Ja, ‘t vuufde was afgelast. GPC voor de zeventiende week op rij te weinig spelers. Balen voor iedereen die de hele dag de website zit te refreshen in de hoop een verslag aan te treffen en vooral voor de spelers zelf. Dan kan je twee dingen doen. Je kan een beetje gaan zitten zuipen in de Reutel, of je maakt jezelf nuttig door je als verslaggever uit te lenen aan een ander elftal. Dat laatste doen we dus maar voor het eerste. We sturen de factuur nog wel, want we hebben behoorlijk tekort aan geld. We zijn namelijk bezig met het bestellen van trainingsjasjes en FC Schrobbelèr United-shirtjes voor het Dikke Buuken Toernooi, dus alle bijdragen zijn welkom. ‘T êêste, die staan er niet best voor, we hebben er het hele jaar terecht grappen over gemaakt. Maar degraderen in een uitwedstrijd bij Domburg, dat gun je niemand, dus toch maar afgereisd naar 4356 om te supporten. Het zou een beetje saai zijn om alleen de wedstrijd te behandelen, dus spoelen we even terug in de tijd.
Het weekend begon al legendarisch toen de heren Schrob met de verslagschrijver besloten om vrijdag na het werk een klein biertje te doen in Kanaalzicht. Lekker drinken met Klaas S. uut RMU, die er een beetje zwakjes bij hing met een aantal gekneusde ribben, omdat ie een paar weken terug van een barkruk afgelazerd was. Hij vertelde vol geuren en kleuren hoe hij een paar weken eerder achter de schermen van het café een Pools vrouwtje *********************************. Ook verlangde hij naar een uitwedstrijd in Seroos, zodat ie weer bier kon drinken met Adriaan W. Verder bestelde hij nog kaarten voor Hrieps op een niet bestaand mailadres, hij was weer in topvorm. Zelf waren we nog beter bezig, want de Simply Wild bleef maar muntjes naar ons gooien. Omdat de luchtkwaliteit niet te harden was, besloten we zelf maar een paar sigaartjes te roken. In tegenstelling tot de dikke sigaren die ons beloofd waren, zaten er een stuk of 100 kleintjes in, dus de hele avond doorgerookt. Na wat goede gesprekken met heren die een Colombiaans dieet volgden, was het weer tijd om naar huis te gaan. Een geslaagd avondje weer.
Schrobje moest er al vroeg weer uit. Na een paar uur werk stond er alweer een wedstrijd van het derde op het menu. Deze wedstrijd werd gespeeld tegen het Roosendaalse DVO, die moesten dus nog vroeger op. Na een eerste helft waar iedereen in slaap gesust werd, was het de verrassingstactiek van Jacco om de beste spelers er tweede helft pas in te zetten. Toen werd het er niet veel beter op. Beide teams leken op de 0-0 te spelen. Het enige vermaak kwam van twee dwazen die een beetje last van frustraties hadden. Deze frustraties kwamen des te meer naar boven toen Meul, die niet heel sterk floot, wel terecht een penalty voor het derde gaf. Een tegenstander dacht nog leuk te doen door vlak voor de aanloop de bal nog even weg te tikken. Hij werd van het veld gestuurd. Dion schoot de penalty koel binnen, waarna de koelte bij de tegenstander ver te zoeken was. Zelfs de vreedzaamheid zelve Oelie stond hoofd aan hoofd met Johnny Sins, die ook nog met het publiek wilde vechten.
En toen was het natuurlijk tijd voor de hoofdwedstrijd: Samen Voetballen Op Domburg (maar dan in OKP) tegen ‘t êêste. Omdat we geen minuut te lang op dat sportpark willen zijn, misten we helaas de indrukwekkende sfeeractie van de La Casa de Papelhooligans. Hoewel die serie al drie jaar niet meer relevant is, vonden de veertienjarige hooligans dat wel een mooi thema voor een sfeeractie. Waarschijnlijk hadden ze nog zo’n spandoek op zolder liggen ofzo. Toen we rond half aankwamen hoorden we gejuich. Waarschijnlijk had de pupil van de week gescoord. Bleek dat het dus al 1-0 stond. Toen vreesden we het ergste, want een minuut later werd er ook voor een leeg goal op de lat geschoten. Daarna werd er nog een reusachtige één-op-éénkans gemist. Na een stormachtige openingsfase werd Seroos zowaar het betere team. Deze betere fase werd ruw onderbroken door weer een één-op-één kans voor Domburg, die zelf nog meer moeite met het konijnenveld hadden dan Seroos. Bjarne prikte aan de andere kant met z’n buitenkant de gelijkmaker binnen en deed de beloofde Griddy. Je zou verwachten dat Ooskappel agressief en gretig zou worden van zulk gedrag, maar niets bleek minder waar. Je merkt aan alles dat dit een team in verval is: al maanden niks gewonnen, de ene na de andere speler vertrekt, de rest speelt voor zichzelf om zich in de kijker te spelen bij andere clubs. Seroos zelf vocht voor elke meter, er moest gewonnen worden.
Voor de rust werd zelfs de 1-2 nog gescoord. Beau schoot van grote afstand recht op de keeper. Deze dacht alleen even dat hij op een volleybalveld beland was. Hij blockte de bal met twee armen en tikte hem zo het eigen goal in. De kleuterklas besloot in de rust een gifgasaanval uit te voeren. Nu was mijn longcapacitieit al gehalveerd door de Reutel, deze embolie had er niet bij gehoeven. Lekker met maskers op no face no case roepen en daarna weer af doen omdat moeder met een glaasje ranja langskomt. In de tweede helft gebeurde er verdacht weinig. Oostkappel leek het wel prima te vinden, terwijl Seroos vol elk duel in ging. Het hoogtepunt van de tweede helft was een omaatje langs de lijn, wat bij een roekeloze uitverdedigingsactie bijna gescalpeerd werd. De krulspelden lagen tot in de Randduinweg. Ons eigen Yoeri was zoals altijd weer foutloos en zal er waarschijnlijk weer met de MOTM-trofee vandoor gaan. Door deze overwinning staat Seroos nu 1 punt achter op MOC. Seroos heeft een iets makkelijker programma, maar ja MOC moet nog naar Domburg, dus die krijgen de 3 punten wel cadeau. Onze eigen kampioenskansen slonken weer eens, omdat Arendskerke rustig won. Zaterdag hopen we wel naar Vlissingen af te reizen, nou ja liever niet maar goed, want dan spelen we tegen Walcheren.
