Helaas was het deze week weer lastig geweest om voldoende selectiespelers op de been te brengen. Coach Eelke moest zich hierdoor wenden tot stand-in keeper Jacco, om spelers van JO19 mee te laten doen. Zo kregen we vrijdag over de app door, dat er maar liefst 5 jeugdspelers met ons meegingen en dit hadden er zelfs 9 kunnen zijn. Jacco, de volgende keer krijg je echt je frikandellen en kroketten. Top dat er zoveel speler mee wilden doen. Na het voorstel rondje bleek dat er nog iemand aankwam die iets ouder was dan 19. Eric had na een lange periode van klussen ook de weg weer naar het voetbalveld had gevonden. Eelke had zoveel vertrouwen in deze selectie, dat hij met een gerust gevoel op vakantie ging en alles aan Rooney overliet. Na zijn bemoedigende speech gingen we vol energie, het 4e team van ‘s-Heer Arendskerke bestrijden.

Ik heb nog eens terug gekeken en zag dat we de thuiswedstrijd met 2-7 verloren hadden. We werden toen afgestraft en kregen les in effectiviteit. Aan het begin van de wedstrijd leken we hier nog niet veel van geleerd te hebben. We kwamen al snel op een 1-0 achterstand door een voorzet vanaf rechts die door de spits goed binnen getikt werd. Hierna gingen we veel beter voetballen en stonden we organisatorisch goed. Ook de jeugdspelers deden niet onder voor het veel ervarener team van Arendskerke. Halverwege werd het goede voetbal beloond. Vanaf een voorzet van rechts kon Joost de bal voorbij de keeper koppen. Na de gelijkmaker bleven we voetballend de bovenliggende partij, al bleef Arendskerke wel gevaarlijk, mede doordat we ook een aantal keer op gevaarlijke plekken balverlies leden. Daartegenover hadden wij nog een aantal schoten, maar dit leverden geen doelpunten meer op.

In de tweede helft was er hetzelfde spelbeeld. Voetballend deden we het goed, maar echte grote kansen kregen we niet. De strijd werd voornamelijk op het middenveld geleverd. Arendskerke bleef ook gevaarlijk doordat ze bij balverovering snel konden omschakelen. En zo kwam het dat Arendskerke op 2-1 kwam. Ondanks deze tegenslag bleven we voetballen en gingen nog meer druk zetten naar voren. Aan het eind gingen we 1 op 1 spelen en mocht de paus (wat een vertrouwen hebben we toch in hem) het nog maar eens van voren proberen. Een schot met links leverde echter niets meer op en zo leden we alweer een nederlaag, waar een gelijkspel toch op zijn minst verdiend was.

Volgende week hebben we een weekje rust en kunnen we ons voorbereiden op 2 belangrijke wedstrijden die komen gaan en waar er toch punten gepakt moeten gaan worden. Want ondertussen zijn we rode lantaarndrager geworden. Allereerst de kraker in de onderste regionen tegen mzvc en de week daarop een volgende kraker in Lewedorp.