Gretig voor de goal en in de kantine

Op een gure woensdagavond midden in de winterstop, in een mengsel van sneeuw, regen en wind, was de opkomst op de training nog nooit zo hoog. Want na een periode van eten, drinken en feestvieren moest er weer worden getraind. Er stond alweer een inhaalwedstrijd voor de deur, zelfs nog voor het trainingskamp in de winterstop. Voor dat trainingskamp naar Newcastle is overigens ook flink getraind, je kan daar niet verschijnen als je uit vorm bent. Dat was ook de reden dat er een opvallende naam in onze selectie zat: oud-aanvoerder Mathijs. Hij had net als Jestin en Sinke Schoenmode een wildcard ontvangen om als lid van de ‘vrienden van de overige senioren’ mee te gaan op trainingskamp, maar dan is het wel de bedoeling dat je wat minuten speelt. Niet dat we spelers tekort hebben verder, ondanks wat wintersporters. De keeperspositie is wel een probleempje. Is Yoeri eindelijk van zijn blessure af, is hij weer ziek. Gelukkig hebben we een flink aantal reservekeepers, ondanks dat onze JVOZ-keeper in de zomer gestopt is. De invalkeeper van de eerste seizoenshelft, Olivier, begon als back en kon weer stomen als vanouds. Inval-invalkeeper Mark stond gewoon centraal achterin als rots in de branding. Deze keer stond Ruud op goal, na jaren weer terug op de positie die hij in de jeugd speelde. Zou hij vandaag de nul houden?

Dat ligt natuurlijk deels aan de tegenstander. VV Terneuzen 3, een team dat we nog niet kenden. Een team wat lager op de ranglijst, maar met wisselende uitslagen. Zo zijn ze niet vies van een verrassinkje op zijn tijd. Ook was hun tweede vrij, dus misschien namen ze wel wat versterkingen mee. Voor Terneuzen moet het wel een heugelijke dag geweest zijn. In een competitie met maar één ander team uit Zeeuws-Vlaanderen, mochten ze voor het eerst aller tijden gratis door de tunnel. Het nadeel is dat ze tegen het vuufde moesten, een veelscorend topteam uit de vijfde klasse reserve. Dan moet je de bus parkeren. Die mocht helaas nog niet gratis mee door de tunnel. Die valt namelijk onder categorie 4: voertuigen langer 12 meter en hoger dan 3 meter. Ondanks het verdwijnen van deze tolbarrière blijft de noverkant toch een aparte cultuur. Zo valt carnaval vroeg dit jaar. Langs de kant werd nog gespeculeerd of het echt was of niet, maar toen hij ‘m in de rust af deed kwam aan die onzekerheid een einde.

Vanwege een vriendschappelijke wedstrijd van het tweede hadden we maar 10 minuten voor de warming-up. Gelukkig dat opwarmen met dit weer niet echt nodig was. In die oefenwedstrijd zagen we al dat het veld wat glad kon zijn. Ook was er een vervelend laaghangend zonnetje. Wel lekker warm. Dat leverde weer discussies op over welke kant we wilden kiezen, om uiteindelijk de toss te verliezen. De tegenstander wilde van kant wisselen, tot woede van hun keeper. “I’m too old for this, i can’t do this anymore”. Hier hadden ze vooral zichzelf mee, want in de tweede helft hing de zon nog een stuk lager. Aan de aftrap verscheen aanvoerder Peer zowaar weer eens. Hij kreeg het voor elkaar om binnen de eerste tien minuten twee tegenstanders te blesseren. Dat gun ik ze uiteraard absoluut niet, maar het was voor de verandering wel eens aardig om zelf niet degene te zijn die geblesseerd van het veld moet.

Het duurde even voor de score geopend werd, maar dat gebeurde dan wel op spectaculaire wijze. Teun schoot van afstand. De bal maakte zo’n rare curve dat iedereen dacht dat hij van richting veranderd werd. Teun ontkent dit. Dan was het dus een zieke knuckleball en is Teun bij deze weer geupgrade van houthakker naar boswachter (bedankt Frans van Pagee). Niet veel later maakte Candy met links de 2-0. Aan de andere kant was er ook spektakel genoeg. De vedette maakte een geweldige redding. Omdat hij geen keeper is, was het resultaat een penalty. Deze had beter kunnen worden ingeschoten, maar desondanks maakte Ruud een aardige redding. Dit was trouwens zijn enige echte redding in de wedstrijd, maar zoals hij zelf zei: “Ik heb maar een paar keer moeten liggen, maar dat is toch niet echt lekker op dat kunstgras”. Daarna vielen de doelpunten aan de andere kant als rijpe appelen van het fruitmannetje. Ruben scoorde twee keer en Tim één keer. Dat doelpunt van Tim was weer een zwaehertjesconnectie door een geweldige steekbal van Ruben. En dat alles onder toeziend oog van hun vriendinnen. Zo stond het 5-0 bij rust.

Inshallah Tim

Na een bak smerige thee “Betalen we hier contributie voor?” gingen we weer vrolijk verder. Een riante voorsprong betekent tijd voor Jellery play. Volgens mensen op de bank oogde Jelle fit. En dat na de kerstdagen. Over de oorzaak hiervan wil ik niet speculeren. Ook was hij verdacht gretig op het veld. Ik heb hem nog nooit zo gretig gezien. Tenminste, als er geen voedsel in de buurt was. Jelles fitheid en scherpheid was niet het meest opzienbarende na de rust. We stonden vooral versteld van het montuur van Maurice z’n zonnebril. Het was ineens geen Maurice meer, maar een influencer die vanaf Bali cursussen verkoopt. Hij begon op de bank gelijk uit te leggen hoe ook jij voortaan elke dag heurt kan eten. Gewoon investeren in property in de Mortiere of in de TikiTakaCoin. Terwijl we nog van deze shock moesten bijkomen, maakte Tim uit een moeilijke hoek de 6-0.

Jelle was ondertussen behoorlijk gretig om ook een goaltje mee te pikken. Bij een voorzet die geblockt werd, stond hij al een volley te doen voor het geval de bal bij hem zou komen. Eindelijk kreeg hij een kans, schoot hij de bal precies tegen de hand van de keeper. Uiteindelijk volgde het doelpunt toch. Tim ging alleen op het doel af en besloot de bal af te leggen op Jelle, die binnentikte. Voor zover wij kunnen nagaan was dit zijn eerste echte velddoelpunt bij de senioren. Hij maakte tot zover twee penalty’s en stond een keer vervelend tegen de keeper van OKP aan bij een corner, waardoor de bal er via hem inging. Helaas. ‘s Avonds bezocht een delegatie van het vuufde nog de amateurtopwedstrijd GOES – Hoek. De 1-0 was een werelddoelpunt dat razende reporter Frans van Pagee en analist/googlespits Istvan Bakx vooral deed denken aan de houthakker van Serooskerke. Over twee weken een verslag van de wedstrijd tegen Zeelandia, maar vooral een terugblik op ons trainingskamp in Newcastle. Benieuwd of we dit jaar weer een gecensureerde versie moeten uitbrengen.