Maargoed, dat zal je net zien hè! In ieder geval 2 goeie feestjes gehad!
Overigens had ik graag de samenvatting van Omroep Zeeland hier geplaatst om jullie deze spectaculaire wedstrijd te laten zien en natuurlijk het missen van deze kans, maar deze is helaas niet meer vindbaar. Mocht iemand deze nog ergens vandaan weten te toveren, zie ik deze graag tegemoet en zal ik deze alsnog met jullie delen. Daarom hier nog wat foto’s van de kampioenstocht:
2. Kampioenschap vv Serooskerke E1 2001
Bert over nummer 2:
Dit is een moment uit mijn voetbalcarrière dat me altijd bij zal blijven. De E1 uit 2001. Wij hadden een fantastisch team waar ik met mensen (kinderen) speelde waarvan sommige nog steeds mijn (beste) vrienden zijn. Het was een prachtig jaar met Renco (dat later mijn teamgenoot werd) en Ando als trainer/leider. Ik weet nog goed dat we streden om het kampioenschap. We hadden één grote concurrent, dat was namelijk VCK E1. Ik geloof dat we een van de laatste weken voor het einde de beslissingswedstrijd speelden thuis tegen VCK op veld 2! Deze wedstrijd staat me nog altijd bij, omdat we VCK volledig weg speelden. We wonnen met 3-0 en ik scoorde ook nog één keer. Dit was overigens niet de kampioenswedstrijd, want een week later moesten we onze plicht nog doen tijdens te uitwedstrijd tegen Zeeland Sport E1. Deze wisten wij met maar liefst 1-9 te winnen. En jahoor, toen waren we kampioen! Mijn eerste kampioenschap bij vv Serooskerke. Fantastisch en dit zal ik nooit vergeten. De onderstaande foto zal dan ook altijd bewaard blijven. Het mooiste is dat van deze foto Alex, Jorden, Gijs, Maikel en Melvin nog allemaal actief zijn op de voetbal en we zijn nog steeds vrienden!
1. Het gemiste vliegtuig naar Liverpool in 2013
Bert over nummer 1:
Dit was natuurlijk een sensatie wat je nooit meer vergeet in je leven. Wederom dus memorabel te noemen. Ik hoor jullie denken, vliegtuig missen? Waren jullie dan te laat op het vliegveld of iets dergelijks? Dit was niet het geval. Ik neem u mee in dit fantastische verhaal. In de winter gingen we met de eerste selectie een weekendje naar Liverpool. Grote namen als Renco Francke, Nicky Holmes, Jeroen Geerse en Frank Rooze waren zelfs nog van de partij. We waren met 18 man veel te vroeg op het vliegveld in Schiphol. Vanzelfsprekend besloten we met z’n allen bier te gaan drinken bij een barretje en lekker te gaan kaarten. Ze vlogen erin als water en iedereen was superblij. De ene na de ander werd besteld en niemand was ervan bewust dat we eigenlijk nog moesten vliegen vandaag. (beetje gek als je met 18 volwassen mannen op pad bent). Maargoed, uiteindelijk dacht iemand eraan en toen werden de glazen leeg getikt en de sprint in gezet naar de gate. Ik weet nog dat ik daar als eerste aankwam, omdat ik toen nog behoorlijk in vorm was (aldus John Bentschap Knook die toen trainer was.). Helaas tóch net te laat, want de gate was gesloten. Conclusie: vliegtuig gemist… Dat geloof je toch niet? Niemand die doorhad dat we moesten vliegen! In ieder geval, hadden we veel geluk dat we überhaupt nog mee konden met een vlucht die zo een 6 uur later vertrok. Helaas kostte dit wel € 75,- p.p. extra, wat voor veel studenten onder ons geen prettige bijkomstigheid was. Niets meer aan te doen en dan de volgende vlucht pakken van 20.55 uur. We besloten er maar om te lachen, verder bier te gaan drinken en weer te gaan kaarten. Vanuit de bar keken we op de ‘arrivals’ waar we nog veel gelachen en gehuild hebben om alle herenigingen. We zagen alle spandoeken uit het automaat komen en toen besloten we om hier ook gebruik van te maken. We waren toch al lekker bezig met geld uitgeven. Zie hieronder ons mooie spandoek over het feit dat we net € 1350,- hadden verneukt. Uiteindelijk net voor middernacht in Liverpool aangekomen, maar dit mocht de pret niet drukken. Wat een fantastisch weekend hebben we daar gehad. Een memorabel weekend om nooit te vergeten!
Hiermee hoop ik de vraag van Tjeerd voldoende te hebben beantwoord. In ieder geval zijn dit 3 memorabele momenten die ik nooit zal vergeten. Er zijn er nog nogmaals nog 10 tallen, maar ik moest er een paar kiezen. Van wedstrijden tot evenementen, van kampioenschappen tot degradaties. Te veel om op te noemen!
Bert geeft de pen door aan..: “Voor de volgende top drie geef ik het stokje door aan m’n makker, waar ik alle drie de bovenstaande momenten mee heb mogen beleven. Maikel Simonse, beschrijf de drie mooiste momenten die jij in ons clubhuis op Seroos hebt meegemaakt.”
