Ken je dat? Dat je van die dagen hebt dat het niet gaat, maar het toch allemaal goedkomt. Of van die dagen dat alles lukt? Wij hadden het vandaag allebei.

Laten we allereerst beginnen met de ‘man of the match’ en bij wie alles lukte. Dat was vandaag toch wel Niels Dieleman. Hoe hij vandaag zijn doel schoonhield en de rust bewaarde, dat was ongekend.

Tegenstander van vandaag was MZVC. Een jeugdig elftal met veel voetballende kwaliteiten en blakend van de energie. De uitwedstrijd hadden we ruim gewonnen, maar ondertussen waren ze ons al wel weer gepasseerd op de ranglijst. Zaak voor ons om 3 punten op Seroos te houden en hun spel te ontregelen. Nu kan ik je zeggen dat daar eigenlijk weinig van terecht is gekomen. Waar we de vorige wedstrijden vaak het betere van het spel hadden, maar daarvoor niet werden beloond, was vandaag het tegenovergestelde. Het voetbal was niet al te best, maar we behielden wel de 3 punten.
MZVC was voetballend beter. Ze zaten er kort op en combineerden erg makkelijk met elkaar. Dit wisten we nog van de vorige keer, maar vandaag waren we niet bij machten om daar veel voetbal tegenover te zetten. Toch kwamen we op een 1-0 voorsprong via Koop. Hoe precies zijn doelpunt ging, weet ik niet meer, maar hij zal je dat graag zelf vertellen. Na dit doelpunt bleef MZVC de betere ploeg die veel dreiging naar voren had. Ze kwamen verdiend op 1-1 door een schot over de keeper heen. Niet via een uitgespeelde kans, maar van buiten de 16. Gelukkig bleef ons tegenantwoord niet lang uit. De verdediging van MZVC was niet altijd even scherp en Koop kon dit keer op snelheid achter de bal aan.

In de 16 speelde hij zijn mannetje uit en waar je zou denken dat hij de bal zou terugleggen, schoot hij de bal in de korte hoek voorbij de keeper. Waar Nol niet lang daarna nog een grote kans had op de 3-1, maar hij was er niet helemaal met zijn hoofd bij waardoor hij de bal hoog overschoot, was het vooral MZVC die de beste kansen kreeg. Gelukkig voor ons stond de ‘man of the match’ op doel en hield hij met knappe reddingen zijn doel schoon.

In de tweede helft eenzelfde spelbeeld. MZVC was op zoek naar doelpunten en wat wij konden doen was vooral verdedigen en loeren op de counter. De ‘man of the match’ Niels Dieleman, hield veel ballen tegen en ook de rest van het team liep de longen uit hun lijf om de voorsprong te verdedigen. Aan het eind kregen we zowaar, via de counter, nog een aantal kansen, maar die gingen er niet meer in.

Vermoeid, maar tevreden zochten we de kleedkamers op en zoals het hoort na een overwinning, kwam naast het bier ook de kroket en frikandellen op tafel. Niet verdiend, maar wel gewonnen gaan we volgende week deze zegereeks proberen voort te zetten.