Onlangs stond er in het magazine van de dorpsraad Serooskerke een artikel over 3 jeugdleden van de SJO. Lees het artikel hieronder. Wil je meer te weten komen over de dorpsraad en op de hoogte zijn van bijvoorbeeld het dorpsplan? Klik hier om lid te worden.
Waar een Wereldmaaltijd niet toe kan leiden: Drie jonge balgoochelaars in onze achtertuin! Zaid (14), Murad (15) en Jafer(13) willen na het interview voor de Waker best wel poseren, maar dan graag van ieder apart een actiefoto- met -de- bal. Tijdens de wereldmaaltijd had ik hen gevraagd om een gesprekje voor de rubriek Jongeren in Serooskerke. Na een lichte aarzeling (“wat gaat u ons dan allemaal vragen?”) zeiden ze volmondig ja en dus volgde op een warme zomeravond een ontmoeting met drie vrienden, wiens droom het is profvoetballer te worden. De broers Murad en Jafer zijn 4 jaar geleden uit Ethiopië hierheen gekomen, de uit Syrië afkomstige Zaid woont hier nu 6 jaar. Ze voelen zich Nederlander maar toch ook nog wel Ethiopiër of Syriër. “Ik voel me vooral Nederlander omdat ik elke dag naar school moet” zegt Murad, die in de kaderklas op CSW Toorop zit, lachend. Zaid en Jafer knikken. De jongens vertellen, dat ze in hun land niet of nauwelijks naar school gingen. Jafer:” Als je een toets had, dan moest je wel, maar voor de rest werd er niet opgelet.” Zaid: “Dan belde je op en zei dat je niet kon komen en dan was het goed.” Murad: “Dat is hier wel anders, je krijgt een boete als je wegblijft van school. Dat vind ik ook goed, want het is belangrijk dat je leert en niet zonder diploma blijft zoals veel van onze ouders.” Murad vindt school en leren plezierig, hij doet het graag. Tijdens de lockdown miste hij dan ook echt de school. Zaid, derde klas kader eveneens CSW, is minder enthousiast over leren, hij vindt het maar saai. Voor hem was de coronatijd wel relaxed: thuis blijven van school en digitaal je huiswerk doen, een stuk gemakkelijker en je kon ook nog eens wat anders tussendoor doen. Jafer hoort het lachend aan, hij doet de Havo, aan het CSW Van de Perrre. Met z’n drieën vormen ze een echte vriendengroep. Waar kennen ze elkaar van? Via school, hun moeders en ….voetbal.
Alle drie zitten ze op VV Serooskerke, Murad en Zaid samen in het jeugdelftal onder de 17, Jafer speelt een elftal lager. Zaid mag bij dat elftal straks hulptrainer zijn en dat gaat hij dan samen met Murad doen. “Dan gaan we je straks eens even lekker afmatten met looptraining,” plagen ze Jafer, die daar wel om kan lachen. En ja, ze willen alle drie profvoetballer worden. Want wat is nu mooier dan iets wat je heel graag doet, dus je hobby, tot je beroep maken. “En als dat niet lukt, wil ik naar het CIOS” zegt Murad. Maar dat is allemaal voor later, voorlopig eerst opgroeien in Serooskerke. Op zich vinden ze het dorp wel ok, “Lekker makkelijk, alles dichtbij.” Ook wel rustig en veilig, vindt Jafer. Maar Serooskerke is ook wel wat saai en als je een carrière wilt in voetbal, moet je toch ergens anders zijn volgens Murad. Er is ook niet alles te koop en als het er wel is, is het een stuk duurder dan in de stad. Zaid: “Ik moest hier voor een zwembroek 30 euro betalen, die kan je in Middelburg goedkoper krijgen.” Krijgen ze ook met discriminatie te maken? Niet echt. Als op school of op de voetbalvereniging wel eens opmerkingen over hun afkomst worden gemaakt, is het veel meer als grapje bedoeld. Zaid vindt het alleen niet leuk, als iemand met zo’n ‘grap’ blijft doorgaan, terwijl niemand er om lacht. Dan: op de foto! Hoe willen ze het hebben? Graag met een bal erbij en dan niet alleen een groepsfoto, maar ook individuele actie. Zo gebeurt dat. Bedankt jongens, het was gezellig.
