Vorige week gebeurde er veel. Een enorm verslag met als hoogtepunt het optreden van André Pronk. Graag wil ik iedereen die een vrijwillige bijdrage heeft geleverd aan dit optreden hartelijk bedanken. Kan dit evenement nog overtroffen worden? Oh jazeker. Op de site zag ik namelijk een nieuw evenement in de agenda: een Avondje Rinus. Het schijnt dat er deze avond onbeperkt Schrobbelèr en piccolinis geserveerd worden. De kosten worden aan het eind van de avond verrekend zodra Rinus met het boek rondgaat. Het is geen wereldbedrag, dus kom allen.

Deze week traden we onder een heerlijk lentezonnetje aan tegen Oostkapelle. Wel stond er een stevig windje. Eric waarschuwde Peter dat hij uit moest kijken bij het wegwerken van voorzetten. Een verkeerd geraakte bal zou zo het eigen goal in kunnen waaien en dan kon de Peter Zwemerbokaal weer terug naar de rechtmatige eigenaar. Later meer hierover. Om een of andere reden was onze box niet meegenomen naar de kleedkamer, maar gelukkig konden we meegenieten van het geluid van een paar kleedkamers verderop. En wat denk je? Weer dat ene nummer van Volbeat. Sfeer gelijk om zeep.

De wedstrijd zou gefloten worden door onze oud-aanvoerder Mathijs. Omdat hij geblesseerd is, moest hij zelf niet voetballen, dus kon hij prima onze wedstrijd fluiten. Er was al afgesproken dat …. van Oostkappel een gele kaart zou krijgen vanwege irritant hoofd. Alleen kwam niet Mathijs uit de scheidsrechterskleedkamer, maar PartyDJ Bu, de Messi van Zanddijk, de man van de Olimpico’s. Hij had zijn haar speciaal in een middenscheiding gelegd om nog meer op Kevin Blom te lijken dan normaal. Voor de wedstrijd werd er vijf minuten gediscussieerd of we de eerste helft wind mee of wind tegen wilden hebben. Peter besloot hierop demonstratief de toss te verliezen, zodat hij deze beslissing niet hoefde te maken.

Ondanks de tegenwind waren we het betere team. Binnen de minuut was het chaos achterin bij OKP. De back wilde een bal terugkoppen op de keeper maar deze kwam net naar hem toe gelopen. De bal viel over de keeper heen op de paal. In de eerste helft maakten we het Oostkapelle af en toe moeilijk door druk te zetten. Er waren wat kansjes, maar het was overwegend saai. Na een half uur werd er dan toch gescoord. Jur pegelde de bal in de kruising. Hij was al bang om er met de Marvin Etsburgtrofee vandoor te gaan, terwijl vaste winnaar Jelle dit seizoen al gescoord had. Met dit doelpunt kwam hij gelijk met Jelle en was het een kwestie van tijd voor hij hem zou passeren op de topscorerslijst.

Vlak voor rust sloeg het noodlot toe. Buuze had de fluit al in de mond toen Chef Alex een lange bal ontving, zijn lichaam goed gebruikte om Mark van zich af te houden en van grote afstand over Olivier te schieten. Een passend einde van een matige eerste helft. Coach Joôst was woest. Hij hield een lange donderspeach in de rust. Deze maakte zo veel indruk dat het na de rust alleen nog maar slechter werd. Na een kwartier was het tijd voor het vaste wisselmoment. Er werden wat wissels toegepast die achteraf een gouden wissel genoemd kunnen worden. We besloten ook een joker in te zetten. Omdat het niet best ging besloten we met twaalf man te gaan spelen. Mark kwam er na een minuut achter dat hij ook uit het veld had moeten gaan. De tegenstanders en scheidsrechter hadden niks door, dus we hadden gewoon zo door kunnen spelen.

Wat voor gouden wissels werden er dan toegepast? Een ervan was een totale omzetting van de verdediging. Dat begon al met chaos omdat we eerst met vijf verdedigers speelden. Toen Mark toch maar het veld verliet, stond El Patrón Eric centraal achterin. Niet lang na deze wissels schoot een speler van Oostkappel een bal die recht in de voeten van Olivier zou zijn gegaan. Eric zette zijn voet tegen de bal, waardoor de bal de hoek van het doel in rolde en Olivier kansloos was. Was dit officieel een eigen goal? Nee, eigenlijk niet. Het originele schot ging richting het doel. Maar zonder het verlengen van Eric was deze bal er nooit ingegaan. Jacco, noteer hem toch maar vast voor de Peter Zwemerbokaal. Het zal in de naam zitten. Eric had toen wel door dat het er voor hem vandaag niet in zat, dus liet hij zich wisselen voor Mark.

Daarna hadden we het nog steeds best moeilijk. Chef Alex maakte goed gebruik van zijn fysiek en ook kwamen er nog een paar mannen van twee meter in. Een afstandsschot stuiterde vlak voor Olivier op een polletje en verdween een meter verder links van hem het goal in dan hij verwacht had. Gelukkig had topscheids Bu net daarvoor gefloten voor een overtreding. Het kan best gebeuren dat we geen kampioen worden: ‘s-Heer Arendskerke is nog steeds ongeslagen eerste. Maar we gaan het toch zeker niet verspelen tegen Oostkapelle. Er werd gestreden voor elke meter. Een andere gouden wissel was die van Jelle. Normaal laten we Jelle het liefst invallen bij een 3-0 voorsprong, maar vandaag dus bij een 1-2 achterstand.

Een grote kwaliteit van Jelle is vervelend doen bij corners. Hij gaat dan tegen de keeper aan staan en een beetje tegen een verdediger duwen. Maurice gaf een corner laag bij de eerste paal en via de borst of de buik of allebei van Jelle rolde de bal het goal in. Zo staat hij weer boven Jur in de topscorerslijst. Over de topscorerslijst gesproken. Boven in de lijst is een strijd gaande tussen Niels en Ruben. Beiden op 8 goals. Candy ontving de bal in de 16, draaide open richting de goal en had van die positie prima kunnen schieten. Maar wat deed hij? Hij gaf de bal in de loop mee aan Ruben, die hem simpel binnen kon tikken. En zo stonden we toch nog voor. Zoals Candy na de wedstrijd zei: “Vorig jaar had ik flink gebaald als ik in een wedstrijd als deze niet gescoord had, maar dit jaar geef ik daar niet meer om”. En zo is het maar net. Scoren is leuk, maar winnen van Oostkappel is vele malen belangrijker.

Het was een wedstrijd vol primeurs. Jur scoorde zijn eerste goal van het seizoen en Jelle scoorde zijn eerste velddoelpunt bij de senioren. Op een ander veld vond ook een primeur plaats. Bevelanders heeft een punt gepakt. Ik word er gewoon bijna emotioneel van. De grootste primeur was een statistiek die niemand was opgevallen, behalve Eric. Ondanks een aanval die bestond uit Ven, Candy, Jur en later nog Jelle, werd er in de hele wedstrijd nul keer voor buitenspel gevlagd. Dat we dit nog mee mogen maken. Als zulke wonderen kunnen gebeuren, is een kampioenschap ook niet onmogelijk. Prijzen werden er sowieso gepakt, maar dan bij de verloting in de kantine. Het vijfde sleepte verschillende prijzen binnen: meerdere pakketten met lekkernijen, een doos Ferrero Rocher en hoofdsponsor Wondergem ging zelfs met een Satisfyer Pro Deluxe naar huis. Voor de mensen uit de dorpsapp: als u in de Molenwijk binnenkort geluidsoverlast… Nee laat maar.

Na de kantine was het tijd voor een culinair afscheid. De laatste keer Bonnes. Zowel een gezellig dorpscafé als een prima restaurant met als hoogtepunt de scampi’s. Een grote afvaardiging van het vijfde meldde zich om een laatste eer te bewijzen. En wat denk je? Scampi’s op. Zal waarschijnlijk door het visserijverbod in de voordelta komen ofzo. Maar desondanks hebben we er heerlijk gegeten. Het hoogtepunt is zoals altijd toch het nagerecht: koffie Bonnes. Hierna wilden we nog even bij The Mex in de ballenbak gaan spelen, maar die was al gesloten. Toen besloten we maar bij Riemens thuis te gaan zitten om van kanaal 751 te genieten.

De komende weken spelen we drie topwedstrijden die zullen bepalen of we mee blijven doen om het kampioenschap of dat we afhaken. Volgende week eerst uit tegen Zierikzee. Dit belooft weer een culinair spektakel te worden. Om onduidelijke redenen hebben Ruben en Mark beloofd voor ons te gaan koken. We hopen op scampi’s in saus, maar waarschijnlijk wordt het lasagna. Rens heeft aangeboden om het nagerecht te verzorgen. Een fles Schrobbelèr. Vervolgens zal er een bezoek gebracht worden aan de kantine van Veere, waar een Après Ski Party wordt gehouden. Dat belooft weer een mooie zaterdag te worden.