Na een mooie sinterklaasavond, waarbij de selectie werd getrakteerd op een gedicht van de trainer én ChatGPT (met uiteraard een kritische noot van Sil), was het tijd om ons nog één keer op te laden voor de laatste competitiewedstrijd voor de winterstop. VV De Meeuwen kwam op bezoek de groen-witte uit Zoutelande wilden naar eigen zeggen “met een mooie klapper afsluiten”.

Na de overwinning van vorige week bij SSV’65 en een goede trainingsweek, waarin verschillende geblesseerden hun rentree maakten, hing er vooraf een gezonde dosis optimisme in de lucht.

Voorafgaand aan de bespreking werd door jeugdkampioen ringlopen, Teun, de toon al goed gezet. Een spraakzame pupil die precies weet hoe hij het moet vertellen en nergens bang voor is. Zijn onbevangenheid en enthousiasme werken aanstekelijk op de ploeg, en die saamhorigheid is duidelijk te voelen in de kleedkamer. Zeker wanneer het nummer dat hij aanvraagt van niemand minder dan DJ Paul Elstak blijkt te zijn.

Wie we overigens ook verdenken van een zwak voor Paul Elstak, is Sam Boone. Bij het uitkiezen van zijn nieuwe voetbalschoenen heeft hij ongetwijfeld Rainbow in the Sky op de achtergrond gehad. Waar Curry Murre normaal gesproken onze meest uitgesproken speler is op het gebied van voetbalschoenen, dacht Sam er nog een schepje bovenop te doen met zijn gele kicksen.

De reden dat er “geen andere schoenen te koop waren” is natuurlijk de slechtste smoes die we dit seizoen gehoord hebben. Lars moest ter bescherming zelfs een zonnebril opzetten om niet verblind te worden voordat hij het veld opging, en ook Han Wondergem (die van de korte pootjes) wist niet waar hij het zoeken moest. Laat staan toen Vurige Jobse er ook nog zijn mening over gaf.

Na dit visuele geweld was het tijd voor het echte werk: de wedstrijd. De eerste helft was allesbehalve hoogstaand. Beide ploegen kwamen moeilijk tot goed voetbal. Checo redde knap in een één-op-één, maar verder waren de hoogtepunten schaars.

Pechvogel van de eerste seizoenshelft, Sil Riemens, moest helaas opnieuw vroegtijdig het veld verlaten met een blessure. Positief was wel dat Tom de Bruijn zijn rentree maakte na blessureleed.

En over die schoenen van Sam: je zou denken dat de keeper hem met die gele stappers makkelijk kon ontwijken, maar niks was minder waar van vier meter afstand kreeg Sam de bal vol in zijn gezicht. Misschien volgende keer toch een wat rustiger kleurtje proberen.

Na rust kwamen we niet goed uit de kleedkamer. De Meeuwen zette de eerste tien minuten flink druk en wist via een vrije trap de vrij gelopen man te vinden en zo werd de bal achter onze barkeeper gekopt. Hopelijk heeft hij in Oostenrijk komende maanden meer geluk met vangen.

We lieten ons echter niet kennen. De ploeg rechtte de rug en kwam steeds vaker gevaarlijk in en rond de zestien van De Meeuwen. Zonder direct succes, maar met groeiend geloof. Trainer besloot daarom zijn troeven in te zetten: Marvin Etsburg-trofee-winnaar Curry Murre en onze nieuwe superster Okkie, die sinds de wedstrijd tegen WIK zijn ketchupfles heeft geopend.

Het was uiteindelijk onze oud-prof en aanvoerder die met een strakke lange bal Wessel bereikte. Die via een diagonaal schot de 1-1 wist te maken.

Okkie kreeg daarna nog dé kans om het feest compleet te maken. Hij was al halverwege met de keeper te passeren, maar zag tot zijn eigen schrik de vingertoppen van diezelfde keeper de bal nog net van zijn voeten plukken.

Geen mooie wedstrijd, maar wel één waarin we opnieuw lieten zien hard voor elkaar te willen werken. Met elkaar, voor elkaar. Voor nu: een fijne winterstop gewenst, en laten we in de tweede seizoenshelft nog vaak genieten van dit team.

Foto’s werden gemaakt door Irene Overbeeke en zijn te bekijken op onze Facebookpagina.