Eindelijk was het weer zover, na maanden intensief trainen mochten we eindelijk weer de wei in. ’t Vuufde had het vorige seizoen afgesloten met 0 doelpunten op het Dikke Buuken Toernooi, dus er was ruimte voor verbetering. Dit toernooi leverde wel twee nieuwe supporters op voor ons elftal: Aad de Mos en Harry Mens (zie onderstaande foto’s), bedankt voor jullie steun! Met de doelpunten moet het dit seizoen wel goed komen, want Candy werd van het derde overgenomen. Helaas blijken ze daar toch niet zonder hem te kunnen, want zaterdag werd hij toch weer opgeroepen en scoorde hij een doelpunt.
Vorig seizoen begonnen we met een mooie reeks overwinningen en werd de platte kar alvast afgestoft. Dit seizoen hoopten we op net zo’n begin, dus trokken we vol goede moed naar onze eerste uitwedstrijd in ’s-Heer Arendskerke. Omdat we op Seroos eerder die ochtend al een teamfoto moesten maken, stonden we iets te vroeg op het veld. Gevolg: een te lange warming up, verspilde energie. In het begin van de eerste helft werden we daarom nogal overlopen. Ook moesten we wennen aan de nieuwe 433-opstelling met een vernieuwd middenveld. Aanvoerder Mathijs werd verkocht aan het derde en Jôôst raakte op de laatste training geblesseerd door een grove charge van zijn eigen leider. Gelukkig kregen we daar twee jeugdige talenten voor terug, Joost junior en Marijn Riemens.
De fittere tegenstanders begonnen sterk, maar gelukkig stond onze vierde nieuwe aanwinst paraat. Onze keeper Yoeri werd van het eerste elftal van de Meeuwen overgenomen. Het schijnt dat de technisch directeur op Zoutelande inmiddels ontslagen is, want Youri keepte een wereldpot. Aan de andere kant van het veld schoot tiki-taka Maurice een geweldig afstandsschot over de dwerg die het doel van Arendskerke verdedigde. Zo kwamen we halverwege de eerste helft onverdiend op voorsprong. Lang konden we hier niet van genieten, want door een mooi uitgespeelde aanval en een vermeend buitenspeldoelpunt stonden we bij de thee met 2-1 achter.
In het begin van de tweede helft ging het redelijk gelijk op nadat we weer ons vertrouwde 442 speelden. Helaas kwamen er bij de tegenstander wat betere spelers in het veld en werd ons eigen spel wat slordiger. El Patrón Eric is niet van halve maatregelen en met een snoeiharde tackle op de bal zorgde hij ervoor dat een van de invallers voorlopig walkin football speelt. Beenvegen op het natte kunstgras mochten niet baten: de 3-1 viel uiteindelijk nog.
Het hoogtepunt kwam na de wedstrijd. In de kantine van s’-Heer Arendskerke worden broodjes mexicano en kipcorn geserveerd. Vijf sterren voor smaak, bediening en prijs-kwaliteitverhouding. Helaas konden we hier niet lang van genieten, een blik op het horloge leerde dat het Schrob o’clock was. Daarom keerden we snel terug naar Serooskerke om Rinus te helpen bij zijn onderzoek hoeveel Schrobjes er nou precies in een kruik zitten. Helaas geen drie punten deze keer, over twee weken herkansing tegen RCS.
