Na een wedstrijd in Zierikzee vol dwazen en randzaken volgt nu een verslag zonder al te veel gekkigheid. Gewoon een vredig voetbalwedstrijdje met 22 man op het veld, een bal, een scheidsrechter en een paar doelpunten. Voor de vaste lezers zal het daarom misschien een teleurstellend kort verslag zijn. Maar niet getreurd: dit gaan we volgend weekend maximaal compenseren. Later meer hierover. De vorige wedstrijd tegen Kapelle (met een K) speelden we in de stromende regen en waren we genoodzaakt de warming up in de dug out te doen. Vandaag een lekker lentezonnetje tijdens de warming up, dachten we tenminste.
Binnen no time kropen we met de voltallige selectie, een kleine 19 man, weer in de dug out vanwege een ijskoude hagelbui. Wist u trouwens dat de zangeres van Kapelle met een K, Ans Schilders, vorig jaar overleden is? Ik vraag u daarom allen om als eerbetoon dit nummer thuis even af te spelen.
Ook tegen Kapelle spelen we weer een topwedstrijd. Qua verliespunten stonden ze drie punten achter ons, dus voor Kapelle was het een zespuntenwedstrijd tussen gelijk komen of afhaken in de titelstrijd. De uitwedstrijd eindigde in een onterechte 0-0, waar onze spitsen een dubieuze rol speelden, de scheidsrechter nog meer en het houtwerk ons van goals afhield. Voor een topwedstrijd moet je goed voorbereid zijn. Riemens kwam flink verstrooid de kantine binnengewaggeld. Hij zag er uit alsof hij net wakker was en nog moest ontbijten. Gelukkig had Jacco een reusachtig Mexicanobroodje (30 bij 15 cm) van Koppejan voor hem gehaald, in een brooddoos van exact dezelfde afmetingen. Alsof het er voor gemaakt was. Nadat hij een kwart van zijn lichaamsgewicht aan Mexicanobrood naar binnen had gesmikkeld, huppelde hij zeer verrassend nog steeds als een jong hertje door de wei. Ven, die toch al niet vies is van wat psychologische oorlogsvoering, had hoewel het niet eens nodig was zijn haarbandje omgedaan. Waar hij vorige week steevast Grealish werd genoemd, werkte deze uitstraling al in de warming up. Mau stond mee te luisteren met de tegenstanders, die hem ‘die rat’ noemden.
Nu er een potentieel kampioenschap in de lucht hangt, hoeft er ineens niet meer geschraapt te worden om de selectie rond te krijgen. Omdat het bie ‘t êêste alleen maar ongeluk is, blesseerde Youri/Jeroen zich daar ook nog maar eens aan z’n duim. Hoewel we zelf ook best prima reservekeepers hebben, werd Koker als vervanger ingevlogen. Na de wedstrijd tegen MZC die hij een paar maanden terug met ons speelde, werd hem aangeraden die lange stokken dicht te houden. De eerste helft ging qua spel eigenlijk best gelijk op. Binnen no time stonden we alleen al wel met 1-0 voor. Dit door een geweldige individuele actie van vedette Ruben. Ik kan niet wachten om in de topscorerslijst te lezen hoe goed hij is. Ook Kapelle werd gevaarlijk. Een teruggetrokken voorzet werd met vereende krachten uit het doel gehouden door met vijf man voor rebound na rebound te gaan liggen. Enigszins tegen de verhoudingen in werd het ook 2-0. Joost gaf een prachtige steekpass op Ruben, die weer wat kapte en raak schoot.
Na de extra korte rust (de tegenstanders hadden vannacht een appelboom geplant in Kruiningen en wilden gaan kijken of die er nog stond) werd het gelijk 3-0. Binnen een paar seconden werd Kapelle weggetikt. Candy gaf een geweldige pass op David, die scoorde. Het hoogte- of dieptepunt was de 4-0 van Candy. De goal zelf niet, maar hij besloot weer eens een opmerkelijke celebration te doen. Degenen die ille daehen op Ziggo Sport voetbal zitten te kijken, zullen hierin vast ook de celebration van Sporting-spits Victor Gyökeres herkennen. Geen idee of dat gepast is bij een 4-0 in de vijfde klasse reserve.
Na de 4-0 kwam er zoveel ruimte te liggen dat we het van ellende niet meer wisten. Aan de ene kant wilde iedereen scoren. Aan de andere kant wilde iedereen mooie aanvallen uitspelen. Resultaat: veel geklootviool, veel gemiste kansen, maar geen goal. De grote vedette begon ook naast zijn schoenen te lopen, omdat hij ook niet meer wist of hij wilde kloten en skillen of dat er toch nog gescoord moest worden.
Uiteindelijk stonden we met al onze aanvallers en middenvelders in de 16 van de tegenstander, wat het scoren ook niet makkelijker maakt, terwijl de verdediging het steeds vaker tegen een overtal op moest zien te lossen. Het was wachten op de 4-1, en ja hoor, daar was ie. Wat hadden we het Dielekoker toch eens gegund. Mag hij eens een keer op een hoger niveau meedoen. Wat had het mooi geweest als hij uitgerekend vandaag de nul had gehouden, maar helaas: weer niet. Wie ook de nul niet kon houden was Jelle. Die ging op het trapveldje een klein potje voetballen tegen Menno (een jaar of 7 oud). Uitslag 11-6 en 3 panna’s voor Menno. Hoogtepunt was Jelle die omviel, waarna Menno net zo lang met de bal op de doellijn wachtte tot Jelle weer opstond, om vervolgens shushend de bal binnen te tikken. In de kantine boekte Jelle wel winst: een doos bonbons. Andere teamgenoten wonnen een kaas-wijnpakket en een doos thee, terwijl we toekeken hoe er op de parkeerplaats een illegale handel in cirkelzagen plaatsvond. Het culinaire rubriekje kwam dit keer van Jur, die overgebleven supermarktsushi van gisteren consumeerde. Smaakte nog best prima. Over de gesteldheid van zijn darmen nog geen updates op de vroege zondagochtend.
Volgende week is het paasweekend en dan wordt er normaalgesproken niet gevoetbald. We waren alleen genoodzaakt om de laatste wedstrijd van het seizoen tegen Wolfa af te zeggen, omdat driekwart van ons team dan in Miami aan het ringrijden is ofzo. Er werd besloten deze wedstrijd de zaterdag voor Pasen in te halen. We zijn dan de enige wedstrijd, om 14:30 de hoofdact op veld 1. We hebben al een stadionomroeper, KNVB-scheidsrechter, pupil van de week en balsponsor geregeld. Momenteel wordt er hard gewerkt aan een visual voor op Instahrem en programmaboekje met poortbrief. Na de wedstrijd zal PartyDJ Bu hitjes draaien in de kantine en is er een grote verloting. Komt dus allen! Alsof je iets beters te doen hebt op de zaterdag voor Pasen. Op de zondag moet je toch al gaan brunchen met je schoonouders en op Tweede Paasdag met de vrouw naar Woonboulevard Poortvliet. Is dat echt het leven wat je wil? Kom lekker op zaterdag de kantine leegdrinken!
Inmiddels is de ‘visual voor op Instahrem’ klaar:
