Na een korte winterstop is het eindelijk weer zover: een wedstrijdverslag van Seroos 5. Ga er maar eens goed voor zitten. Net als elk team wat voetbal serieus neemt hebben we niet stilgezeten in de winterstop. Zo belegden we met het vierde en zesde een trainingskamp in Ipswich. Behalve intensieve trainingen werd de wedstrijd Ipswich Town – Plymouth Argyle bezocht, een topwedstrijd in de League One. Jammer genoeg inspireerde de hogere vorm van tiki-taka uit de League One nogal en kregen we in onze eerstvolgende wedstrijd geen drie passes achter elkaar naar de goede kleur. Verder was het tripje naar Ipswich heel niveauvol, de meest gehoorde woorden waren ‘wankers’ en ‘shithole’. Iemand die trouwens veel succes had in Engeland was Riemens. Waar hij in Nederland zijn sporen al verdiend heeft, waren de Engelsen nog niet bekend met het fenomeen de neckless. Pub na pub ging uit z’n dak als Riemens zijn kunsten vertoonde.
Maar goed, genoeg gefeest. Er moest weer gevoetbald worden en dan kan je maar beter goed voorbereid zijn. Yoeri wilde eindelijk eens de nul houden (spoiler: natuurlijk mislukt) en had daarom nieuwe schoenen gekocht. ’s-Ochtends voor de wedstrijd trok hij het kousje van z’n nieuwe schoen kapot, waardoor hij alsnog op zijn oude kapotte schoenen moest voetballen. Iets wat Jasper al jaren met veel succes doet. De basis van een goede voorbereiding is een gezonde sportmaaltijd, ook belangrijk voor het culinaire rubriekje. De tosti’s waren om twee uur ’s-middags al op. Dat kan natuurlijk betekenen dat ze heel goed zijn en niet aan te slepen zijn. Maar goed, die waren er niet en dus besloot onze leider maar een gezond bakje friet te halen voor de bankzitters. 6/10, mochten iets goudgeler.
De bank was weer rijkelijk gevuld. Niet alleen met wisselspelers, maar ook weer met geblesseerden. Joost is voor de rest van het seizoen geblesseerd, Olivier loopt op krukken (later die avond in de stad niet trouwens) en Peter was weer eens door zijn enkel gegaan. Mark was daarom vandaag de aanvoerder. Nadat hij de toss won liep hij juichend over het veld, want hij had bepaald dat we de eerste helft met de laaghangende winterzon in de rug zouden spelen. U raadt het al: Wolkjes verschenen en er was de hele eerste helft geen zon te bekennen. Waarna we de tweede helft natuurlijk 45 minuten door de zon verblind werden. Ook Teun ontbrak weer. Hij deed mee met een driedaagse konijnenwedstrijd. Deze werd zoals gewoonlijk winnend afgesloten in de categorie ‘mooiste blauwoog’. Prijs: 25 euro.
Tot vreugde van helemaal niemand speelden we vandaag op een ijskoud kunstgrasveld. Behalve Maurice natuurlijk. Die had thuis tot kotsen toe het Antony draaitrucje geoefend. De tegenstanders waren wel gewend aan kunstgras en speelden zodoende iets beter, nee, minder slecht. Wie wel aardig begon was Van de Ven, die voor de wedstrijd nog even wat teamgenoten had staan flitsen ter hoogte van de Mortiere. Hij kwam op een gegeven moment door aan de rechter kant van de zestien meter. Voor het goal stonden twee teamgenoten die al gefrustreerd weg wilden lopen omdat Marijn zelf bleef doorgaan. Maar zowaar schoof hij de bal prima binnen, een aardig doelpunt. Dan is het spel weliswaar niet goed, maar je staat 0-1 voor en je geeft eigenlijk de hele eerste helft geen kans weg. En dan valt er precies voor rust een balletje over de verdediging wat droevig over Yoeri werd geschoten.
Vlak voor de rust maakte de vlagger van de tegenpartij een dubieuze beslissing. Kan gebeuren, hoort erbij: Een goede vlagger pakt minstens 6 punten voor zijn team per seizoen. Onze vlagger Sylvano zag dat en dacht: Laat ik op het meest willekeurige moment een speler van de tegenpartij afvlaggen, om er daarna bij te zeggen: “Ja, maar die aan de andere kant doet dat ook.” De scheidsrechter was niet onder de indruk, maar goed, wij ook niet van zijn fluitkunsten.
In de rust bedacht Jasper dat het toch best koud was en deed hij handschoenen aan. Dit was vooral om niet te hoeven ingooien. De tegenstanders, die ook niet best waren, legden na de rust ineens een prima aanval op de mat. Een overstapje, een teruggetrokken voorzet en een prima afronding. Het niveau van onze kant was overigens zo droevig, dat ik op Voetbal.nl zag dat Eric man of the match was. Hij was niet aanwezig, maar dan doe je toch al minder fout dan de meeste spelers op het veld.
Om een nederlaag te voorkomen werd alles op de aanval gezet. Een scrimmage na een corner eindigde met een nieuwe voorzet van dichtbij. Deze werd met een soort karate kick volley scorpion kick naast geschoten door gastspeler Mathijs. Uiteindelijk viel de gelijkmaker dan toch. Jur had eerder al een snoeihard afstandsschot recht op de keeper geschoten, die niet eens doorhad dat hij een redding maakte. Even later probeerde hij het weer, dit keer iets zachter, maar met iets meer beleid. Hij schoof de bal netjes in de hoek van het goal.
Uiteindelijk gingen we met een zuur puntje naar huis, maar het bier smaakt ook prima als je het niet verdiend hebt. Zaterdag spelen we een ochtendwedstrijd om 12:00, met uitgebreid ontbijtarrangement vooraf. Dit ontbijt zou best wel eens uit een bodyshotje Schrobbelèr kunnen bestaan, want we spelen weer tegen onze vrienden van Borssele 1.
