Het heeft heel even geduurd, maar dan heb je ook wat. Tjeerd kennende als vlotte presentator heeft hij niet lang moeten denken over zijn antwoorden. Zoals we gewend zijn heeft hij ze duidelijk en uitgebreid geformuleerd. En uiteraard word de pen doorgegeven, wat weer een mooi stuk beloofd.

Om te beginnen eerst een korte terugblik op de vorige uitverkorene, Henk Wondergem,  van deze rubriek: “Voor de volgende top 3 geef ik het stokje door aan Tjeerd Maljaars. Hij kwam lang geleden met een vriendengroep uit Aagtekerke voetballen op Seroos en is er nooit meer weggegaan. Vraag aan Tjeerd: noem drie redenen waarom iemand bij Seroos moet gaan voetballen? Hierbij kan Tjeerd ongetwijfeld putten uit zijn eigen ervaringen.”

 

Henk, bedankt voor de nominatie van de top 3 welke ik maar al te graag accepteer. Daarnaast excuses voor het lange wachten op mijn top 3, maar deze uitleg dient er hopelijk voor dat de komende weken de aanmeldingen bij Jaap Allaart (ledenadministratie) binnenstromen. Nu zonder te overdrijven, waarom zou iemand graag bij Serooskerke willen voetballen, daarover later meer.

Het behoeft een korte intro om daadwerkelijk over te gaan naar mijn top 3

Het is reeds 21 jaar geleden dat ik bij Serooskerke lid ben geworden via mijn maat Jan Willem Francke. Meetrainen met de toenmalige A1, trainer Peter Tahitu, naast een bekwame trainer ook een geweldig mens. Mijn wedstrijden ben ik in 4e gaan voetballen, wat onder de bezielende leiding stond van Jasper Wattel en eveneens Jeroen Vos. Juist dat 4e elftal stond aan basis van een sterk groeiend aantal leden van “buitenaf” en een toename van het aantal senioren elftallen. Een boek zou ik eraan kunnen wijten, als ik de jaren de revue laat passeren. Teveel voor een top 3.

Echter is de onderstaande top 3, mijn inziens onderdeel geweest waarom velen de stap naar Seroos maakte.

  1. Sociaal

Tjeerd over nummer 3: “Uiteraard hoort een voetbalclub dat te zijn, dat behoort tot je functie als sportclub. Daarentegen verschilt het per club behoorlijk, onbewust ook wel, zoals dat bij een hechte dorpsclub het geval kan zijn. 21 jaar geleden was er nog geen sprake van samenwerkingsverbanden en op bijna alle dorpen had je een club. Kortom keuze genoeg. Toch viel de keuze op Seroos. Uiteraard zijn velen zoals mijzelf door een vriend of vriendin lid geworden. Maar als we de balans opmaken door de jaren heen, zonder de aantallen echt te weten, heeft Seroos als dorpsclub de meeste spelers gehad van over heel Walcheren. Dat zegt iets over een club. Spelers en leden voelen zich welkom en gewaardeerd, ongeacht hoe goed je ergens in bent of wat je doet binnen de club. Dat heeft als gevolg dat er binnen Seroos een sociaal “gevoel” ontstaat waaraan iedereen bewust of onbewust meewerkt. Ik kan mijzelf niet herinneren dat ik als leider ooit heb meegemaakt dat iemand weigerde om voor een ander elftal spelen dan het zijne als dat werd gevraagd.  Dan is er sfeer en plezier, maar wordt er ook geaccepteerd, wat lang niet altijd makkelijk is. Dat gevoel heb ik zeker niet alleen gehad! Je bespeurt het tijdens de zich opvolgende seizoenen bij zoveel verschillende spelers, leiders of leden van Seroos. Dan wordt je ongemerkt VRIEND van Seroos!” 

 

 

  1. Gemoedelijk

Tjeerd over nummer 2: “Seroos is geen club waar ze te koop lopen met zichzelf. Ze betalen geen spelers. Ze staan niet in krant met een uitgebreid plan om de club met de beste jeugdafdeling van Zeeland te worden.  Natuurlijk is Seroos wel ambitieus. We doen mee bovenin de 2e klasse. Seroos 4 is evenals Kloetinge 4 het hoogst spelende lager elftal van Zeeland. Volgens mij is erop Walcheren geen dorpsclub meer met 6 senioren elftallen.  Als we voetballen willen we winnen, maar wel met de juiste mentaliteit en niet te koste van alles. We organiseren oefenwedstrijden tegen profclubs,  maar heb geen businessgedeelte, iedereen is welkom en iedereen is gelijk. We organiseren dart en sjoeltoernooien, maar meedoen en gezellig een potje bier drinken is belangrijker dan winnen. Seroos is een club waar genoeg gebeurd en waarvoor iedereen op bijna elk niveau een mogelijkheid is om te voetballen.”

 

 

  1. Plezier

Tjeerd over nummer 1: “Dat is zonder enige twijfel het allerbelangrijkste punt. Dat is ook hetgeen in zoveel verschillende vormen aanwezig is geweest de afgelopen 2 decennia, dat ik lid ben bij Seroos. Zoals beloofd zou ik terugkomen waarom iemand graag bij Serooskerke zou willen voetballen. Jarenlang hebben verschillende spelers in het 1e of hogere elftallen gespeeld. Door de jaren heen zijn ze steeds een elftal lager gaan spelen of hebben ze in 1 keer de stap gemaakt (uiteraard zijn er ook genoeg spelers die de stap andersom hebben gemaakt). Ondanks het niveau en het haperende fysieke gestel, bleven de meeste positief coachend, voetballen met spelers die met een geheel andere insteek of talent zijn zaterdagmiddag vulde, maar voor beiden ging het om plezier. Tijdens het jaar dat ik leider ben geweest bij Seroos 1, was presteren even belangrijk als het plezier na de wedstrijden. Ook daarvoor zijn spelers op dat niveau bij Seroos gebleven. Meerdere spelers, nu en toen, die tijdelijk of definitief buiten Zeeland wonen reisden zelfs wekelijks af naar Seroos om lekker een potje te voetballen en een biertje te drinken. Door de talloze hilarische gesprekken in de kleedkamer, uit eten met alle elftallen, weekendjes weg en geweldige wedstrijden te hebben gevoetbald, kijken talloze spelers met PLEZIER terug op hun tijd bij Seroos. Zo ook ik en hopelijk ook weer aankomend seizoen, als we na deze onzekere tijden, weer lekker terug de wei in mogen.”

Hiermee hoop ik de vraag van Henk voldoende te hebben beantwoord en ook voor diegene die graag bij Seroos zou willen voetballen.

Tjeerd geeft de pen door aan …: “Voor de volgende top drie geef ik het stokje door aan vriend, medeorganisator en niet te vergeten superspits Bert Francke! Bert, beschrijf de drie meest memorabele momenten, op welk gebied dan ook, die jij hebt meegemaakt met Seroos.”