Het is alweer een kleine maand geleden sinds de vorige wedstrijd, tegen Erremue. Zaterdag mochten we eindelijk weer de wei in, en dit keer niet tegen Meêuwse maar de Meêuwen. Niet dat er in de tussentijd niets gebeurde. Op woensdagen kwamen we bij elkaar om te trainen en op zaterdagen voor speciale levertrainingen. Sinds de Tangfastics jekko-only zijn, is er geen plaats op de wereld waar we liever zijn dan in de kantine. Behalve wanneer er per ongeluk vieze kaas-japalenoballetjes bij Amore besteld worden in plaats van kip. Over kantinehelden gesproken: uit betrouwbare bron hebben we vernomen dat onze oudste dispensatiespeler (32, mentaal 16) vader wordt van een jongen en dat deze zeer waarschijnlijk Rinus jr. genoemd gaat worden. Zijn vriendin weet nog van niks, maar dat zijn details.
In het dorp is de rust ondertussen ver te zoeken. De een heeft geen stroom, de ander geen internet, een ander geen stroom en internet, weer een ander wel stroom en internet en nodigt daarom het hele dorp uit. Sommigen beginnen al koffie te zetten met waxinelichtjes, anderen eten van ellende tulpenbollen. Dan heeft er weer iemand een keuken over die toch niet paste. Dan moeten ineens de klokken luiden en de lichten uit voor Poetin. En dan al die mensen die de dorpsapp ‘per ongeluk’ gebruiken om in te bellen of foto’s te sturen. Daar is de dorpsapp dus niet voor bedoeld!
De wedstrijd tegen de Boasjes was eigenlijk maar een voorprogramma, want ‘s avonds volgde het grote feest bij de Dam. Iets waar alle leden het hele jaar naar uitkijken. Alleen kwam dit niet heel erg goed uit, want na de Meeuwen gaan we altijd eten (drinken dus) in de Branding. Dat zat er dit jaar niet in, maar we hadden een idee. Als we nu op vrijdagavond samen met de Boasjes naar de Branding gaan, hebben we toch onze jaarlijkse gezellige avond met hen én zijn we tijdens de wedstrijd op zaterdag net zo brak als de tegenstander. Helaas bleek het organisatorisch niet mogelijk de Meeuwen te verzamelen, dus dit plan viel in het water, of ja, de branding. De verslagschrijver kon helaas ook niet bij de wedstrijd en de feestavond zijn. Dit verslag is volledig gebaseerd op ooggetuigenverklaringen, die ongecensureerd zijn overgenomen. Alles wat je in dit verslag leest moet je dus met een klein korreltje zout nemen. Normaalgesproken zijn de verslagen bloedserieus, maar dit keer kan ik niks beloven over de betrouwbaarheid.
Binnen 5 minuten had Jelle al een hattrick in het netje liggen: één met een scorpion kick, één met een rabona en één door de bal in een vloeiende beweging langs drie verdedigers mee te nemen en de bal over de keeper te stiften. Olivier baarde opzien door de assists op al deze drie goals te leveren door middel van crosspasses. Maurice moest misselijk van het Zoutelandse veld (een biljartlaken) afgevoerd worden, omdat hij anderhalve minuut lang de Antonyspin deed. De tactische bespreking van Joost duurde een half uur, maar je kon een speld horen vallen. David was zo vroeg in Zoutelande gearriveerd dat hij zich na een half uur begon af te vragen of de wedstrijd niet op Seroos werd gespeeld. De houthakker streepte vanaf de middellijn een bal recht op de rechter kruising, maar helaas pakte de keeper de bal klemvast met zijn rechterknie. Niet dat de tegenstander kansloos was: Een speler van de Meeuwen kopte bijna raak, maar kwam een paar centimeter tekort omdat de Zoutelandse zeewind net de dakkapel van zijn zijgevel had geblazen.
En dat allemaal binnen de eerste tien minuten, als ik de ingestuurde berichten moet geloven tenminste. Helaas is de realiteit anders. Zo was reserve-aanvoerder Jelle helemaal niet aanwezig. Tweede reserve-aanvoerder Riemens was uitgeleend aan het zesde, tot grote teleurstelling van zijn zus, die nietsvermoedend bij onze wedstrijd langs de kant stond te zoeken waar haar broer liep. Geen idee wie nu de aanvoerder was, maar ik heb uit meerdere bronnen gehoord dat hij geen gezag had tijdens de warming-up. Wel werd er tijdens de warming-up een eerbetoon aan Riemens gebracht door gezamenlijk de Texaco Special te doen in plaats van knieheffen. Voor de wedstrijd was er al het culinaire hoogtepuntje van de dag. Indische druiven, extra pittig, met een toepasselijk muziekje.
De goals die vielen waren ook niet bijzonder spectaculair als ik de berichten moet geloven: Ruben met twee stadpadgoals. Rens schijnt wel een wereldgoal te hebben gescoord, maar hij vindt dat zelf wel meevallen: “Van buiten de zastien, goed in de bovenhoek, onvervalste Zoudelandse windvlaag.” Maurice gaf de assist en vond die minstens zo mooi als het doelpunt. Het betrof een breedtepass. Ook de Meeuwen wisten te scoren. Yoeri Blue en Syl hadden weinig tot geen communicatie, waarvan de tegenstander profiteerde. Ondanks deze deceptie zat dhr. Blue de hele avond aan de John Tinnocs. Zo wonnen we dus met 3-1, maar was iedereen diep van binnen al met het etentje bezig.
Het eten bij de Dam zal best prima geweest zijn, maar ik heb alleen mensen over het drinken horen praten. Vooraf werd er vooral gepraat over welke artiest er dit jaar zou optreden. Wie hebben we allemaal niet proberen te boeken. Master Stu woont te ver weg, de Witte Tjabo steelt telefoons tijdens optredens en Mel en Den zeiden ineens af vanwege een trip naar Oostenrijk. Gelukkig gaven Mel en Den ons wel het nummer van Marco Carolus, geen familie van Gouden. We legden hem uit dat we vorig jaar André Pronk hadden geboekt en vroegen hem of hij hem dit jaar wilde opvolgen. Carolus, alias Die Kale, reageerde woedend: “André Pronk is een act, ik ben een artiest.” Uiteraard was hij dan ook niet bereid te komen optreden voor een kostprijs vergelijkbaar met die van André.
Dus toen stond daar ineens weer André Pronk, volkszanger des vaderlands, romanticus van de Lage Landen, dichter van de eeuw, enz. Hij maakte er weer een ouderwets feestje van, met eindeloze polonaises en liederen over liefde, lust en het leven. Over de rest van de avond heb ik weinig ingestuurde berichten gekregen, behalve dat de drinkpot om half 10 al leeg was. Goed gedaan mannen. Nog één tip voor restaurants. Als de senioren van Seroos op bezoek komen, zorg dan dat er geen plantenbak op het toilet staat. Bij de Dam hoeven ze in ieder geval de komende tijd de gieter niet te hanteren. Zaterdag spelen we tegen RCS, thuis, dus zonder trein. Tot dan!
