Waar vorige week de JO11-1 overtuigend kampioen werd, was het afgelopen zaterdag aan de JO11-2.
De nummer één tegen de nummer twee, een heuse finale thuis tegen RCS, waarbij voor ons een eventueel gelijk spel genoeg was.
Na een scherpe warming-up en het bijna allemaal goed strikken van de veters mochten we aftrappen met de volgende 4-1-2 opstelling:
De Souburgers trapten af. Aan ons de taak om hoog drukte zetten zonder dat het ten kosten zou gaan van de organisatie achterin. Dit ging bij eerste poging al uitstekend waardoor Florian na doorjagen de 1-0 tegen de touwen kon schieten. Het leek even of het een comfortabele wedstrijd ging worden maar niks was minder waar. Binnen 5 minuten stond het alweer 1-1. Voetballend waren wij de betere ploeg, echter door compact verdedigen en een paar wereldse reddingen kwamen we niet tot scoren. Aan onze kant wisten Diede, Seth, Boas en Jorian met kunst en vliegwerk het nodige van de lijn te halen.
De tweede helft begon in de stromende regen met een cliché: als jezelf niet scoort doet de tegenstander het wel. De 1-2 kwam als een donderslag, aangezien deze eindstand een kampioenschap voor RCS zou betekenen. Simon en Devin hadden het niet meer op de bank dus begonnen maar langs de lijn te rennen. De ooehss en de aaahhs van de tribune sloegen meer om in gegil, een kippenhok was er niks bij. Maar gelukkig was daar Jannick die vijf minuten voor tijd een afvallende bal op de pantoffel binnen wist te schieten. De 2-2 was genoeg en de titel in de 4e klasse was een feit.
Wat volgde waren een paar goede buikslidings richting de tribune, een feestje in de kantine en een rondrit op de kar samen met de JO11-1.
Na de herfstvakanties komen we uit in de derde klasse, waarbij we waarschijnlijk blij mogen zijn als we Walcherse clubs kunnen treffen.
Hopelijk dat we in de toekomst meer van dit soort wedstrijden mogen spelen, want hiervoor ga je tenslotte op voetbal.
