Na een zinderende ontknoping, een enorme ontlading en een geweldig kampioen- en jubileumfeest heeft het merendeel van de vereniging nog dagenlang genoten. Er waren genoeg foto’s geschoten en filmpjes opgenomen en gemonteerd. Veel dank aan de mensen die hierin een rol hebben gespeeld! De foto’s en filmpjes werden onderling volop gedeeld, zodat iedereen binnen de vereniging ervan kon genieten.
Naast het beeldmateriaal gingen ook wilde verhalen de rondte. Eén van de verhalen was dat een tassendief in Middelburg ervoor had gezorgd dat één van de spelers zijn tas kwijt was geraakt op de terugweg naar huis. De gedupeerde was daarvan zo in de war dat hij ’s nachts nog heeft geprobeerd om een snelheidsrecord op de fiets neer te zetten van de Schroebrug naar Sint Laurens en terug. Helaas leverde hem dat geen tas op, enkel wat schrammen op zijn arm en been.
Gelukkig moest verzorger Jos voor het herstellen van zijn hamstringblessure veel fietsen. Hij is daardoor in Middelburg op zoek gegaan naar de verloren voetbaltas. Na uren fietsen, was het raak. De tas werd gevonden voor een Trimsalon. Aangezien alle spullen nog in de tas zaten, werden binnen de selectie vraagtekens gezet bij het verhaal over de tassendief. De dader was vooral blij dat zijn tas is teruggevonden en is niet verder in gegaan op het mogelijk verzonnen verhaal. Uiteraard heeft hij Jos, de held, bedankt voor zijn hulp.
Dan gaan we over naar de laatste competitiewedstrijd van het seizoen: Zeelandia Middelburg – Serooskerke. Zeelandia moet winnen om het behalen van de nacompetitie in eigen hand te houden. Seroos wil het seizoen op een gepaste manier afsluiten, ook i.v.m. het afscheid van diverse spelers. Na een ontspannen trainingsweek verzamelde de selectie rond 12 uur om zich voor te bereiden op de wedstrijd. Nicky had voldoende soep en broodjes geregeld, zodat we met goed gevulde magen de bus in konden.
Voor deze laatste uitwedstrijd heeft Jan Geldof namelijk zijn nieuwe VIP-bus beschikbaar gesteld. In enorme luxe legden de spelers de reis van ca. 8 minuten af. Jan, nogmaals dank hiervoor!
Eenmaal aangekomen op sportpark De Veerse Poort vond Oalex het nodig om alvast vroeg met de warming-up te beginnen. Hij liet de selectie drie keer naar de verkeerde ingang lopen. Na uiteindelijk de juiste ingang gevonden te hebben, werden we uiterst vriendelijk ontvangen. We werden gefeliciteerd met het behaalde kampioenschap, wat met gejuich werd aangehoord.
Zoals de gehele week verliep de aanloop naar de wedstrijd ontspannen. Waar normaal gesproken opzwepende muziek wordt afgespeeld ter voorbereiding op de wedstrijd, luidden nu The Second Waltz van André Rieu en meezingers als Vier zomers lang van Dirk Meeldijk & Marco Kraats door de speakers van de Partybox. Echter, het zorgt er niet voor dat de spelers gemakzuchtig over de wedstrijd denken. Nadat de spelers van Seroos in een mooie erehaag van Zeelandia Middelburg het veld op zijn gekomen, wil iedereen voor de overwinning gaan. De volgende 11 spelers gaan daarvoor strijden: Jordi; Robbie, Jeffrey, Peter, Wessel; Ruben, Kaj, Jordy; Lars, Oalex & Sil. Wegens een blessure kon Aron niet mee spelen en Jeffry nam plaats op de bank vanwege zijn hoofdwond, die hij in de wedstrijd tegen Luctor had opgelopen.
Seroos begon fel aan de wedstrijd en zette goed druk op de verdediging van de thuisploeg. Het zorgde voor snelle balveroveringen en diverse mogelijkheden. Echter, tot grote kansen leidde het niet. Naar mate de eerste helft vorderde, kwam Zeelandia beter in de wedstrijd. Het deelde af en toe wat speldenprikjes uit, maar Seroos bleef gevaarlijker. Na ongeveer een half uur spelen, kreeg Seroos een cadeau. Een speler van Zeelandia dacht in een vlaag van verstandsverbijstering dat hij als keeper mocht fungeren. De scheidsrechter dacht er anders over en legde de bal op de stip. Oalex schoot de penalty onberispelijk raak: 0-1. De uitploeg bleef daarna de betere ploeg en Oalex had de 0-2 binnen kunnen koppen. Helaas moest Oalex achteruit lopen om te springen, waardoor hij naar eigen zeggen niet hoger dan 2 cm van de grond kon komen. De ruststand was daardoor 0-1.
In de 2e helft veranderde het spelbeeld niet. Zeelandia probeerde het, maar kwam niet verder dan een paar mogelijkheden. Seroos speelde meer onbevangen, vond elkaar gemakkelijker en was gevaarlijker in haar aanvallen. Eén van deze aanvallen zorgde ervoor dat de linker centrale verdediger van de thuisploeg zijn tweede gele kaart pakte. Seroos werd hierdoor nog dreigender en Sil benutte snel het overtal. Na een goede aanval kwam de bal voor zijn favoriete linker en schoot hij in de korte hoek raak: 0-2. Mooi dat hij zijn (voorlopig) laatste optreden bekroont met een doelpunt!
Seroos schakelt vervolgens een tandje terug en speelt de wedstrijd gecontroleerd verder. Nadat Jeffry al op een eerder moment in het veld is gekomen, werd ca. een kwartier voor een tijd een driedubbele wissel doorgevoerd. Sil, Peter en Jordi krijgen een publiekswissel en worden vervangen door Oktaj, Tom en Tygo. Oftewel, de ouderen maken plaats voor de jeugd, waarbij Tygo zijn competitiedebuut maakt voor het 1e.
In het slot van de wedstrijd vinden er nog twee hoogtepunten plaats. Allereerst maakt Oktaj uit een vrije trap van Kaj de 0-3. Tenslotte maakt Thomas Wattel zijn debuut door in het veld te komen voor Lars. Na een paar minuten blessuretijd fluit de goed leidende scheidsrechter Nijsse voor het einde van de wedstrijd.
Serooskerke sluit het seizoen daardoor af met 69 punten. Het heeft slechts 1 nederlaag geleden, uit tegen Vlissingen, en heeft maar 9 punten laten liggen. Wat een prestatie in deze sterke 3e klasse!!
Na een zeer zwaar seizoen 2021/ 2022 met een terechte degradatie als gevolg en een moeizame voorbereiding heeft de ploeg alle verwachtingen overtroffen. De selectie zette in op een plaats bij de top 5 en hoopte op een periodetitel. Hoe anders is het seizoen gelopen.
Uiteraard hadden we de prestatie niet kunnen bewerkstelligen zonder onze supportersschare. Vanuit de selectie wil ik jullie dus bedanken voor jullie trouwe support en aanmoedigingen langs de lijn!
Tot slot wil ik het verslag persoonlijk afsluiten. Na 14 seizoenen heb ik namelijk besloten om deze geweldige vereniging te verlaten. Als broekje van net 17 jaar werd ik welkom geheten, als kaal wordende man neem ik afscheid. De intentie was om mezelf een paar jaar te ontwikkelen en daarna een volgende stap te zetten. Het ontwikkelen duurde langer dan gedacht en de liefde voor de vereniging werd groter. Ik heb een ongelofelijk mooie tijd gehad, met hoogte- en dieptepunten en vriendschappen voor het leven. Daarnaast ben ik enorm trots dat ik meer dan 300 wedstrijden in het 1e heb mogen spelen, waarvan tientallen wedstrijden als aanvoerder. Via deze weg wil ik de mensen bedanken die mij de kans hebben gegeven om op jonge leeftijd in het 1e te staan en mezelf te ontwikkelen. Verder wil ik uiteraard iedereen bedanken die het mogelijk heeft gemaakt om mijn tijd bij Seroos zo fantastisch te maken als dat het is geweest. Veel dank en ik verwacht jullie volgend seizoen nog een aantal keer te zien en te spreken!!
Foto’s van de wedstrijd, gemaakt door Irene Overbeeke, zijn hier te bekijken.
