Na drie overwinningen op rij tegen teams waar we normaal gesproken eenvoudig van zouden moeten winnen, stond er nu een lastigere tegenstander op het programma. ZSC ‘62. Ik hoor u denken: Wat is dat en waar komt het vandaan? We zitten inderdaad in een wat exotischere competitie dan het gebruikelijke Meeuwen en Noormannen riedeltje. Zo kom je nog eens ergens en rij je met enige regelmaat 60 achter een trage auto die de hele kering ophoudt. ZSC staat voor Zwaluwen Stormvogels Combinatie, dus na de Duivelandse kraaien worden er flink wat vogels gespot. De club is een fusievereniging uit de dorpen Ellemeet en Scharendijke. Niemand kon zich herinneren ooit eerder in Scharendijke te hebben gevoetbald. Enkele ouders hadden nog een vage herinnering aan het Dolfinarium dat daar vroeger was. Dat klopt inderdaad. Tot 1980 dreef er een Dolfinarium in de haven, gebouwd van een paar oude binnenvaartschepen.
ZSC heeft een jong elftal, waar we de vorige keer moeite mee hadden (1-1). Wij spelen het liefst tegen oude teams. Een gemiddelde wedstrijd verloopt als volgt. We beginnen goed, maar scoren niet. Dan verslappen we, maar scoren wel de 1-0. Na de rust bakken we er niks meer van, maar hebben we geluk dat onze tegenstanders 50+ zijn, dus ook niet meer de kracht hebben om ons onder druk te zetten. Jonge tegenstanders blijven 90 minuten lopen. Heel vervelend. Extra mooi was dat ze voor de wedstrijd een ruime warming up deden met pionnetjes en daarna nog naar binnen gingen voor een tactische bespreking. Dan neem je het allemaal bijzonder serieus voor een potje in de kelderklasse.
Teun miste zijn eerste wedstrijd van het seizoen vanwege een konijnenshow in Tiel. We kunnen daar lacherig over doen, maar dat is bloedserieus werk. Teun was al een week zenuwachtig. Het dreigde mis te gaan. Konijnen worden naast skills, gedrag en uitstraling vooral beoordeeld op hun uiterlijk. Misschien kent u zelf wel een konijn. Dan weet u dat het uiterlijk van een konijn voor 98% uit vacht bestaat. En wat denk je? Precies voor de belangrijke wedstrijd in Tiel beginnen die beesten gezamenlijk te ontharen, als een soort van statement. Teun liet het er niet op zitten en liet de konijnen extra vroeg vertrekken, om zo een langere warming up te doen voor de wedstrijd. Ondanks de wat moeizame voorbereiding en vele slapeloze nachten werd een aantal U98-predikaten binnengesleept. Voor degenen die hier niet mee bekend zijn: dat is een wereldprestatie, ongeveer hetzelfde als een nine darter. Maar dan voor konijnen.
De spelers van Scharendijke zullen het dolfinarium niet meer meegemaakt hebben, maar het dolfijnenbloed stroomt er nog door de aderen. Binnen een minuut dook een van de aanvallers schreeuwend onze 16 in, in de hoop een penalty te krijgen. In het begin van de wedstrijd waren we de gevaarlijkste partij. Jur was door een wonderdokter genezen van zijn slepende hamstringblessure en poeierde weer als vanouds op goal. Hij raakte de lat en schoot van dichtbij hoog over. Marijn (Ven) werd diep gestuurd en schoof de bal tegen de paal. Even later raakte hij met een afstandsschot de lat. Een ander schot van Jur werd nog gered, waarna de bal teruggelegd kon worden op Ruben, die wel scoorde. De tegenstanders werden zelf ook een aantal keer gevaarlijk. Dit gevaar kwam vooral over de zijkanten, omdat onze backs in het begin van de eerste helft wat moeite hadden om in de wedstrijd te komen. Het hoogtepunt hiervan was een ingooi van Kaj, die hij vanaf de zijlijn richting de dug out gooide in plaats van het veld in. Na een fase waarbij er het een en ander mis ging in onze organisatie maakte ZSC de 1-1.
Normaal gesproken bewaren we de culinaire rubriek voor na de wedstrijd. Dat zal vandaag ook zo zijn, maar u krijgt hier zowaar een culinair intermezzo. We hadden vandaag een ruime selectie van 17 man, dus waren er te weinig bekertjes om thee uit te drinken. Dit kwam goed uit, want het was de smerigste thee die we in ons voetballende leven hebben gedronken. Was het een vergiftiging? Was het een wraakactie omdat een van onze spelers er door zijn toiletbezoek voor zorgde dat het sportpark ontruimd moest worden? De oorzaak is niet bekend, maar het smaakte in ieder geval niet naar thee. De combinatie van deze thee en tegenwind zorgde ervoor dat we de tweede helft slap begonnen. De tegenstander was ineens een stuk gevaarlijker, maar creëerde geen enorme kansen. Wel ontstond er een grote kans toen centrale verdediger Ruud een hamstringblessure kreeg en werd vervangen door David. David had in de eerste helft met veel flair over het middenveld gedarteld, en wilde dit ook als centrale verdediger proberen. Hij dacht even een man uit te kappen. Deze ging er met de bal vandoor, maar stuitte op Olivier, de beste invalkeeper van de vereniging.
We herpakten onszelf weer en wisten na een aantal frustrerende missers toch nog te scoren. Bij een corner werd Joost vrijgelaten. Nu staat hij niet bekend als de beste kopper, maar ik zou hem gezien zijn lengte (2 meter 1) toch maar dekken bij een corner. Hij kopte vrij in, maar de keeper redde, waarna Candy de 1-2 binnenkopte. Candy, de spits in vorm, was net gedegradeerd tot linksbuiten, omdat Jelle als stormram in de spits was gezet. Jelle maakte zich daarna vooral nuttig als aanspeelpunt bij ingooien. De wedstrijd werd vakkundig uitgespeeld door telkens een ingooi richting Jelle te gooien. Hij gebruikte zijn lichaam goed en speelde de bal af. Dan verdween de bal na een paar passes over de zijlijn en begon het riedeltje weer van voor af aan. Vlagger Sylvano hielp hieraan mee door ook als we de bal zelf over de lijn tikten voor ons te vlaggen. Zo speelden we de laatste tien minuten rustig uit.
Na deze heerlijke overwinning was het tijd om te douchen. Deze waren niet heel ruim en het bordje ‘Na 30 seconden warm water’ beloofde ook niet veel goeds. We telden af en zowaar, na exact 30 seconden hadden we heerlijk warm water. Onze complimenten, fatsoenlijk warm water is tegenwoordig zeldzaam in kleedkamers. Ook willen we onze complimenten geven voor het culinaire assortiment. Ze zullen onze verslagen niet lezen in Scharendijke, want op een gegeven moment waren de Mexicano’s op. Ook de vlamtosti’s waren niet aan te slepen. De Hertog Jan smaakte zo heerlijk dat we na het kratje er nog een bestelden. Dan maken we nu een culinair bruggetje naar de avond. Na een middagje in de kantine gingen we met zo’n 110 man bij de Olmen eten. Wij hebben hier eerder een recensie van gegeven, de slechtste score die we ooit gaven. Toen kregen we na een uur wachten ons voorgerecht: een plank met een wagonlading boter en per persoon twee karige, half verkoolde stukjes flatbread. We hebben toen het hoofdgerecht gecanceld en zijn bij Amerikaans restaurant de Twee Gouden Bogen gaan eten.
Vandaag kreeg De Olmen een herkansing. Ze wisten van te voren hoeveel man er zou komen, dus ze konden zich voorbereiden. Er werd besloten een barbequebuffet te serveren. Iedereen die wel eens een straatbarbeque heeft georganiseerd weet dat barbecueën voor 110 man geen makkelijke opgave is. Het schijnt dat ze bij de Olmen eergisteren zijn begonnen met braden, maar het is ze allemaal gelukt. Ik geef het je te doen, twee dagen non stop barbecueën in dit regenachtige weer. Het eten was best prima dit keer en ook het bier smaakte prima. PartyDJ Bu had weer een prima playlistje samengesteld, wat als vanouds gecanceld werd toen een bepaald iemand weer eens zin kreeg in dat ene nummer van Volbeat.
Terwijl we lekker zaten te pilsen op het terras van ZSC, zag Peer op instagram een bericht van zanger André Pronk dat hij nog beschikbaar was voor een last-minute optreden. De aanvoerder was voor het eerst dit seizoen uit de basis gelaten, maar aanvoerder ben je ook buiten het veld. Daarom belde hij gelijk naar André. Mocht u hem niet kennen. Dhr. Pronk is zanger die bekend staat om zijn mooie ingetogen nummers en poëtische teksten over romantiek. Na het uitbrengen van de all-time classic “Ik heb een druppel aan m’n knuppel” werd hij verkozen tot stadsdichter van Vlaardingen. Voor 350 euro zou hij komen en zijn eigen geluidsman meenemen, dat is geen geld. We besloten dat het slim was om eerst even met de organisatie van het feestje te overleggen en zetten André even in de wachtkamer. David is groot fan van Roy Otters (wie kent ‘m niet), dus die werd ook maar even gebeld. Hij had vanavond al een optreden in Hardenberg en dat lag niet echt op de route. Terug in Seroos was de organisator van het feestje, Simon, onverbiddelijk: “Nee, dat is zo slecht, dat gaan we niet doen. Zet maar een playlistje op.” Dus ja, André maar weer afgebeld. Na wat biertjes in de kantine waren Peter en dhr. Schrob Meijer in een wat rebelse bui. Normaal uit zich dat in wangedrag, maar dit keer kwam er zowaar iets moois uit voort. We besloten om André stiekem toch te boeken.
In de dorpsapp ontstond laatst een discussie wat je allemaal met anderhalf miljoen kunt doen. Een sfeervolle villa buiten het dorp kopen? Een heel dorp in Friesland? Een degelijke linksback voor Ajax? Allemaal goede opties waar de bezorgde burgers hun weloverwogen mening over gaven, en dat allemaal zonder stemmingmakerij, taalgebruik waardoor de beheerder noodzaak ziet tot censuur en discussies óf er überhaupt censuur toegepast mag worden in de dorpsapp. We hebben het nog niet in de app gepeild en ook nog niet met het college overlegd (sorry wethouder kan de beste overkomen), maar we denken een betere oplossing te hebben. Voor anderhalf miljoen kan je namelijk ook 4285,7 keer André Pronk boeken. Dat zal de leefbaarheid op het dorp weliswaar niet ten goede komen, maar het is wel lachen.
Wat is een groot artiest als André Pronk nou zonder voorprogramma? Laat er toevallig een groot muzikaal talent op Seroos rondlopen die onlangs een nieuwe single heeft uitgebracht. We hadden verwacht dat Yazzie zijn hit Hop on my wave ten gehore zou brengen, maar hij besloot Drank en Drugs te coveren. André Pronk genoot hier zichtbaar van. Het schijnt dat ze binnenkort samen op tournee gaan. André maakte er een groot feest van. De hele zaal in een polonaise. Het schijnt wel dat het personeel van de Olmen nog bezig is met het kwijl van de vloer te dweilen. Het was heel slecht, maar wel gelachen. Als afsluiter deed de geluidsman ook nog een nummertje. Hij bleek in tegenstelling tot André wel te kunnen zingen. Ook deed Riemens zijn welbekende neckless. Bij deze mijn excuses aan Simon en de Olmen voor het onaangekondigde optreden, maar het was het zeker waard.
Al met al een geweldige avond als afsluiter van een geweldige dag. Volgende week spelen we thuis de derby tegen Domburg. Dat belooft ook weer een spektakel te worden. Nog een laatste mededeling: Naar aanleiding van een eerder verslag kregen we veel lezersvragen over wat nu precies de theedoekmethode is. Op internet kwam ik een mooi filmpje tegen waarin dit voorgedaan wordt. Ik zal het een dezer dagen in de dorpsapp plaatsen.
