Na de geweldige overwinning van vorige week tegen Borsele hielden enkele raadsels ons bezig. Had Maurice nu wel of niet de griddy gedaan na zijn eerste doelpunt? Het verslag beweerde van niet, Tiki Taka zelf claimt van wel. Stond u als trouwe supporter langs de lijn toen dit doelpunt viel en weet u het antwoord op deze vraag? Stuur dan even appje naar 0654771577. Ook verdwenen er op raadselachtige manier voetbaltassen uit het rek bij de kantine, die een paar dagen later toch weer teruggebracht werden. Dat mensen niet helemaal scherp meer zijn als ze de kantine verlaten op zaterdag, is iets wat we verder alleen maar toejuichen.
Want scherp moet je zijn óp het veld. En zeker als je tegen de ongeslagen koploper Arendskerke speelt. De vorige keer verloren we maar met 3-1 van dit team, maar dat kwam vooral omdat Yoeri in prime Neuer was veranderd. Yoeri hield vorige week trouwens voor het eerst de nul, en een spoiler: hij is nog steeds in topvorm. Wie ook al enkele wedstrijden de nul houdt, is de Candyman. Nu is Jacco niet de beroerdste om dat even te vermelden in de topscorerslijst, dus dat had u vast al meegekregen. Mellanie blijft bij de dames ondertussen rustig scoren, dus de kans dat het vijfde er dit jaar met de topscorerstitel vandoor gaat is klein.
Om op de volgende topscorersavond niet met lege handen te staan, hebben we de Peter-Zwemer-Trofee geïntroduceerd voor de maker van de meeste eigen doelpunten. Hiervoor zijn trouwens kosten en moeite gespaard: de verzendkosten waren hoger dan de prijs van de beker (7,50 vs. 3,50). Peer zelf ging na een blessure weer in training. Hier scoorde hij weer een prachtige eigen goal, maar raakte even later weer geblesseerd, dus voorlopig geen eigen goals meer. Wel is Jelle nog altijd in de race voor de Marvin-Etsburg-Bokaal.
Door de blessure van Peer is Ruud nu de aanvoerder. Hij leidde het elftal uitstekend en zette de verdediging goed neer. Dit betekent alleen niet dat het geaccepteerd wordt dat hij na de wedstrijd een krentenbol met plakjes leverworst op at. Steeds weer kwam er iemand naar me toe: “Nou heb ik toch wat voor in het verslag, dit is zo ranzig”. Nou hebben we dit seizoen wel meer ranzigs meegemaakt bij het vijfde: Bodyshots uit zweterige, harige navels, de drol van ****** bij RCS, maar dit slaat alles.
Oh ja, dit moest een wedstrijdverslag worden. We speelden dus tegen een team wat ons eerder dit seizoen lichtelijk overklaste. Gelukkig hebben we Joost, de Simeone van Seroos. Als je niet voetballend kan winnen, hoeft er natuurlijk niet per se gevoetbald te worden. Compact en agressief verdedigen en hopen op een uitbraak. En die kwam er zowaar: een verdediger leek een teruggetrokken voorzet weg te kunnen schieten, maar de bal ging door zijn benen. Niemand had dit verwacht, behalve de man met het goalinstinct. Candy kon de bal aannemen en met links binnen schuiven. Was dit tegen de verhoudingen in? Ja, maar dus extra lekker.
De tegenstander kreeg natuurlijk ook wel kansen, maar Yoeri is in vorm. Hij forceerde missers door snel uit te komen, keek een vrije trap op de lat en tikte een raar balletje wat over alles en iedereen bij de tweede paal binnen leek te vallen nog achter zich vandaan op de paal. Toen moest de grootste kans nog komen. Twee spelers van Arendskerke gingen op een leeg goal af. De een legde de bal af en de ander hoefde deze alleen af te leggen. Op een of andere manier rolde de bal tergend langzaam naast de paal. Dan weet je dat het geluk aan je zijde is. Aan de andere kant kon het trouwens ook gewoon 2-0 worden, maar dit keer was er een keeper opgesteld in plaats van een linksbuiten van 1,60. Hij maakte een geweldige redding op een counterkans van Candy.
De keeper van de tegenstander was constant zijn team aan het bemoedigen “Kom op mannen, er nog even tegenaan” Dit werd na 10x afgekapt met een felle “Houd je bek nu eens man”
Hoe dichter we bij het laatste fluitsignaal kwamen, hoe spannender het werd. De wedstrijd leek uren te duren en Candy was als eenzame counterspits helemaal leeg gespeeld. Eindelijk was het bijna klaar. Scheidsrechter Meul de beul stak een vinger in de lucht, nog één minuut te gaan. Bij de tegenstander begon de frustratie zich ondertussen vooral op elkaar te richten. Met nog een halve minuut te gaan konden ze vanaf eigen helft nog één keer de bal diep geven voor een laatste aanval. De verdediger die de bal had, was zo klaar met zijn teamgenoten dat hij uit protest de bal liet liggen en wegliep. Vinden wij niet erg hoor. Zo wonnen we geheel terecht van de ongeslagen koploper. We willen onze gastspelers Bas en Buuze (Ahoewah baaassieee keboemm, dorst is erger dan pijn) bedanken voor hun bijdrage aan deze overwinning. Een van onze leiders kwam nog met een culinaire aanbeveling. Dit betreft de ligakoeken die de gebroeders Dingemanse in de kleedkamer nuttigen. Hij is van mening dat de evergreen variant met krenten gezonder is dan de liga milk break aardbei. Heeft u nog input over dit onderwerp? Dan horen we graag van u.
