Uitreiking topscorers

Afgelopen zaterdag was het zover, de uitreiking van de bekers van het seizoen 2021-2022. Wat laat in het seizoen, maar genoeg spelers die er met smart op gewacht hebben. Dat bleek wel uit een snelle terugkeer van Seroos 1 (met 3 punten in de tas) uit Heinkenszand. Ook de andere teams waren goed vertegenwoordigd en zo kon iets voor 18:00 uur in een volle kantine gestart worden met de uitreiking. Spreekstalmeesters waren uiteraard Bert en Tjeerd, de humorvolle taalkunstenaars van onze vereniging die dit al vele jaren doen.

Tjeerd begon met een teleurstellende mededeling; we zijn namelijk gestopt met de teamprijzen. Het laatste jaar dat er is ingelegd is nooit afgemaakt en voor dit seizoen is het te laat om nog te voorspellen. Maar de teleurstelling was snel voorbij toen de belofte kwam dat hier volgend jaar iets moois voor in de plaats komt, en toen Tjeerd de 50 euro inleg per team teruggaf was iedereen al bezig met het  kratje bier volgende week zaterdag. 

De eerste prijs die uit werd gereikt was al een oude, nog ruim voordat iemand zelfs maar Covid kende. Tijdens een vergadering eerder dit jaar in de kleine bestuurskamer werd namelijk de 2e prijs uit het seizoen 2016/2017 teruggevonden. Een blik in het archief leerde ons dat Arnold Schreij deze had gewonnen. Hij werd dat jaar 2e achter teamgenoot Gijs, in het jaar dat Seroos 3 kampioen werd. Arnold woonde toen echter nog in Amsterdam waardoor leider Adriaan de prijs voor hem in ontvangst nam. En dus blijkbaar ergens heeft laten staan. 

Overigens valt niet uit te sluiten dat Arnold de beker ooit zelf heeft teruggezet in de hoop ooit nog zijn huldiging te krijgen. Als dat het plan was, is dat geslaagd. Want hij kon de beker nu alsnog onder luid applaus ophalen. 

Hierna nam Bert het woord voor de topscorers per team (buiten de top-3). Daar liepen we direct tegen een probleem aan, want Guido Arratoon werd vorig jaar topscorer bij Seroos 1 maar die kon de prijs niet komen ophalen. Gelukkig wist Bert raad. Want het was een perfect moment om een speler naar voren te halen die vroeger heel vaak scoorde en toen ook deze prijs zelf weleens won. Zo kon Alex Jobse toch nog een keer applaus in ontvangst nemen en, met de duidelijke instructie om de beker echt aan Guido te geven en niet thuis neer te zetten, nam hij de beker in ontvangst. 

Daarna was het de beurt aan de topscorer van Seroos 2. Toen op vrijdag geïnformeerd werd of hij de dag erop aanwezig zou zijn, begreep hij zelf niet waarom. Stomverbaasd was hij toen bleek dat hij topscorer was geworden van Seroos 2 (heeft toch echt op de site gestaan). Ergens is dat wel te begrijpen, want de jaren ervoor speelde hij in Seroos 3 en stond hij niet bekend om zijn vele doelpunten. Maar wat vertrouwen, een vlot kapsel en vele uren in de sportschool zorgden ervoor dat Lars vorig jaar liet zien dat hij een prima spits is. Dat is niet onopgemerkt gebleven, want dit seizoen mag hij zijn kunsten in Seroos 1 vertonen.

Daarna was het de beurt aan een heel speciale beker. De topscorer van Seroos 3 van vorig jaar, Bjarne Murre, had in zijn eerste twee jaar dat hij in de senioren speelde namelijk precies 0 goals gemaakt. Zijn bijdrage in die jaren bestond vooral uit het tot wanhoop drijven van medespelers en zijn trainer. Zijn trainer had dan ook een flinke speech voorbereid om hem nog even fijn te herinneren hieraan, want hij wijt zijn eerste grijze haren nog altijd aan deze spits. Echter, ook Bjarne had geen idee dat hij topscorer was geworden (niet zo gek gezien de voorgaande seizoenen) en was op vakantie gegaan. Daar ging ook meteen de wraak van de trainer in rook op en zo ging ook het hoogtepunt van de carrière van Bjarne aan zijn neus voorbij. 

In overleg met Bjarne werd besloten de beker aan vriend Hessel uit te reiken, nog zo iemand die moeilijk scoort. Toen het moment zover was, bleek die echter naar huis te zijn gegaan om te eten. Van je vrienden moet je het hebben. Uiteindelijk werd de beker uitgereikt aan een erkend doelpuntenmaker, Dion Riemens. Hij had eerder die dag de enige goal van Seroos 3 gemaakt en kreeg daar zo alsnog applaus voor. Wat ons betreft mag hij de beker best zelf houden.

Als laatste kwam Seroos 6 aan de beurt. En dat was een bijzondere uitreiking, aangezien die twee winnaars hadden. Het lijkt daarom alsof ze heel veel scoren, maar Rudolf en Niek hebben vorig jaar beiden 3 keer gescoord. Waarbij Rudolf als verdediging heeft dat hij een middenvelder is die vooral op 3 goals kwam door het benutten van 2 penalty’s en Niek het excuus heeft dat hij helemaal niet in Seroos 6 speelt. Hij is namelijk speler van het 4e en deed een paar keer mee door spelersnood. De vraag die bleef hangen was welke excuus de rest van het team had dat ze niet eens aan 3 goals kwamen…

Maar daarmee waren we er niet. Want door een foutje was er maar 1 beker besteld. Onze Bert had natuurlijk direct een oplossing klaar. Want als speler van het 6e is er maar 1 manier om te beslissen wie de beker mee naar huis krijgt: wie het snelste een biertje at. Nou, die prestatie was indrukwekkender dan het aantal goals kunnen we melden. Niek was snel, maar Rudolf bizar snel. Het biertje tappen duurt stukken langer dan de tijd dat hij nodig heeft om het leeg te drinken. Hij leverde de grootste prestatie van die zaterdag en gelukkig is het op beeld vastgelegd. 

Normaal is dit het moment om naar de top-3 te gaan, naar de spelers die WEL veel hebben gescoord. Maar dit jaar niet. Want ter compensatie van de teamprijzen was er dit jaar een verassingstrofee. Al vele jaren wordt namelijk de Marvin Etsburg-trofee aan het einde van het seizoen fictief uitgereikt. De prijs die wordt gegeven aan een spits die belangrijk is voor zijn team door zijn slimheid, balvastheid en die bij voorkeur vals snel is, maar die veel moeite heeft met scoren. Mede op initiatief van Marvin zelf werd deze fictieve prijs dit jaar omgezet in een echte prijs. En tot onze grote vreugde was de grote Marvin Etsburg zelf bereid om hem uit te reiken. Met een prachtige speech kreeg hij de hele kantine stil, om daarna de prijs uit te reiken aan zijn oud-pupil Jelle van Peene. De ontroering was zichtbaar toen de meester zijn leerling de prijs mocht overhandigen. Jelle verkondigde vol trots ook dat hij hem volgend seizoen weer hoopt te winnen, iets waar zijn team minder over te spreken was. 

En daarna waren we nog niet toe aan de top-3. Want op vrijdag kregen we bericht van Seroos 5, het team van de mooie verslagen. Zij hadden op eigen initiatief ook een prachtige trofee aangeschaft, mede ter ere van hun verslagenschrijver. Namelijk, de Peter Zwemer-trofee. Naast zijn geweldige verslagen en stugge verdedigingswerk, blinkt Peter namelijk ook uit in het maken van prachtige eigen doelpunten. Vorig jaar zelfs zowel in het 3e als 5e! 

De vraag was echter wie deze trofee zou winnen. Peter zelf was er helaas niet, maar had al voldoende eer door de trofee zelf. Maar naast Peter wisten nog 2 andere spelers 3 eigen goals te maken. En waar Peter dit voor het 5e (2 keer) en 3e (1 keer) wisten de andere spelers dit voor 1 team te doen. Beiden scoorden ze namelijk 3 keer in eigen goal bij het 3e (ja echt, de arme keeper Jos kreeg alleen al 7 eigen goals te verwerken vorig seizoen). 

De Jury van Seroos 5 moest lang nadenken, maar uiteindelijk werd de prijs toegekend aan de aanvoerder van Seroos 3, Raoul Smulders. Die overigens dit jaar nog niet in eigen goal heeft gescoord (in tegenstelling tot…). Raoul mag dit ook zien als troostprijs voor het vorige seizoen, waar door spelerstekorten een degradatie onafwendbaar was. Maar waar hij elke wedstrijd toch weer aanwezig was en zijn team op sleeptouw nam. 

En toen werd het tijd voor de spelers die wél veel scoorden. De nummer 3 van de ranglijst bleef net Jur voor, die zoals elk jaar buiten de prijzen valt. De speler nam Seroos 5 op sleeptouw en kon helaas door een blessure op het einde van het seizoen niet meer gaan voor een plek hoger op het podium. Maar alsnog leverde hij een geweldige prestatie, dus we waren bijzonder trots dat we de beker voor de 3e plek mochten uitreiken aan middenvelder Joost Dingemanse (overigens ook oud-pupil van Marvin, het ligt niet alleen aan hem).

En bij de beker voor plaats 2 stuitten we op een nieuw probleem. Deze werd gewonnen door Mellanie Pauwe, maar zij was niet aanwezig. Sterker, de Dames hadden een etentje gepland op deze avond waardoor er helemaal niemand aanwezig was. Maar Bert en Tjeerd kennen geen problemen, alleen oplossingen. In Seroos 6 voetbalt namelijk een vrijgezel en zij pakten deze kans aan om hem eens even in de spotlights te zetten, dus mocht Ramon Francke naar voren komen om de beker in ontvangst te nemen. Overigens is Ramon zelf ook spits, en niet zomaar één. Hij mocht in het verleden zelf ook al eens een beker in ontvangst nemen als topscorer van Seroos 6. 

Een man met statuur dus. En nogmaals, hij is nog steeds (onbegrijpelijk) vrijgezel. Maar niet meer voor lang. Want op zaterdagavond werden wij al door insiders getipt dat Ramon direct contact heeft gezocht met Mellanie en er direct een natuurlijke klik is. Er is zelfs al afgesproken om binnenkort samen bij de chinees te gaan eten en dan ook gelijk de beker te overhandigen. Wordt ongetwijfeld vervolgd. 

En dan het klapstuk van de avond. Voor het derde jaar op rij en de vierde keer in totaal (niet eerder vertoond) werd Gijs Zoutewelle topscorer van de senioren van Serooskerke. Met een persoonlijk record van 28 goals. Dit seizoen gaat hij overigens geen topscorer worden, want door een verbouwing (volg allemaal huis.nummer29 op insta) is hij weinig aanwezig geweest. Vandaag was hij echter speciaal voor de uitreiking overgekomen uit Breda en scoorde ook direct nog voor Seroos 4. 

Zo kon een mooie avond vol trots worden afgesloten met de man met de meeste goals in het seizoen 2021-2022; Gijs Zoutewelle!

We danken alle teams voor hun aanwezigheid en vooral voor alle mooie verhalen en opmerkelijke gebeurtenissen die we doorkrijgen tijdens het seizoen. Blijf deze lijn doorzetten, blijf goals maken en blijf vooral mooie verhalen produceren, dan zien we jullie volgend seizoen weer terug!