Waar het doordeweeks niets anders doet dan regenen, gaat de zon altijd spontaan stralen als Seroos 5 weer de wei in mag. Ook vandaag was het weer zover. Eigenlijk te lekker om te voetballen. Zonnebrand voor de wedstrijd en bier erna. En dan staat ook Bevelanders nog eens op het programma. Kansloos laatste, één wedstrijd gewonnen die ze niet eens gespeeld hebben en per wedstrijd vier à vijf tegengoals. Dat beloofde een groot spektakel te worden. Hattricks, omhalen, jellery play. Ja, er werd zelfs al gefantaseerd om bij een 3-0 voorsprong de spelers die nog doelpuntloos zijn in de spits te zetten. Peter en Yoeri samen in de spits, zie je het al voor je. Eindstand waarschijnlijk twee eigen goals. Hierbij vergaten we wel even dat de nummer twee, ‘s Heer-Arendskerke, met veel moeite in de laatste minuut met 1-0 won van dit team. Goed, wel met wat leenspelers versterkt, maar toch. Geen reden om ze te onderschatten. Houthakker Teun oefende op de training vast zodanig op het maken van wereldgoals, dat hij geüpgraded werd naar boswachter.
Naast de boswachter zoeken we ook nog een terreinbeheerder. Voor de aftrap meldde de tegenstander dat er hopen stront op het veld lagen. Na een korte inspectie bleken Davids koeien onschuldig, het bleek hond. devon_white_shepard is momenteel onze hoofdverdachte, die schijnt wel eens dressuuroefeningen te doen op de velden van Seroos. Het lijkt allemaal zo onschuldig. Olivier, helaas geblesseerd, nam als leider de taak op zich om de hopen uitwerpselen op te scheppen. Over honden gesproken, de scheidsrechter was de welbekende linkse hond, de PVDA-politicus uit het derde, de klimaatpaus. Voor de mensen die denken dat we hier blinde haat aan het gooien zijn: hij weet dat we een grapje maken. Veel dank voor het fluiten Mathijs. Hij maakte zich niet erg geliefd bij de Bevelanders, die dachten dat het één van onze spelers was. Misschien had het slim geweest als hij niet bij ons in de kleedkamer zat en hij niet de warming up met ons had meegedaan. Hij begon al lekker door na drie minuten een tegenstander voor mafkees uit te maken.
Zelf waren we bedroevend slecht. Het was dus nogal warm. Het spel liep stroperig. Elke bal leek net wat langzamer te gaan en stuiterde raar op. Bevelanders, met een paar jeugdspelers versterkt, parkeerde de bus en werd zelf niet gevaarlijk. Ven deed een mooie Van Persie-imitatie, maar kopte net naast. Onze vedette is het helemaal kwijt sinds de teksten van Jacco en miste een grote kans. Uiteindelijk viel de 1-0 toch nog net voor rust. Via een rare klutssituatie kon Candy, voormalig talent van de eeuw bij de Bevelanders, de bal in het doel werken. Volgens de trainer van de tegenstander was dit in de vijfde minuut van de extra tijd, maar Mathijs kon sowieso weinig goed doen bij hem. Een schreeuwende kale trainer langs de lijn terwijl je kansloos in de degradatiezone staat, wat een droefenis. Ik hoop dat ie z’n bolletje wel goed ingesmeerd heeft.
Na de rust ontstonden er nog wat kansen voor ons. Joost miste nog een enorme kans. En even later was het zowaar 1-1. Een corner van ons eindigde na wat geblunder met een enorme pegel in het goal. De Bevelanders waren uitzinnig en terecht. Dit was namelijk hun tiende goal van het seizoen. Als je dan nog meerekent dat er daarvan twee nooit gescoord zijn, is dit dus de achtste goal van het seizoen. Hiervan werden er dus twee tegen ons gescoord, wat een schande. Gelukkig kwamen we weer op voorsprong. Jur versierde een penalty. Ondanks de dubieuze scheidsrechter wel gewoon terecht. Uiteraard ging Candy achter de bal staan en scoorde. Even later knalde Tim met links de 3-1 binnen. Jur schoot zoals elke week nog een bal in de boom. Jelle kwam nog een kwartiertje Jellery play ten tonele brengen toen de wedstrijd toch al binnen was. Hij gaf een mooi hakje op Tinus en volleyde een bal ver naast. In de laatste minuut volgde nog een dubieuze situatie. Tim stond meters buitenspel toen hij een block zette en de bal liet lopen. Maurice kon daarna doorlopen en scoren. De grensrechter stak zijn vlag omhoog, want het was buitenspel. Toen dacht hij ineens aan de legendarische kelderklassewoorden “hij niet!” en deed de vlag weer naar beneden. Gevolg: 4-1 en winst.
Toen was het tijd voor een biertje in de zon voor de kleedkamer. Oh nee, toch niet. We weten dat deze verslagen trouw gelezen worden door de KNVB. Blijkbaar mag dat tegenwoordig niet meer, een beetje gezelligheid na de wedstrijd. Nee, in Zeist zien ze liever dat iedereen in z’n eentje naar de sportschool gaat. De voetbal als gezellige plek van samenkomst voor het hele dorp, nee dat moeten we niet willen. Zelfs in plastic bekers mag het niet. Dus ja, dan maar ergens anders gaan zitten. Om vervolgens te zien hoe het eerste voor de kleedkamer aan het bier zit…
Het eerste wist weer eens te winnen. Op verzoek van Cees, die wij zeer dankbaar zijn voor het bericht in de PZC, kwamen we het eerste supporten. Hoogtepunt was de keeper van Terneuzen die ‘je vader’ naar Rens riep. Ja, die kan wel bij de lat in tegenstelling tot dat keepertje. En de nummer 4 wilde ook nog met ons op de vuist. Dan heet je Leco, waarschijnlijk vernoemd naar die stylist van RTL 4, en dan word je agressief op een gezellige zaterdagmiddag. Verder zagen we Jos (zonder lasbril) nog met een stoel staan zwaaien. Was weer een grimmig dagje dus. Verder nog een tip naar de mensen toe: smeer je in! Vooral naar blonde Rinus, ik weet dat je dit zit te lezen op Tenerife. Mark had zich niet ingesmeerd om vast in vorm te zijn voor Miami. We gingen nog even eten bij de Huifkar en toen werd er buiten de kaart om kreeft geserveerd. We hadden hoop dat onze concurrent ‘s-Heer Arendskerke punten zou laten liggen tegen WIK. Dit werd slechts 1-8 voor Arendskerke. Gelukkig moeten ze over twee weken wéér tegen WIK, dat wordt spannend. Wij spelen zaterdag uit tegen GPC, waarschijnlijk 48 graden op kunstgras, dus dat belooft veel goeds.
