Seroos 3 schiet uit de startblokken

Het is een tijdje stil geweest rond Seroos 3. Inmiddels zitten we in een nieuw seizoen en zijn we 3 wedstrijden verder, maar we zijn van plan om elke week onze wedstrijden weer van een verslag te voorzien.

Zoals in elk nieuw seizoen zijn er weer wat veranderingen in de selectie en dit keer ook de staf. Omdat Robbie is gestopt als leider moest er een vervanger voor hem worden gezocht. Dit was erg gemakkelijk aangezien de vervanger van Robbie eigenlijk net zoveel wedstrijden leider was geweest als Robbie zelf afgelopen seizoen. We hebben het natuurlijk over Jan-Thijs Buijze. Door de vele vakanties en weekendjes weg van Robbie is Jan-Thijs al vaak ingevallen. We kwamen er al heel snel achter dat Jan-Thijs erg goed heeft gekeken naar hoe Robbie het altijd deed. Want bij de allereerste competitiewedstrijd schitterde hij meteen in afwezigheid vanwege, u raad het misschien al, een weekendje weg. Hiermee bracht hij meteen een goede start van het seizoen in gevaar, want het 3^e heeft namelijk nog nooit verloren als Jan-Thijs mee was als leider of als coach. Een ongeëvenaarde statistiek die we natuurlijk zolang als dat mogelijk is in leven willen houden.

Afgelopen weekend was alweer de 3^e wedstrijden voor de mannen van Jacco en Jan-Thijs. Daarom blikken we ook nog even terug op de eerste 2 wedstrijden.

De eerste wedstrijd van het seizoen was een oefenwedstrijd tegen Lewedorpse Boys. Een ploeg die we ook gaan tegenkomen in de competitie. Omdat Adrie de bekerwedstrijd van Seroos 2 niet belangrijk genoeg vond was Jacco weggepromoveerd naar het 2^e elftal en was het bij de 1^e wedstrijd meteen de taak aan Jan-Thijs om als coach langs het veld te staan. Het bleek een gouden greep te zijn. Na een inspirerende toespraak gebaseerd op alle denkbeelden van Jan-Thijs zijn grote voorbeeld Peter Bosz werd er met goed voetbal met maar liefst 5-1 gewonnen. Dion liet zijn innerlijke Penaldo naar boven komen en scoorde in deze wedstrijd 3! Penalty’s. Dat had zelfs goalgetter Dion nog nooit eerder gedaan en daarmee ging hij de geschiedenisboeken in.

Twee weken geleden was het dat eindelijk tijd voor de 1^e competitiewedstrijd tegen VC Vlissingen. Het is jammer dat hier geen verslag van is verschenen, maar aan de andere kant is dat ook wel begrijpelijk. De verslaggever van dienst was dan waarschijnlijk nu nog steeds aan het tikken geweest om deze wedstrijd te beschrijven. Een wedstrijd die uiteindelijk eindigde in 9-2, maar waarbij een uitslag van 20-2 waarschijnlijk minder gek was geweest. Het was een knotsgekke wedstrijd die uiteindelijk met veel te weinig goals verschil werd gewonnen, maar je mag natuurlijk nooit klagen over een seizoensopener waarbij je met 9-2 wint.

Dat brengt ons bij de wedstrijd van afgelopen zaterdag. Het was op donderdagavond nog even spannend of  we wel genoeg spelers bij elkaar konden krijgen, want er waren veel afwezigen. Zo had Ramon Dekker de twijfelachtige eer om met het 2^e mee te gaan naar De Alblas. Ramon Meijer had als tussendoortje in zijn drukke trainingsschema besloten om de kustmarathon even te lopen. Matthijs is herstellende van een lichte hersenschudding nadat hij een keukenkastje had gekopt. Blijkbaar gaat hem dat gemakkelijker af dan een bal vanaf 10 cm in een leeg goal koppen. Bart heeft een aantal weken geleden zijn kleine teen gestoten tegen een mooie vrouw in de gym en is daardoor nog steeds niet beschikbaar. En dan hebben we nog Bjorn Breijer. De man die nog geen minuut heeft gemaakt deze competitie, omdat hij al 3 weken lang weekendjes weg is. Zelfs Robbie heeft dit nog nooit gepresteerd en daarom lijkt het ons een uitstekend idee dat als Breijer besluit ooit nog eens mee te gaan voetballen hij dit viert met een kratje op eigen rekening. Gelukkig wilde Robbert-Jan Zweedijk ons uit de brand helpen en kwamen we nog tot 13 spelers. Een getal wat aan de lage kant bleek toen we eenmaal aan het voetballen waren.

En dan hadden we afgelopen weekend nog de glorieuze terugkeer in het 3^e van Bert Francke. Bert die in zijn hoogtijdagen onder Peter Korsuuze de ene na de andere bal erin schoot voor Seroos 3 keerde na een aantal jaar Seroos 2 weer terug bij zijn geliefde 3^e elftal. De oplettende Seroos 3 watcher zag dat dit gebeurde met een stuk minder haar dan een aantal jaar geleden, maar misschien kan Bert aan Davy Klaassen vragen hoe hij dit probleem kan oplossen. Jacco legde wel meteen de druk erop door uit te spreken dat hij toch zeker wel twee goals verwachtte van Bert. Hierbij niet rekening houdend dat Bert behoorlijk van slag leek door deze opmerking. Nadat hij wat witter begon weg te trekken en zijn veters bijna niet meer gestrikt kreeg  van de spanning was daar gelukkig onze leider. Mensen mens en people manager Jan-Thijs. Hij had door dat Bert zich niet op zijn gemak meer voelde. Eerst gepasseerd voor het 2^e en daarna deze druk van Jacco leek hem teveel te worden. Maar Jan-Thijs kreeg Bert uit dit dal. Zoals hij na afloop zelf zei: “Het is toch prachtig om te zien hoe zo’n speler helemaal opbloeit als hij eindelijk wat vertrouwen krijgt en warmte voelt.” .

Nadat we ons flitsende positiespel in de warming-up hadden gespeeld konden we beginnen aan de wedstrijd. ZM zakte ver terug wanneer wij de bal hadden en daardoor kwamen we niet tot grote kansen. Totdat de bal via een combinatie door het centrum voor de voeten van Bert viel. Hij plaatste de bal keurig via de binnenkant van de paal in het doel, 1-0. Jestin scoorde nog met het hoofd na en prachtige voorzet van Dion, maar deze werd helaas afgekeurd. ZM is een fysieke ploeg en daar kwamen we in de 1^e helft wederom achter. Marcio werd bewust onderuit geschopt en Jurre kwam ook niet ongeschonden uit de strijd. Dit betekende dat er in de rust al 2x gewisseld moest worden en dat er nu geen wissels meer over waren voor Jacco.

In de eerste fase van de 2^e helft kregen we een aantal grote kansen. Jestin kon oog in oog met de keeper het net niet vinden, Raoul schoot een bal vanaf 5 meter van de goal naar de maan en ook Denvey kon zijn kans niet verzilveren doordat hij vergat om te schieten. Maar de mooiste aanval van de dag werd gelukkig wel beloond met een doelpunt. Nadat Kjell met een prachtige pass tussen de linies Jannick vrij speelde kon de bal worden verplaatst naar de andere kant van het veld waar Sander vrij stond. Sander heeft vermoedelijk de hele week bestudeerd wat Pep Guardiola bedoeld met een inverted wingback, want dat is precies hoe hij heel de wedstrijd speelde. Zo ook in deze situatie waar hij met de bal naar binnen kwam en een mooie chip in huis had op Dion. Die gaf de bal op zijn beurt weer prachtig mee aan Bert die koelbloedig de 2-0 binnen schoof. Een aanval uit het boekje. Het was ook gelijk één van de laatste goede ballen van Dion want met nog ongeveer een half uur op de klok raakte hij geblesseerd. Maar aangezien we geen wissels meer over hadden bleef hij op het veld staan en deed hij zijn bijnaam “Opa” eer aan door over het veld te strompelen. Zo moesten we het laatste half uur door met 10 man. Sander kwam daardoor vaak tegen 2 man te staan, maar dat leek hem niet te deren. Overal waar we keken op de linkerflank zagen we een krullenbol voorbijflitsen. Zowel verdedigend als aanvallend was hij niet te houden. Een mooi voorbeeld voor de rest van de ploeg die ook 30 minuten lang hebben gestreden om de 3 punten op Seroos te houden. Iets wat lukte, want ondanks het overtal kreeg ZM de bal niet langs Niels die nog een paar uitstekende reddingen in huis had. Een dik verdiende overwinning voor Seroos 3 die na afloop werd gevierd met de door Bart verzorgde snacks in de kleedkamer.

Een keurige competitiestart dus voor de manschappen van Jacco. Deze hopen we volgende week een vervolg te kunnen geven en het verslag van deze wedstrijd zal u dan worden aangeboden door Breijer.